Bretonse verhoudingen een zaak voor commissaris Dupin

Op een ochtend wordt in het schilderachtige dorpje Pont Aven de 91-jarige hoteleigenaar Pierre-Louis Pennec gevonden, doodgestoken. Pierre-Louis was eigenaar van het legendarische Hotel Central, overgenomen van zijn grootmoeder, waar ooit beroemde kunstenaars, waaronder Gauguin, logeerden.

Commissaris Georges Dupin wordt belast met deze zaak. Dupin is een einzelgänger, eigengereid, eigenwijs, verslaafd aan cafeïne en een groot liefhebber van pinguïns. Noodgedwongen werkzaam in Bretagne, een plek in Frankrijk dat hij als het einde van de wereld ziet. Aan hem de moeilijke taak om de moord op de alom geliefde Pennec te onderzoeken en het wordt hem niet makkelijk gemaakt: de dorpsbewoners zijn erg op hun hoede en zwijgen vooral.
Dan wordt er een tweede moord gepleegd aan de Betronse kust en Dupin realiseert zich dat de zaak wel eens veel omvangrijker zou kunnen zijn dan hij had gedacht.

Het boek speelt zich af rond twee plaatsen in Bretagne, Frankrijk. Concarneau is de woonplaats van commissaris Dupin sinds hij wegens (verder niet besproken) onenigheden werd overgeplaatst vanuit Parijs. Iets verderop ligt Pont Aven aan de rivier de Aven. Een plaatsje dat bekend werd doordat er een groep kunstenaars, onder wie Paul Gauguin, vaak te vinden was vanwege het licht en de gastvrijheid van Marie-Louise Pennec, de oprichtster van Hotel Central.
Commissaris Dupin bijt zich helemaal vast in de zaak en laat absoluut niet los. Een man van weinig woorden, een brompot, vooral bezig met zijn eigen gedachten, al dan niet chaotisch opgeschreven in een notitieboekje, een man die door vrijwel iedereen (alleen al om het feit dat hij een Parijzenaar is) als buitenstaander wordt gezien.

Het is geen spannend, maar wel een leuk verhaal en de karakters zijn ook niet echt heel erg uitgewerkt. Ze komen een beetje als karikaturen over, maar het is absoluut niet storend. Integendeel. Het verhaal leest prima weg en smaakt zeker naar meer. Murder She Wrote meets Agatha Christie meets Baantjer.
De beschrijving van Pont Aven en omstreken is uiterst gedetailleerd en beeldend be- en omschreven, alsof je een reisgids zit te lezen 

Jean-Luc Bannalec is een pseudoniem van een verder onbekende, maar waarschijnlijk Duitse auteur. Gezien de setting van Bretonse Verhoudingen en de naam Bannalec zou je denken dat je met een Fransman te maken hebt. In Duitsland is men ervan overtuigd dat het gaat om Jörg Bong, maar zekerheid is er niet.

Een lekker boek om op vakantie te lezen, drie sterren!

Bretonse Verhoudingen doet onvermijdelijk denken aan de verhalen van Maigret - een klassiek misdaadverhaal in een Franse setting - maar is tegelijkertijd helemaal authentiek, vooral door de genuanceerd neergezette rechercheur in de (gedeelde) hoofdrol. Veel hedendaagse misdaadverhalen zijn volgepakt met actie, achtervolgingen en spektakel; wat een weldaad om weer eens een boek te treffen waarin beschrijvingen van scenes en personages gekoesterd worden. Daarbij moet ik benadrukken dat ik het verhaal zeker niet te traag vond. Het boek is al eens aanbevolen voor de zomer en dat is zo gek nog niet: naast een whodunit is het ook nog een korte maar kleurrijke excursie door een stukje van Frankrijk (je zou kunnen zeggen, de tweede hoofdrol van het boek). Het mooie van een boek is natuurlijk dat je die uitstapjes steeds opnieuw en op elk moment van het jaar kan maken. En ik kijk, mede door het vooruitzicht van een sympathieke speurder als onze reisgids, al uit naar onze volgende reis.

Geschreven bij Bretonse verhoudingen

Ik had dit boek al enige tijd op het oog en had er hoge verwachtingen van. Vooral gezien de lovende recensies, bijvoorbeeld op deze website.
Eigenlijk tot het midden van het boek, heb ik het verhaal verschillende keren verwenst. Wat nou spanning? Het kabbelde maar een beetje voort, zonder wending of wat dan ook. Maar eerlijk is eerlijk, vervolgens werd ik toch wel door het boek gegrepen. Het is leuk gevonden en de plot is wat mij betreft okay. Het deed me denken aan de Agatha Christie-boeken, die ik vroeger las.
Als Bretagne-liefhebber deed me de sfeerbeschrijving van de schrijver niet veel. Daar had ik meer van verwacht. Ook van zijn schrijfniveau. Daarom een 'zesje', ook gezien de prijs van het boek, waar je veel betere thrillers voor hebt.

Geschreven bij Bretonse verhoudingen

Prettig boek om te lezen na een dag werken of zomaar op de bank, niet ingewikkeld en vloeiend geschreven. Beschrijft de omgeving goed naast het plot

Geschreven bij Bretonse verhoudingen

Wat een heerlijk ontspannend spannend boek .Speelt zich af in een prachtig stukje Frankrijk. Gewoon jammer toen ik het uit had

Boek werd aanbevolen door "fans van Bretagne" op facebook. Dit moest ik dus hebben...en daar heb ik nog geen seconde spijt van, is een spannend boek, met mooie beschrijvingen van het Bretoense leven en landschap.

Geschreven bij Bretonse verhoudingen

Een spannend boek maar ook heel complex en soms onwaarschijnlijk. Je moet goed de lijn blijven volgen dus niet met te lange tussenpauzes lezen. Jammer dat je de hoofdpersoon ietin zijn hoofd kunt kijken. Zo blijft wel de plot spannend!
Geeft een mooie beschrijving van het bretonse landschap, gebruiken en gastronomie.
Je volgende vakantie op naar Bretangne.

heerlijk om te lezen en in weg te zakken

Politieroman die zich afspeelt in Bretagne en mooie streekbeschrijvingen.

Geschreven bij Bretonse verhoudingen

Vanaf de eerste pagina ben je gevangen in de wereld van de schilders. De commissaris past wonderwel in deze wereld.