De korf

Lezers moeten even in het verhaal van De Korf komen. Ahmet Chakioglou heeft een post-apocalyptische young adult geschreven, en dat is ook meteen te merken door de eerste scenes, waarin lezer met rondvliegende bollen, en geschiedenis van toekomstig Nederland worden geconfronteerd. Bewonderenswaardig dat de auteur hierin een mooie voorstelling heeft weten te schetsen. Hij weet zich ook in de personages te verplaatsen, al zal de lezer wel even moeten fronsen of het thema tijdreizen wel bij het genre Young Adult past. Daarnaast moet je wel van het taalgebruik en de intonatie houden. Lezers zullen het thema, dat fascinerend is misschien als lastig kunnen ervaren, ook omdat het een beetje anachronistisch is. Het duurt echter wel even voordat het daadwerkelijk spannend wordt. De insteek van De Korf werd origineel en goed doordacht bevonden. Er wordt gehamerd op regelmaat, controle, duidelijkheid, en je aan de regels houden, thema’s waarvan vooral de jonge lezer nog iets van kan leren. Een boek dat goed is afgerond, en de moeite waard is, maar die de lezer wel moet liggen.

Zilver en zijn vrienden groeien op onder een beschermende koepel. Eigenlijk weten ze niet beter. Maar de koepel is er niet altijd geweest. Jaren geleden is de aarde grotendeels verwoest door een meteorieten regen en de straling die daarmee gepaard gaat. Alleen een klein deel van Nederland heeft de ramp overleefd door deze koepel.

Zilver zal echter ontdekken dat het ook onder de koepel niet altijd veilig is. Wanneer hij plotsklaps door een tijdportal wordt meegevoerd, komt Zilver vijf jaar verder in de toekomst terecht. In deze toekomst wordt er een hevige oorlog uitgevochten en Zilver belandt daar middenin, zonder te weten dat hij een belangrijke rol te vervullen heeft in deze strijd.

“Er waren twee Latijnse woorden in goud gegraveerd in het midden van de klok. Noah observeerde de sierlijke letters. ‘Tempus Fugit. Wat een onzin. De tijd vliegt niet, hij kruipt!’ “ Ahmet Chakioglou

Alles wordt in werking gesteld om Zilver zo snel mogelijk terug naar het verleden te sturen, zodat hij de toekomst kan veranderen.

In De Korf van Ahmet Chakioglou is er niet veel meer over van de wereld zoals wij die kennen, en is er slechts een kleine groep overlevenden die worden beschermd door een koepel.

Eerlijk gezegd werd ik niet direct helemaal ingepakt door het verhaal van De Korf, maar het maakte mij wel nieuwsgierig genoeg om door te willen lezen. De spanning liet wel even op zich wachten. Maar toen het verhaal eenmaal op gang kwam, kon ik eigenlijk bijna niet meer stoppen met lezen en was ik helemaal om.

Ahmet Chakioglou heeft een prettige manier van vertellen. Hij geeft telkens net voldoende informatie prijs om het verhaal te kunnen volgen, maar laat daarnaast voldoende te raden over. Je blijft hierdoor voortdurend op zoek naar meer informatie, die je weer een stapje verder in het verhaal brengt.

De Korf heeft behoorlijk wat personages waar je iets over leert. Wat wel betekent dat je over geen van de personages echt veel leert. Het kan daardoor wat lastiger zijn om je met een karakter te identificeren. De groep waar Zilver zich in begeeft, is echter leuk genoeg om je toch betrokken te laten voelen bij het verhaal en de personages.

De Korf is een spannend young adult verhaal waarin diverse, op het oog losstaande, personages en verhaallijnen op knappe wijze worden samengebracht. Ik geef De Korf van Ahmet Chakioglou 4 sterren.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.

In het begin van het verhaal wordt er vooral gesproken over wat er tien jaar eerder is gebeurd en welke consequenties dit heeft gehad voor het leven van de mensen in de koepel en hoe de maatschappij zich langzamerhand weer begon te herstellen. Je komt achter deze informatie doordat je leest over de ervaringen van Zilver en zijn vrienden die erg jong waren toen de ramp gebeurde en zich niet veel meer kunnen herinneren hoe het leven vroege zonder koepel was. Ze zijn inmiddels tieners en kennen geen andere manier van leven meer. Ik had meer actie verwacht in het begin, meer over wat er nou precies gebeurde op het moment dat de radioactieve meteorieten de aarde bereikten. In het begin lees je regelmatig vooral in vertellende vorm over wat er gebeurt en wat de personages meemaken in plaats van dat je het via de personages zelf meemaakt en ervaart. Het verhaal las regelmatig als een verslag over de gebeurtenissen en ik miste op die momenten actie en interactie met de personages. Naar mijn mening zou het verhaal in het begin sterker zijn geweest als de schrijver je als lezer meer had betrokken bij gebeurtenissen vanuit een personage, je de actie had laten voelen, je er als lezer bij had laten zijn op de momenten dat belangrijke zaken plaatsvonden.

Er zijn verschillende tijdlijnen, het verhaal wordt niet chronologisch verteld. Gelukkig geeft de schrijver steeds duidelijk aan welk jaar het is. Vanaf het moment dat Zilver in de toekomst is, wordt de schrijfstijl minder vertellend en bevat het verhaal meer actie en ook interactie tussen de personages, waardoor ik het met meer plezier las. De toekomst die Zilver ziet is vreselijk. Er blijkt zoveel meer aan de hand te zijn dan je van te voren had kunnen bedenken. Het verhaal is goed opgebouwd. Wat ik ook erg goed vond, is dat ik mij vanaf dat moment steeds afvroeg hoe het zover heeft kunnen komen dat er een tweedeling in de maatschappij heeft plaatsgevonden. De schrijver houdt de lezer lange tijd in het ongewisse wat dit betreft en hierdoor blijft het verhaal spannend.

Wat ik erg leuk vond aan De Korf is dat het zich afspeelt in Nederland en dan met name Rotterdam. Ik ben zelf bekend met die omgeving en het was intrigerend om eens hierover in een dystopische verhaal te lezen. Ik kon mij door deze herkenning een goed beeld vormen welke gevolgen de ramp heeft gehad.

Toen ik het boek dicht sloeg, was ik aangenaam verrast. Ondanks de beschrijvende schrijfstijl in het begin en zaken die mij in eerste instantie niet geheel logisch leken, heb ik het verhaal met veel plezier gelezen. Laat je dus in het begin niet tegenhouden door de schrijfstijl (als je er al last van zou hebben, dit is natuurlijk heel persoonlijk) en lees door. Ook voor de zaken die in eerste instantie niet logisch lijken, blijkt er een goede verklaring te zijn.

Ik hou erg van dystopische verhalen, vooral als die ook nog eens gecombineerd worden met tijdsprongen. Ondanks dat ik vooral in het begin van het verhaal enige moeite had met de manier waarop het verhaal werd gebracht heb ik zeker genoten van dit debuut. Vooral omdat ik de schrijfstijl tijdens de gebeurtenissen in de toekomst prettiger vond om te lezen. De Korf is een zeer vermakelijke dystopische YA. Ik kijk uit dan ook erg uit naar het vervolg, ik ben erg benieuwd of de plannen die Zilver en zijn vrienden bedacht hebben zullen gaan werken. Ik geef De Korf van Ahmet Chakioglou graag 3,5 sterren.

Een unieke YA, veel meer karakters en complexiteit dan normaal - alles binnen een unieke premisse, die op en top Nederlands en herkenbaar is.

Ahmet Chakioglou- De Korf

Deze prachtige hardcover neemt je mee naar een dystopisch stukje Nederland. De wereld, zoals wij hem kennen, is verwoest. Een stuk van Nederland is bewaard gebleven, door een beschermende koepel. De bewoners kunnen niet meer naar buiten, ze moeten er het beste van maken. Ze lijken het goed voor elkaar te hebben, todat er op een dag een portaal opent en een van de hoofdpersonages (: Zilver) meeneemt. Hij komt terecht in een wereld, die heel erg vreemd en beanstigend is. En het is 5 jaar later, hij is in de toekomst terecht gekomen. Iedereen uit zijn verleden is veranderd, wat heel gek is, want voor hem voelt het niet als 5 jaar, maar als een uur. Ze zijn het er over eens, dat Zilver terug moet naar het verleden. Hij moet proberen om deze vreselijke toekomst te voorkomen.

Het is een goed debuut, met genoeg spanning. Het is origineel, maar heeft ook dingen waarbij ik bijvoorbeeld aan Under the dome moest denken. Maar ook de serie van vroeger: Sliders. Maar het verhaal is uniek op zijn eigen manier.

De verhaallijn van Zilver vond ik erg aangrijpend. Maar ook die van Hazel. Van hem kreeg ik steeds andere gevoelens, hij is een personage, dat je begrijpt en kwaad maakt tegelijk.

Je moet wel echt, de tijdlijn in de gaten houden. Deze is erg belangrijk voor het boek en loopt niet van toen naar nu. Je gaat heen en weer. Sommige dingen begrijp je later in het boek wat beter. De auteur neemt je namelijk stap voor stap mee heen en terug. Dus je moet je koppie er wel bij houden, anders kan het misschien een beetje verwarrend zijn. Je hebt als lezer veel vragen, maar de auteur bouwt het goed op, zodat je steeds nieuwsgieriger wordt. Je wilt de personages echt leren kennen. En dat doet hij op een originele manier.

Deze wereld, waarin tijd meer is, dan een begrip, is origineel bedacht.

Het leest behoorlijk vlot en geeft je het idee, dat deze toekomst, waar zou kunnen worden. Het voelt echt aan. Het speelt ook behoorlijk met je gevoelens en gedachten. Soms zijn de zinnen erg lang, maar het leest lekker vlot, dus daar merk je weinig van.

De titel gaat duidelijk worden. Het einde is vrij open. Dus er komen nog meer boeken aan. Dit is de eerste van een duologie. Ik kijk ook echt uit naar het volgende boek, omdat ik zo graag wil weten, hoe het verder gaat. Deel 1, is nog maar het begin.

Ik geef dit boek 4✴✴✴✴

Fantastisch boek. Ontzettend spannend. Veelbelovende nieuwe schrijver.

Nog niet uit, maar wel al veel verhalen gehoord over deze nieuwe schrijver die iets heel vernieuwends brengt. Zoiezo is de cover al fantastisch.

"De Korf" is een boek waarin zo veel gebeurt, dat het lastig is om het boek samen te vatten. Om te beginnen is het echt een dystopische roman die een post-apocalyptische wereld beschrijft. Zo bevat het boek kosmische straling die de wereld grotendeels heeft verwoest, een burgeroorlog en het einde van de beschaving. Dit is allemaal typisch voor de dystopische roman, maar doordat het verhaal zich in Nederland afspeelt leest het heel nieuw. Ik vond het super gaaf om over plekken die ik goed ken, zoals de Koopgoot in Rotterdam, te lezen, maar dan geplaatst in deze post-apocalytpolische setting. Alleen dit maakt het al waard om "de Korf" te lezen. Behalve de post-apocalyptische elementen, bevat het verhaal ook science fiction elementen. Tijdreizen is namelijk heel belangrijk in dit verhaal. Ik vind het altijd leuk als een boek tijdreizen bevat. Het geeft een bepaalde spanning aan het verhaal. Het tijdreizen wordt versterkt doordat het verhaal niet chronologisch is geschreven. Je springt steeds van het heden naar het verleden en naar de toekomst, waardoor de lezer zelf letterlijk aan het tijdreizen is. Tot slot vond ik de personages top. Tegen het einde van het boek had ik het gevoel dat ik ze echt kende en ik leefde helemaal met ze mee. Ik vind altijd dat de personages het belangrijkst zijn. Al gebeurt er zo veel spannends in een boek, als de personages niet tot leven kunnen worden gebracht maakt het niets uit wat er in het boek gebeurt. Maar de personages in "de Korf" zijn sterk en levendig, en ze brengen het boek tot leven. En als allerlaatste is dit ook een leuk boek om in deze coronaperiode te lezen. Wat is een betere tijd om een dystopische roman te lezen dan een tijd die een beetje als een dystopische roman aanvoelt?

Zorg dat je tijd hebt om te lezen als je aan het verhaal begint, want ik heb het nml in 1x uitgelezen en wilde het boek niet wegleggen! De verschillende tijd en verhaal lijnen vond ik zeer duidelijk en makkelijk te lezen.

Ook het feit dat het verhaal zich in Nederland afspeelt en veel van de plekken beschreven in het boek in R’dam voor mij bekend zijn, maakte het beeld in mijn hoofd echter.

Kortom petje af voor de nieuwe schrijver Ahmet, waar we volgens mij nog veel van gaan lezen!

Interessante setting, gewoon in Nederland! Veel karakters maken het dynamisch. Goed afgerond, maar laat voldoende ruimte in te overdenken.