De Berber Bibliotheek - Het verlaten land

Mokrane is één van de jongeren die samen een hechte vriendengroep vormen. Ze zijn opgegroeid in Tasga, een Kabylisch bergdorp in Algerije, waar het leven verre van eenvoudig is en nog veel eeuwenoude tradities als heel belangrijk worden gezien. Aazi, behoort ook tot de groep vrienden en is uitgehuwelijkt aan Mokrane. De vrienden gebruiken Taasast, de wachtpost, als ontmoetingsplaats, om samen te komen en elkaars geheimen delen. Deze houden ze echter gesloten tot het moment dat ze allemaal weer in het dorp zijn.
Maar dan zijn er veranderingen op komst. De wereld lijkt te branden en heel voorzichtig bereiken nieuwe normen en waarden ook Tasga. De jongeren zijn nieuwsgierig, zien de vernieuwing en verzetten zich soms tegen de heersende tradities, die hun ouders hoog in het vaandel houden. Eigenlijk hinken ze op twee benen. Ze willen zich graag losweken en moderniseren, maar het is tegelijkertijd niet gemakkelijk om de tradities en de mores los te laten.
Een aantal jongeren verlaat het dorp en sluit zich aan bij het leger van Franco om zo geld te verdienen met de hoop op een beter leven. Door het verdwijnen van de jongeren wordt het leven in het dorp onstabiel en de straten raken verlaten.
De Tweede Wereldoorlog is in het vizier en de jonge mannen in Algerije, dan nog een kolonie van Frankrijk, krijgen een mobilisatiebevel. Hierdoor valt de vriendengroep noodgedwongen uiteen. De bevolking lijkt bijna naar de oorlog uit te kijken. Ze lijken het als een verzetje te zien, als een grote gebeurtenis die ze uit de sleur van alle dag zal halen en verbetering zal opleveren voor de bevolking.
Dan wordt ook in Tasga de oorlog voelbaar en bij iedereen heerst dezelfde ontreddering. Het onheil hangt als een zware deken over het dorp.
De oorlog heeft de grote veranderingen, waar ze naar uit hebben gekeken, niet gebracht. De bevolking lijdt honger, bedelaars lopen van deur tot deur, de sfeer is triest en verslagen.
'Dokter Nicosia had in de buik van een jongen die dood langs de weg was gevonden een grote hoeveelheid onverteerd gras aangetroffen'.
Aazi en Mokrane trouwen in de herfst, voordat hij in november wordt opgeroepen om zich te melden voor de elf maanden oefening bij het leger. Aazi blijft achter bij de ouders van Mouloud in een verstikkende sfeer. Het huwelijk wordt echter niet gezegend met een kind, tot groot ongenoegen van haar schoonmoeder, die Aazi vernedert 'voor de straf voor haar zonden'. Het paar besluit om hun geluk te beproeven bij de hadra (Islamitisch ritueel met mystieke dans) van Sidi Ammar. Wanneer dit, en een pelgrimstocht naar het graf van Abberrahman, geen zwangerschap tot gevolg heeft, wordt Aazi door haar schoonouders verbannen, terwijl haar man in de oorlog vecht.
Dan krijgt Mokrane een brief met nieuws van Aazi, zijn verloofde van de nacht. Hij verlaat het leger en gaat op weg...........
Zal Taasast zijn deuren ooit weer kunnen openen?
Conclusie: Een Pareltje van een boek
Deze mooi verzorgde klassieker is het achtste deel uit de Berberbibliotheek. Het heeft duidelijke kenmerken van een bildungsroman over een groep jongeren. Ze worden door de omstandigheden en de verwachtingen gedwongen om volwassen te worden. De gedetailleerde beschrijvingen van de omstandigheden en de omgeving zijn soms rauw, dan weer poëtisch.
Het geeft een helder beeld van dramatische veranderingen, vriendschap en de Tweede Wereldoorlog als een vergeten periode uit de geschiedenis van Algerije.
Het verhaal is doorlopend geschreven en wisselend in het ik-perspectief en alwetende verteller. Ondanks dat de oorlog een grote rol speelt in dit verhaal, wordt er niet geschreven over de dingen die de jongens daar meemaken. Het begrip showing-not-telling is op dit verhaal zeker van toepassing. Je voelt wat er gebeurt, maar je krijgt de gruwelen niet onder ogen.
Zoals in het nawoord wordt geschreven: 'Het is een verhaal dat op één vel zou moeten staan, het wordt in één adem verteld'

Mooi geschreven, le leeft het verhaal echt mee

Intrigerend boek