Das Mag Midprices - Stern Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Stern

De cover springt meteen in het oog. Een mooie bladspiegel met de titel verticaal weergegeven tussen twee halve figuurtjes in. Deze figuurtjes hebben iets te maken met de inhoud van het boek. Dat maakt het geheel van de cover nog beter.

Het boek is verdeeld in drie delen met heel korte hoofdstukjes die verhalen over het heden en het verleden van het hoofdpersonage. Het verhaal leest heel vlot en is goed te volgen.

Het boek verhaalt het leven van Hugo Stern. Een doorsnee man zo lijkt, met een doorsnee gezin. Doorheen het boek krijg je meer zicht op het leven van Stern, zijn kinderjaren en jeugd, zijn studententijd. Aan de hand daarvan begrijp je waarom hij de man geworden is die hij nu is. De teleurstellingen in zijn leven die hij samen met zijn vrouw en zoon beleefd heeft maken hem wie hij is.
Stern blijkt helemaal geen doorsnee vader en man te zijn maar dat heeft hij zelf niet door. Hij heeft voor zichzelf een beeld gevormd over zijn leven dat niet klopt met de werkelijkheid. Stilaan verliest hij grip op alles wat hij heeft opgebouwd.
Eigenlijk is hij een loser die nergens bijhoort en hij ziet hetzelfde gebeuren met zijn zoon. Waar is het misgelopen?

Het is geen vrolijk boek maar wel een ongelooflijk mooie karakterschets van het leven van een schijnbaar gewoon man. Voor liefhebbers van sterke personages en prachtige beschrijvingen.

Geschreven bij Stern

Die Hugo Stern, wat een type, zeg! Nee, geen grappig type, eerder zo’n halve stalker, zo iemand die bij je komt zitten en je aan de praat houdt, terwijl hij eigenlijk niets te zeggen heeft. Zo een die té graag met iemand bevriend wil raken.

Heel mooi geschreven en geobserveerd: de krampachtige pogingen van Stern om vrienden te maken, zijn scheve relatie met zijn zoon, die gedeeltelijk een afspiegeling is van de relatie die hij zelf met zijn moeder had, de relatie met zijn vrouw, en niet te vergeten de manier waarop hij de resultaten van zijn leerlingen bijhield. Een gedeelte van het boek speelt zich af in het verleden wanneer Stern, net na de middelbare school, een tijdje naar Engeland gaat om wat van de wereld te zien. Veel doet hij daar niet, en het vrienden maken lukt eerst ook niet zo.

Heel ingenieus (van de schrijver) was het boek, een op waarheid gebaseerd verhaal, dat Stern’s vrouw geschreven had, dat voor een groot gedeelte over Stern ging. Hij werd op een gegeven moment gevraagd hierop te reageren, waardoor hij in feite gevraagd werd iets te zeggen over het verhaal dat wij (als lezer) tot nu toe over hem gelezen hadden – want in beide gevallen ging het over hemzelf, zijn jeugd, zijn vaderschap. Prachtig!

Het is geen dik boek, maar het lezen ervan is wel een mooie ervaring die denk ik nog wel even zal doorsluimeren bij de lezer. Niet een boek dat je meteen weer vergeten bent.

Geschreven bij Stern

Goed geschreven, beklemmend verhaal.

Geschreven bij Stern

Jammer dat ik het uit heb is het eerste wat ik dacht toen ik het boek dichtsloeg. Ik vond het een heerlijk verhaal. Hugo is een bijzondere, kalme, vriendelijke man, maar het zit hem niet mee. Je leeft ontzettend mee met Stern en Thomas Heerma van Voss laat je helemaal mee gaan in zijn gevoelens en gedachtes en je moet gewoon weten hoe het afloopt met deze man. Echt een aanrader!

Geschreven bij Stern

Zonder meer is Stern van dezelfde hand als De Allestafel. De stijl van THvV is herkenbaar door zijn eigenheid. Bijzonder op deze leeftijd. Toch zijn er ook verschillen, lijkt niet alleen de schrijver volwassener geworden, de hoofdpersoon in Stern is een volwassen man.
Verleden en heden worden door THvV zelfverzekerd en beangstigend gelijkmatig verweven tot een verstikkend verhaal, de draden van dit weefwerk behelzen zowel Sterns dromen als zijn nachtmerrie.
Meer en meer krijg ik begrip voor de man, die ik als lezer aanvankelijk de koekenpan met rustgevende ommeletten om de oren zou willen slaan. Tot slot zou ik niets anders weten dan naast hem op de bank gaan zitten. Zwijgend.

Geschreven bij Stern

Stern van Van Voss vormt een prachtig portret van een man met een kinderwens die, wanneer deze niet blijkt te kunnen uitkomen, een kind adopteert, maar zijn relatie tot dat kind zodanig gecrispeerd aanpakt dat hij langzamerhand volledig de grip op zijn eigen leven verliest. Feitelijk een soort studie van de val in de grote leegte van het bestaan, en de lezer wordt in zijn ontdekking van het personage beurtelings meegetrokken in gevoelens van medelijden, afgrijzen en onbegrip.

De grote leegte zit er overigens van in het begin al in, wanneer het hoofdpersonnage het ‘grote avontuur’ van zijn leven tegemoetgaat en een jaar in Londen gaat wonen op zijn achttiende. De grote ‘initiatiereis’ die in de boeken van Hesse zo een centrale rol speelt, verwordt hier tot een miezerige mislukking, die echter door de manier waarop Van Voss het uitspeelt van grote hilarische waarde wordt voorzien, en uiteindelijk een sleutelmoment vormt in het verhaal.

“Het enige drama in zijn leven is dat het drama uitbleef” (p99)

Geschreven bij Stern

Doordat het boek verdeeld is in 3 delen leest het erg fijn. Heerma van Voss brengt hiermee voldoende rustpunten aan in zijn boek waardoor je de ruimte krijgt om één en ander te laten bezinken, fijn!

Hugo Stern houdt in zijn hoofd allerlei betogen over de meest stompzinnige dingen, af en toe kreeg ik de neiging om Stern een zetje te geven, of liever gezegd, ik kreeg de neiging om hem een schop onder zijn achterste te geven en hem te wijzen op alle mooie dingen in zijn leven: zijn moeder leefde nog, hij heeft in Londen gewoond, is getrouwd, heeft een leuk kind, is met pre-pensioen, is redelijk gezond van lijf en leden, allemaal dingen om blij mee te zijn, maar niet Hugo Stern, hij lijkt het leven te zien alsof er alleen maar citroenen bestaan.

Tijdens het lezen maakte ik een aantal notities, “observaties, heel veel observaties” en “beklemmend” en “ik heb meelij met deze man, ik voel zijn pijn en angst om mensen te verliezen”. Ik vind het bijzonder knap dat een schrijver van (destijds) 22/23 jaar deze emoties weet te vangen in zijn boek.

En toch voelde ik genegenheid naar Hugo Stern toe, ik wilde zijn hand vasthouden als hij het moeilijk had en ik wilde hem terecht wijzen als hij weer iets stoms verzon (zoals overnachten in een hotel in den vreemde om dichtbij zijn zoon te kunnen zijn die hij zojuist per auto had afgeleverd bij een strandfeest).

Stern is helder geschreven, de beklemmende sfeer en de notoire Stern zijn haarscherp neergezet, ik heb genoten! Stern is daarbij geen boek dat je na het lezen aan de kant schuift, het boek blijft nog dagenlang na sudderen in je hoofd en dat is prima, zo heb ik het graag.