De Lange Winter-Trilogie 1 - Winterwereld Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De Lange Winter-Trilogie 1 - Winterwereld

Winterwereld was het eerste boek van A.G. Riddle dat ik las. Het is het eerste deel uit de Lange Winter Trilogie dat door Iceberg Books wordt uitgebracht. Winterwereld combineert elementen uit de “harde sciencefiction” en de “apocalyptische dystopie”. Het boek is geschreven in het ik-perspectief en in de onvoltooid tegenwoordige tijd. Het vertelperspectief wisselt elk hoofdstuk tussen de twee hoofdpersonages: Emma en James. Het alternerende effect tussen de twee verschillende ik-perspectieven kan voor de ongeoefende lezer een moeilijk begin zijn, maar de aanhouder krijgt een leuke niet-alledaagse sciencefictionthriller. Riddle schrijft met korte, beknopte zinnen en korte hoofdstukken, waardoor het boek vlot leest.

De eerste helft van het boek speelt voornamelijk in de ruimte af. Emma is gezagvoerder op het ISS en James zit in de gevangenis voor een voor de lezer onbekende misdaad. Wanneer een mysterieus object in ons zonnestelsel wordt gespot en het ISS hierdoor wordt aangevallen, is Emma de enige astronaut die de ramp heeft overleefd. Het onbekende object vliegt in de richting van de zon en de aarde krijgt te kampen met extreme weersomstandigheden. De aarde bevriest door het gebrek aan zonnewarmte en de grootmachten claimen de laatste herbergzame plekken op onze planeet. James wordt uit de gevangenis ontslagen, omdat hij dankzij zijn specialisatie in de robotica de meest geschikte persoon is om Emma te redden en het mysterieuze object te onderzoeken.

Riddle gebruikt de eerste helft van zijn boek om met veel dialoog een geladen sfeer van verslagenheid, mysterie en suspense te scheppen. De personages moeten plannen smeden en zo goed als alles opofferen om de mensheid te behoeden van de ondergang. De twee grote geheimen die James met zich meedraagt zijn niet onmogelijk om te raden en zullen pas tegen het einde van het boek uit de doeken worden gedaan. Het mooie aan dit verhaal (en een eigenschap van het subgenre “harde sciencefiction”) is het feit dat de schrijver niet terugvalt op onbestaande technologie zoals FTL-technologie, wormgaten, artificiële zwaartekracht, noem maar op, maar het verhaal laat steunen op echte mensen en technologie die nog niet zo veel verder geëvolueerd is dan de onze. Het verhaal komt traag op gang en er is relatief weinig actie, maar er wordt naar een mooie climax gewerkt en Riddle heeft een bevredigend einde bedacht dat zeker naar meer smaakt. De sterktes van dit boek zijn de twee hoofdpersonages die naar elkaar toegroeien en het gevoel van mysterie dat rond de vreemde objecten hangt. Het gebrek aan actie wordt goed opgevangen door de suspense rond de vreemde gebeurtenissen, waardoor dit boek een beetje een ‘thriller-gevoel’ krijgt. Je wilt als lezer graag weten hoe de puzzel in elkaar zit. Dankzij de ietwat aparte vertelstijl is dit toch een uniek verhaal dat de meeste liefhebbers van sciencefiction zal bekoren.

De zes meest pertinente vragen:

1) Hoe zou je het boek in één zin omschrijven?

Winterwereld is een geslaagde harde sf-thriller met een vleugje apocalyptische dystopie.

2) Durf je dit boek aan te raden?

Ja, de liefhebber van harde sciencefiction moet dit zeker gelezen hebben.

3) Ga je de vervolgdelen lezen?

Ja, ik ga de volgende twee boeken zeker lezen.

4) Hoelang heb je over het boek gedaan?

Een zestal dagen (geen vakantie gehad).

5) Heb je ervan genoten?

100% ja!

6) Wat is je score voor dit boek?

Vier op vijf.

Het eerste deel van de trilogie is interessant en spannend thema. Verhaal is niet helemaal logisch (zoals de robot Oscar = mr Data hoe is het mogelijk, en waarom net de zon uitzoeken om energie te oogsten terwijl er miljarden veel grotere sterren zijn zonder bewoonde planeten, waarom is er maar 1 genie James) maar kan wel boeien. James is een soort Tony Stark een uniek genie die alles kan maken, en de relatie met Emma bouwt op. De verhaallijn wisselt tussen James en Emma. Ik vond deel 1 ondanks kleine tekortkomingen wel boeiend om te lezen. Voor de delen 2 en 3 geldt dit veel minder.