Alles is hier geheim Een raadslid uit Bloemendaal over het slagveld van de lokale politiek

Marielys Roos, inderdaad een vrouw met lef, neemt in dit goedgeschreven, onthullende en ronduit verbijsterende boek geen blad voor de mond. Zij noemt man en paard en veel Bloemendaalse politieke figuren met leidinggevende posities in het verleden en heden passeren de revue, waarbij niemand gespaard wordt. Het is inderdaad verbijsterend om te lezen hoe mensen op het Bloemendaalse pluche anno 2018 nog steeds denken de gemeente vanuit hun "bruidstaart", het Bloemendaalse gemeentehuis, op een regenteske manier te kunnen bestieren, waarbij raadsleden die tegengas durven te geven gezien worden als een luis in de pels, een ongedierte dat met alle mogelijke middelen, legaal en illegaal, bestreden moet worden en dat ook nog eens op kosten van de Bloemendaalse belastingbetaler. Dit boek zou door iedereen met belangstelling voor de lokale politiek gelezen moeten worden en dat het liefst voordat de stemlokalen opengaan op 21 maart

Doofpotten en achterkamertjes. Politieke middelen die waarschijnlijk al worden gebruikt sinds mensenheugenis. Toch lijken de schandalen de laatste tijd vaker aan het licht te komen, waarbij de vraag rijst: hoe kan het toch dat zich schandaal op schandaal stapelt? En niet alleen op landelijk niveau, juist in gemeenteraden lijkt de beerput volledig opengetrokken.

Na meerdere keren in de krant te hebben gelezen over de steeds groter wordende puinhoop in de Bloemendaalse gemeente politiek, heb ik besloten het boek van Marielys Roos op te pakken.

Mevrouw Roos blijkt een buitenstaander te zijn die bijna per toeval in de gemeenteraad beland. Al snel zijn daar de dubbele bodems en valkuilen waar je als gewoon raadslid verre van moet blijven. Dat is, gelukkig voor de lezer, niet aan Roos besteed. Als een ui pelt ze laag voor laag de façade weg die voor zoveel zaken is opgetrokken. En laag voor laag wordt de ui steeds rotter. Met het rotter worden blijkt voor sommigen de stank ondragelijk en de eerste slachtoffers beginnen te vallen. Roos pelt door en de verbazing van de lezer wordt groter en groter.

Het boek is een echte page turner en leest makkelijk weg. Karakterbeschrijvingen zijn met name sterk, Roos schroomt niet om iemand flink op de hak te nemen. Niet altijd even chique. Vermakelijk dan weer zeker wel. Hierbij mag wel vermeld worden dat Roos zichzelf ook niet spaart.

"Alles is hier geheim" is een unieke kans om als buitenstaander mee te krijgen wat er zich afspeelt in onze gemeentepolitiek. Naast dit alles is het ook vooral een ontzettend leuk boek, met een gezonde dosis humor. Een aanrader!

Aangeschaft na een uitstekende tip van een kennis!

Boek leest makkelijk - iets wat ik niet had verwacht van een boek over gemeentepolitiek. Je kijkt vanaf het begin mee over de schouder van een beginnend raadslid dat met alle goede bedoelingen met voorkeursstemmen in de raad komt. Al snel blijkt de gemeente Bloemendaal een grote slangenkuil en komen er verschillende apen uit de mouw. Zwaardere hoofdstukken worden goed afgewisseld met humor, maar ook een eerlijke terugblik zo nu en dan. Dat alles zorgt ervoor dat je als toeschouwer wordt meegezogen en aan het einde van het boek ineens op de hoogte bent van het reilen en zeilen in de Bloemendaalse gemeenteraad.

Ik zal de hoofdpersonen in het boek blijven volgen in het nieuws, van afstand helaas. Maar wat zou ík graag af en toe op de eerste rij willen zitten daar in Bloemendaal.

Ik heb me prima geamuseerd met dit boek. Het leest heerlijk weg en regelmatig schoot ik in de lach. Het kostte moeite het boek weg te leggen als we iets anders gingen doen.
Het drama dat zich in Bloemendaal voltrekt is helder verwoord. De schrijfster observeert goed en schrijft ook leuk en gedetailleerd. Tenslotte vond ik de epiloog sterk. Het doel is niet alleen een aanklacht maar geeft ook aan dat het probleem veel groter is dan alleen het lokale bestuur in Bloemendaal. Het is tenenkrommend om de brief te lezen die vooraan in het boek staat van de burgemeester. Dat de heer Elbert Roest van d66 dat zo durft op te stellen is een blamage voor onze democratie.

Gaandeweg dat je het boek leest, verdwijnt je aanvankelijke scepsis: “Ach, zó erg zal het toch niet zijn? Bloemendaal, waar hebben we het over?” Nou, daar kwam ik wel achter toen ik het boek uit had. Meerdere burgemeesters die, al dan niet uit eigen beweging, hun biezen konden pakken. Boze wethouders en dito ambtenaren. Vriendjespolitiek tot op de hoogste niveaus. Verstrengeling van diverse belangen van politici, ambtenarij, pers, hoogleraren en noem maar op. En een, toentertijd nog groen en naïef raadslid, dat in die draaikolk meegezogen wordt, omdat ze na wat gekrakeel in de krant, het lef had een heikel dossier (Elswoutshoek) op te vragen. Informatie die op enig moment ‘geheim’ zou zijn verklaard. En nog steeds in een lopend strafproces zit verwikkeld, als gevolg van de aangifte van een burgemeester die het met de moraal niet zo nauw nam. Gelieg en bedrieg alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Dit is mijns inziens verplichte leeskost voor iedereen die de ambitie heeft om in de lokale politiek carrière te willen maken. Niet omdat het overal zo’n wespennest is, maar om eerst even goed uit te zoeken hoe het er in de betreffende gewenste gemeente aan toe gaat. Voor je het weet ben je in een moeras terechtgekomen en heb je geen idee, hoe daar nog uit te geraken.

Alleen aan te raden voor wie een actief volger is van Bloemendaalse gemeentepolitiek. Voor de buitenstaander is het moeilijk te oordelen of het echt een zooitje is in Bloemendaal of dat mevrouw gewoon een moeilijke dame is om mee samen te werken. In beide gevallen had Marielys Roos het beste het advies van haar man kunnen opvolgen: de politiek is niets voor jou.