Beloved Infidel

Helaas sterk ondergewaardeerde biografische film, naar het gelijknamige boek van Sheila Graham en Gerold Frank, dat handelt over de romance tussen Hollywood-columniste Sheila Graham (1904-1988) en de beroemde Amerikaanse auteur F. Scott Fitzgerald (1896-1940), gedurende de jaren 1936-1940. Meer dan interessante productie van Jerry Wald (1911-1962), geregisseerd door Henry King, over de vergankelijkheid van roem. Hoewel F. Scott Fitzgerald terecht wordt gezien als een groot Amerikaans schrijver, met beroemde boeken als "The Great Gatsby" en "Tender is the Night", verkeerde hij tijdens zijn leven geregeld in financiële problemen. Niet alleen omdat hij constant op te grote voet leefde, maar ook door de noodzakelijke opname van zijn vrouw, Zelda Sayre, in een psychiatrische inrichting. In de tweede helft van de jaren dertig probeerde hij in Hollywood als scenario-schrijver carrière te maken, wat echter uitdraaide op een grote mislukking, maar waar hij wel de grote liefde van zijn leven leerde kennen. Het was Sheila Graham die hem aanspoorde weer de pen ter hand te nemen en dat te doen waar hij goed in was; het schrijven van boeken. Vol goede moed begon Fitzgerald aan "The Love of the Last Tycoon", een boek dat hij echter nooit zelf zou voltooien, omdat hij tijdens het schrijven ervan , op 21 december 1940, overleed aan de gevolgen van een tweede hartaanval in het appartement van Sheila Graham. Het boek werd uiteindelijk door goede vriend Edmund Wilson voltooid en uitgegeven in 1941 onder de titel "The Last Tycoon". Het werk werd in 1976,onder de gelijknamige titel, verfilmd door Elia Kazan, diens laatste regieklus. Gregory Peck in de rol van F. Scott Fitzgerald wordt door velen gezien als een miscast. Zo had Sheila Graham zelf liever acteur Richard Basehart in deze rol gezien, maar niettemin brengt Peck het er prima af en zet hij een geloofwaardige vertolking neer. Datzelfde geld voor Deborah Kerr (1921-2007) als de van oorsprong Britse Sheila Graham. Verder nog Philip Ober, Herbert Rudley, John Sutton, Karin Booth, Ken Scott en Eddie Albert (1906-2005). Het schitterende camerawerk (in Technicolor en Cinemascope) werd verzorgd door Leon Shamroy. De mooie, romantische score, met een steeds terugkerende theme-melodie, werd gecomponeerd door Franz Waxman (1906-1967). Mede door het prachtige verhalende scenario van Sy Bartlett en de auto-biografische elementen van het basisverhaal, is deze productie vooral een must voor filmliefhebbers die geïnteresseerd zijn in historische feiten en de geschiedenis van Hollywood. Deze film verdient sowieso beter!