De dood sluipt rond in zwart en paars

In de duinen van het waddeneiland Wangerooge wordt het lichaam van een vermaarde vogelfotograaf gevonden. De recherche staat voor een raadsel. De fotograaf kon in de laatste seconden van zijn leven nog één foto maken. Daarop is niet meer te zien dan een obscure kleurencombinatie van zwart en paars, wat hoofdinspecteur Trevisan en zijn team weinig verder helpt. Alleen de sporen op het lichaam zijn duidelijk: de moord moet gepleegd zijn met een scherp voorwerp. Een pijl? Niet veel later zaait een drievoudige moord paniek in het Noord-Friese Wangerland in de buurt van de stad Wilhelmshafen. Op een viskotter die verlaten op de Noordzee drijft, worden drie lijken gevonden. De twee bemanningsleden blijken ook met een scherp voorwerp gedood te zijn. De kapitein is kennelijk bewusteloos geslagen en daarna in een visnet overboord gegooid. Van de dader verder geen spoor. Is er een verband tussen de moorden op de fotograaf en de vissers? Terwijl Trevisan en zijn team vertwijfeld achter de feiten aanhollen, gaat de dader onverstoorbaar zijn moorddadige gang en maakt telkens nieuwe slachtoffers. De seriemoordenaar is zijn achtervolgers ondanks hun scherpzinnigheid tot aan de finale telkens een stap voor. Een thriller zoals het moet. Vol spanning volgt de lezer wat er gebeurt en hoe Trevisan eindelijk een spoor oppikt van de dader. Ulrich Hefner, geboren 1961 in Bad Mergentheim, is politieman, schrijver en journalist. Hij debuteerde in 2001 met de historische roman Ein leiser Wind. In 2002 won hij met het korte verhaal Wilsberg und der letzte Anruf de prijs van de grote Duitse tv-zender ZDF voor het beste tv-script. De reacties van recensenten en lezers op zijn eerste misdaadroman De dood sluipt rond in zwart en paars waren zeer lovend: ¿Eén van de beste Duitse krimi¿s die ik in de laatste jaren in handen kreeg. De schildering is zonder meer overtuigend. Of het nu gaat om de sfeer aan boord van de kotter, de broedplaats van de scholeksters in de duinen waar de fotograaf vermoord wordt gevonden, het besluipen van de slachtoffers ¿ alles klopt wonderwel. Ook de wereld van de moordenaar wordt authentiek neergezet, net als de aandacht en het begrip voor de slachtoffers en hun nabestaanden. De auteur weet waarover hij schrijft. Hij kent zijn vak als speurder en als schrijver.¿ Het grote succes inspireerde Hefner om bijna jaarlijks een nieuw avontuur van inspecteur Martin Trevisan te schrijven.