De familie Martin

Kom binnen en neem plaats aan de feestdis bij de familie Martin.
Een schrijver die jarenlangs de bestsellers aan elkaar rijgt, raakt zonder inspiratie. Hij trekt de straat op met als doel een verhaal te schrijven vanuit het perspectief van de eerste de beste persoon die hij tegen het lijf loopt. Zo geschiedde… Hij ontmoet de ongeveer 80 – jarige Madeleine Tricot, de protagonist van dienst is gevonden. Ze nodigt hem uit in haar appartement en in het gezelschap van een warm drankje barst haar tong los en ze vertelt…
Op 33 jarige leeftijd ontmoet ze René (later blijkt dat dit niet de liefde van haar leven was) waarmee ze trouwt en twee dochters heeft. Stéphanie werd in 1974 geboren en Valérie een jaartje later. Stéphanie volgde haar hart én hiermee haar man richting Amerika waardoor Valérie de zorg voor Madeleine opneemt. Het ganse literaire project waar Madeleine nu deel van blijkt uit te maken wekt argwaan op bij Valérie.
“… Maar ik had me voorgenomen om over de eerste de beste persoon die ik tegenkwam op straat te schrijven.
En dat was mijn moeder?
Ja. Ieder leven kan boeiend zijn, dacht ik.
Ja, vast wel. Maar wie wil er nu lezen wat mijn moeder heeft meegemaakt? Zelfs ik, als dochter, haak weleens af.”

Als de auteur haar kan overtuigen van zijn goede bedoelingen stapt ook Valérie de openhartigheid binnen. Beide vrouwen vertellen hem hun levensverhaal. Weinig spannend zou je zeggen, mar dat is buiten Foenkinos’ uitmuntende verteltechniek gerekend. Hij vertrekt vanuit het motto dat de realiteit en fictie over die realiteit mijlenver uit elkaar liggen. Zo neemt Foenkinos zich voor om zijn schrijver, de protagonist in het verhaal, geen enkele inmenging of invloed uit te voeren op het verloop van de levens van de familie Martin. Vaak voel je de twijfel of de verleiding hangen om dit toch te doen, maar ook daar heeft Foenkinos iets op gevonden. Niet alleen de stem van de Martin – gezinsleden klinken in het boek door, maar ook de schrijver zelf. Daarenboven biedt hij afwisselend weetjes aan over het betreffende personage waarover de passage handelt om zijn boek te verrijken.

“Wat ik weet van mijn personages (1)”

David Foenkinos is een spitsvondige, meesterlijke schrijver. Hij won vele literaire prijzen zoals de prestigieuze Prix Renaudot en Prix Goncourt des lycéens. Met De familie Martin brengt Foenkinos een ode aan het schrijverschap en een lofzang op de verhalen die onze levens eigenlijk zijn. De impasse waarin zowel schrijver als personages zich bevinden is heerlijk herkenbaar. Voor je het weet word je als lezer zelf verwikkeld in het web dat door de Martins wordt gesponnen.