De first lady

James Patterson is één van de succesvolste thrillerauteur ter wereld. Van zijn boeken zijn meer dan 350 miljoen exemplaren verkocht. Naast zijn bekendste reeksen Alex Cross en Women's Murder Club heeft hij veel losstaande boeken geschreven. Hij schreef samen met Bill Clinton de bestseller “President vermist”.
Dit boek is geschreven in samenwerking met Brendan Dubois. Eerder scheef dit duo “De getuigen”, “Na het einde” en “Het zomerhuis”.

President Tucker van de Verenigde Staten komt terecht in een ijzingwekkende nachtmerrie. Zijn herverkiezingscampagne wordt overschaduwd door zijn affaire en tot overmaat van ramp is zijn vrouw, first lady Grace Tucker, verdwenen. Heeft Grace zich teruggetrokken om te ontsnappen aan het bedrog van haar man en alle media-aandacht? Of is er meer aan de hand en is de first lady in gevaar? Sally Grissom is een topgeheime serviceagent die verantwoordelijk is voor het Presidentieel veiligheids-team. Ze weet dat er iets niet klopt als ze zonder getuigen wordt opgeroepen voor een privé-ontmoeting met de president en zijn chef-staf. Maar ze had niet kunnen voorspellen dat ze gedwongen zou worden om een onderzoek in te stellen rond de mysterieuze verdwijning van de First Lady met strikte orders om het geheim te houden. De zaken gaan echter slechter wanneer er een notitie in het handschrift van de First Lady verschijnt. Is haar verdwijning georkestreerd en wordt ze tegen haar wil vastgehouden?

“De first lady” wordt verteld vanuit diverse perspectieven, maar het is Sally Grissom die de hoofdrol heeft gekregen. Zonder dat er echt uitgebreid op haar personage ingegaan wordt, komt de lezer wel meer over haar te weten dan over ieder ander. Daarentegen komt ze op sommige momenten trouwens ook wel eens sympathiek over. De andere personages blijven qua karakter nogal oppervlakkig.

De first lady is een meeslepende thriller vol intriges, geheimen en verrassingen. Een beklemmend verhaal over macht, overspel, chantage en de vraag wie je kunt vertrouwen. Het verhaal is sterk en snel, met James kenmerkende snelle hoofdstukken die voorkomen dat de plot momentum verliest. Het Patterson-formaat begint me erg bekend te worden en het is me duidelijk waarom zijn schrijven populair is bij veel lezers die romans willen die boeiend zijn in termen van snel bewegende verhaallijn, constante actie en aanhoudende spanning, aan ieder hoofdstuk is er wel een cliffhanger. Ik heb genoten van de set-up en het tempo (zoals gewoonlijk bij Patterson) maakte het gemakkelijk om door te gaan.

De First Lady is een leuk tussendoortje voor degene die niet te veel moeite in een verhaal wil stoppen.

Het is een goed en spannend verhaal, zit toch (zoals altijd) weer anders in elkaar dan jezelf in het begin denkt.

Liefhebbers van veelschrijver James Patterson hoeven zich in 2020 niet te vervelen. In dit jaar verschijnt onder zijn naam namelijk nog een groot aantal boeken, variërend van een kookboek, kinderboeken, een biografie en natuurlijk een aantal thrillers, het genre waarmee hij groot geworden is en waarvan wereldwijd miljoenen exemplaren worden verkocht. Uitgezonderd de boeken uit de Alex Cross-serie, werkt hij altijd samen met een andere auteur. Zijn in 2020 verschenen en door Waldemar Noë vertaalde thriller, De first lady, schreef hij samen met Brendan Dubois, waarmee hij al vaker heeft samengewerkt.

Als Harrison Tucker, de huidige president van de Verenigde Staten, zich samen met zijn maîtresse Tammy Doyle een hotel in Atlanta verlaten, worden ze overvallen door de toegestroomde pers. Vanaf dat moment is zijn affaire een hot item dat van invloed is op zijn herverkiezing. Een volgende tegenslag is dat zijn vrouw Grace plotseling ook van de aardbodem verdwenen lijkt te zijn. Sally Grissom, hoofd van de presidentiële beveiligingsdivisie, krijgt de opdracht de first lady te vinden. Al snel rijst de vraag op of dit een bewuste keuze van haar is geweest of dat ze gevaar loopt.

Een verhaal waarin de president van de Verenigde Staten een belangrijke rol heeft is niet uniek. Ook komt het vaker voor dat hij daarin dan een affaire heeft, ondanks dat hij ‘keurig’ getrouwd is. De first lady zou daarop geen uitzondering zijn, ware het niet dat de vrouw van de president deze keer een cruciale rol in het verhaal heeft waardoor het een net wat andere draai maakt. Dit neemt echter niet weg dat Patterson en Dubois wel voor een aantal clichés hebben gezorgd, in het bijzonder de eerste hoofdstukken van het boek. Een affaire die uitlekt, de pers die zich daar vervolgens op stort en een verkiezingscampagne die daardoor in het nauw komt, zijn daar maar enkele voorbeelden van.

Hoewel die eerste hoofdstukken nogal standaard zijn, hebben de auteurs ze blijkbaar wel nodig om het verhaal op gang te laten komen. Na deze aanloop neemt het tempo zienderogen toe, mede als gevolg van de korte hoofdstukken waar Patterson patent op lijkt te hebben. Vaak eindigen ze ook nog eens met een cliffhanger of iets wat daarvoor door moet gaan en doen zich zo nu en dan enkele onverwachte, zij het niet opzienbarende, plotwendingen voor. De auteurs maken vanaf het begin handig gebruik van deze schrijftechniek en hierdoor heeft het verhaal een aanvaardbare spanningsboog. Ze weten er zonder meer voor te zorgen dat de lezer nieuwsgierig wordt naar de afloop.

De first lady wordt verteld vanuit diverse perspectieven, maar het is Sally Grissom die de hoofdrol heeft gekregen. Zonder dat er echt heel uitgebreid op haar personage ingegaan wordt, komt de lezer wel meer over haar te weten dan over ieder ander. Dan blijkt ook dat ze, ondanks haar gedrevenheid de presidentsvrouw te vinden, niet altijd de meest gemakkelijke persoon is om mee om te gaan en op sommige momenten komt ze in feite best sympathiek over. Voor het overige blijven alle karakters nogal oppervlakkig en een enkeling is zelfs buitengewoon voorspelbaar, qua persoon, maar ook qua handelen.

De meeste boeken van Patterson staan niet bekend om hun diepgang, De first lady is daar geen uitzondering op. Ofschoon de plot voor een groot deel voorspelbaar verloopt, is het echter wel een thriller die vermaakt. De ongecompliceerde schrijfstijl van de auteurs is daar zeker debet aan, maar wellicht dat beide heren dat zichzelf ook ten doel hebben gesteld. Met de wetenschap dat ze op deze manier nog jaren door kunnen gaan.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)

niet weg te leggen als je eenmaal bent begonnen met lezen. zeer spannend en goed te volgen. intriges alom. kortom een genot om te lezen.