De goede broeder

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Ik lees graag waargebeurde verhalen en het is helemaal geweldig als het een verhaal op medisch of true crime gebied is. Laat dit boek nu net over beide gaan. Een broeder die als Engel des doods beslist wie mag blijven leven en wie niet.

Charles Graeber reconstrueert aan de hand van o.a. gesprekken met betrokkenen en Charles Cullen zelf, hoe Cullen zijn moorden heeft kunnen plegen en er voortdurend mee weg heeft kunnen komen. Ik vond het verhaal soms enigszins verwarrend en stond versteld hoe Cullen keer op keer weg kwam met zijn daden.

Cullen is een labiele persoon met psychische problemen na een problematische jeugd. Cullens vader sterft als Cullen nog geen jaar oud is, hij is de jongste van acht kinderen en wordt ontzettend verwend door zijn moeder. Als Cullen zeventien is, verongelukt zijn moeder bij een auto-ongeluk en hij stopt dan ook met school en gaat bij het leger. Hier wordt hij veelvuldig gepest. Doordat hij zich toen al soms bizar gedroeg wordt hij in een psychiatrische kliniek opgenomen voordat hij uit het leger ontslagen werd.

Hierna besluit hij als enige man de verpleegkundige opleiding te gaan doen. En dat is het begin van de ellende. Zijn eerste werkplek is bij een brandwondencentrum en hier ziet hij hoeveel pijn deze patiënten hebben. Hier pleegde hij ook al zijn eerste moord. Tijdens het lezen heb ik me regelmatig afgevraagd hoe het kan, dat Cullen in zoveel ziekenhuizen heeft kunnen werken zonder dat zijn voorgaande werkplek aan de bel getrokken heeft, maar naar mijn gevoel waren de ziekenhuizen bang voor hun reputatie. Hierdoor kon Cullen zolang zijn gang gaan en zijn er ontzettend veel mensen nodeloos gestorven.

Graeber heeft goed onder woorden gebracht wat er allemaal in de jaren gebeurd is, terwijl Cullen in de verschillende ziekenhuizen gewerkt heeft, maar toch was ik regelmatig de draad kwijt en vond ik het verhaal verwarrend. Dit komt waarschijnlijk ook doordat Graeber vanuit verschillende informatiebronnen zijn informatie verkregen heeft.

Wat ik mij wel afvraag is, waarom de verschillende ziekenhuizen niet berispt zijn, want het is duidelijk gebleken dat deze de verschillende zaken onder het tapijt wilden vegen om zo geen slechte publicatie te krijgen. Het is eigenlijk onvoorstelbaar dat dit mogelijk is. Cullen is veroordeeld voor 29 bewezen moorden en 6 pogingen tot moord, terwijl hij waarschijnlijk meer dan 400 mensen vermoord heeft. Je denkt dat je in een ziekenhuis veilig bent en daarnaar toe gaat om beter te worden, maar het kan dus zomaar anders lopen als je een ‘Engel des doods’ tegen komt. En het waren niet alleen oudere mensen die echt op de dood aan het wachten waren… Absoluut niet, het jongste slachtoffer was pas 21. Daarnaast waren sommigen herstellende en stonden op het punt om uit het ziekenhuis ontslagen te worden… Laten we hopen dat je nooit zo’n Engels des doods tegen komt in het ziekenhuis.