Bahar Bizar

Bahar is van school veranderd, komt terecht in de klas van juf Katrien en mag naast Ruman plaatsnemen. Iedereen in de klas moet vertellen welk beroep hun ouders uitoefenen. Wanneer Bahar aan de beurt is, vertelt ze eerst dat ze twee mama’s heeft en geen echte papa. Haar papa is slechts een kikkervisje. Ongeloof alom bij de kinderen. Vervolgens flapt ze er zo maar uit dat haar mama een wereldberoemde rockster is die in een rockband op de drum speelt. Nu staat de klas pas echt op stelten, want stel je voor: de dochter van een echte rockster in hun klas!

Hoe het boek afloopt en of Bahar haar verzinsel kan bijstellen, verklap ik lekker niet, daarvoor moet je dit fijne boek maar gaan lezen.

Het boek heeft verschillende verhaallijnen over diverse beladen onderwerpen, zoals samengestelde gezinnen, doen wat je graag wilt, morele steun… Deze onderwerpen zijn voor de doelgroep (eerste graad leeftijd 7+) misschien niet zo evident, maar het is mogelijk dat ik mij schromelijk vergis en deze lezers onderschat, omdat het verhaal speelt in een hedendaagse setting en er heel wat herkenningspunten zijn waar de jonge lezer houvast aan kan hebben.

Persoonlijk vond ik het leuk dat Bahar werd neergezet in een gezin met twee mama’s, wat ik als de normaalste zaak van de wereld beschouw, maar spijtig genoeg worden zulke gezinssamenstellingen al te vaak met een verkeerde blik aangekeken, worden ze niet aanvaard in de goegemeente en zijn ze geliefkoosd onderwerp van roddel!

De manier waarop de auteur met deze beladen onderwerpen omgaat, is lovenswaardig, want het zijn net de kinderen uit een multiculturele klas die zelf op zoek gaan naar antwoorden, die oplossingen en verklaringen zoeken en aanreiken om tot een sluitend antwoord te komen.

Een tweede heel belangrijke verhaallijn is de zoektocht van Bihar, naar wie ze is en wat belangrijker is: wie ze wil worden. Fijn om lezen dat de hoofdfiguur thuis alle steun en begrip krijgt en dat alles mogelijk is, als je er zelf maar in gelooft en je de kansen neemt om je dromen na te jagen en je te ontplooien.

Een derde verhaallijn draait om de muziek, om het samen musiceren en heel belangrijk het ontdekken van ieders talent hierbij.

Michael de Cock heeft een heel leuke, aangename en vlotte schrijfstijl die de jonge lezers veel en blijvend leesplezier zal bezorgen.

De cover van het boek vind ik heel erg goed passen bij het verhaal: Bahar en enkele klasgenoten die aan het musiceren zijn. De omslagafbeelding en de talrijke grappige fantasierijke en sfeervolle illustraties in het boek zijn van Arevik d’Or en leunen wonderwel aan bij het verhaal en bij de leefwereld van kinderen.

Ik apprecieer Bahar Bizar enorm en vooral de manier waarop gedurfde en beladen onderwerpen naar kinderen toe werden vertaald. Daarom waardeer ik het boek heel erg graag met vijf sterren.

Meer leuke recensies zijn te lezen op www.indeboekenkast.com