Dan ga ik nu maar eens lekker van mezelf zitten houden Een zoektocht naar zelfacceptatie en verbinding

Het boek waarvan ik wil dat ik het zelf geschreven had. Prachtig verwoord, leest als een trein en biedt enorm veel troost. Een voorbeeld van waar - denk ik - velen van ons doorheen gaan met humor en dichtbij de realiteit. Hoe een break up zoveel meer kan zijn dan liefdesverdriet en een gebroken hart eigenlijk al veel eerder is begonnen, maar ook over hoe je dat weer heelt.

Had er meer van verwacht. Boek springt beetje heen en weer en het is meer een dagboek dan een boek. Een dagboek hoe een millennial haar onzekerheden en relatieproblemen beschrijft, een verslag uitbrengt van de bezoekjes aan de psycholoog en naar welke podcasts ze luistert.
Persoonlijk vond ik er weinig aan.

Een prachtig, puur boek. Ik heb het boek bijna uit maar wil t nog niet uit hebben. Het leest zo fijn. Heel herkenbaar en mooi, puur geschreven.
Ik ga het zeker vaker lezen en raad het iedereen aan. Ik kan niet wachten op het volgende boek van Lianne Sanders.

Bij het lezen van het dankwoord heb ik tranen in mijn ogen. Ik baal ervan dat het boek uit is, en ik hoop op een vervolg. Lange tijd geleden dat ik zo 'verdween' in een boek. Het leest makkelijk en geeft je een instant gevoel van veiligheid en ontspanning. Dat waar Lianne Marije zelf zo naar op zoek is geweest, geeft ze met dit boek aan anderen.

.. waardoor je je eigen strubbelingen in jouw leven misschien beter kunt aanvaarden, dan is dit boek een aanrader. In 2 dagen uitgelezen. Het raakte mij persoonlijk. Veel herkenning. Het is geen handboek met oneindig veel tips voor een beter leven, maar een boek waarbij je weet of gaat beseffen dat je niet alleen bent. Ook niet als je je zo voelt. Mooi.

Ik heb er eigenlijk niet echt woorden voor. Haar taal is bijna kinderlijk, met af en toe een zin die zo poëtisch en tegelijkertijd bij vlagen zo snoeihard is dat ‘ie recht in mijn ziel snijdt. Tegelijkertijd spreekt er zo’n wijsheid en rauwheid en moed en zelfs rust uit, dat ze haar jaren ver voorbij lijkt. Ik las met diepe bewondering hoe ze innerlijke demonen bevecht en uiteindelijk zelfs liefheeft, waar de meesten er liever hun leven lang voor zouden wegrennen.
Ik hoop zo dat er nog een boek over haar moeder komt. En een dichtbundel alsjeblieft. Ik weet zeker dat ik die dan allebei weer in een keer uit zal lezen.

Wat een prachtig boek is dit. Van al deze mooie reviews is geen woord gelogen. Zo puur, kwetsbaar en herkenbaar voor iedereen die ooit een gebroken hart heeft gehad. Al na 24 bladzijden was ik tot tranen geroerd, dat was mij nooit eerder door een boek overkomen. Ik wilde het in één ruk uitlezen maar heb het af en toe opzij gelegd om mijn eigen emoties de ruimte te geven. Liannes woorden waren precies wat ik nodig had.

Wat leest dit heerlijk weg, en dat terwijl het over zulke zware onderwerpen gaat. Hoe ga je meer van jezelf houden en hoe kijk je met meer compassie naar jezelf? Lianne beschrijft haar eigen proces hierin en geeft een kijkje hoe haar gesprekken met haar therapeut, ex en vriendinnen er toe leiden dat ze daadwerkelijk met meer compassie naar zichzelf kijkt. Ze is grappig, neemt de lezer mee in haar wereld en och wat kan ze liefdesverdriet raak beschrijven. Ik raad dit boek iedereen aan!

Prachtig en kwetsbaar geschreven. In één ruk uitgelezen! Aanrader voor iedereen die door mentale worstelingen gaat. De herkenning die dit boek geeft, biedt in zekere zin troost en geeft moed!

Lianne weet met haar woorden te raken en heeft me vanaf de eerste bladzijde in haar verhaal gezogen. In een avond las ik haar boek uit. Haar verhaal, haar reis op weg naar zelfliefde en verbinding en de manier waarop ze haar gevoelens omschrijft voelen rauw en oprecht.

‘Dan ga ik nu maar eens lekker van mezelf zitten houden’ is Lianne’s verhaal, maar voelt tegelijk ook persoonlijk als een wereld van herkenning. Het verlangen naar verbinding, het gevoel hebben niet gezien te worden, alle oorzaken en (jeugd-) ervaringen wel allemaal begrijpen (lang leve therapie), maar niet echt voelen. In haar verhaal leert Lianne toch langzaam, dag in en uit haar eigen weg te blijven zoeken en vinden. Haar verhaal geeft me een klein beetje hoop, dat dat kan.

Buiten dat haar verhaal mij persoonlijk raakt is het heel prettig en begrijpelijk geschreven. Ik heb een hele fijne avond gehad met dit boek, op de bank en met hier een lach en daar een traan.