De Magie Van De Michelinster Onthullingen Van Een Hoofdinspecteur

Ik zit nog midden in het boek, maar wil op deze wijze mensen beschermen tegen een slechte aankoop voor de feestmaand december. Anekdotes zijn aardig, maar tekstueel ontstijgt het het niveau niet van de middelbare school. Een goede journalist had hier inderdaad een vermakelijk boek van kunnen maken.

Had ik maar even de moeite genomen om de reviews te lezen ...

Al 2 maanden me lopen verheugen om dit boek tijdens de vakantie te gaan lezen. Helaas, zeer teleurstellend. Niets over de magie achter de sterren, alleen een zeer onsamenhangend verhaal, zeer oninteressant ook en bovendien vanuit het perspectief van een verbitterde man. Echt slecht geschreven ook, met tenenkrommende details (dineren met z'n hond).

Ik raad iedereen aan om de perfectionist van Chelminski te lezen, dat is echt een topboek over gastronomie. Deze gaat bij het oud papier !

"De magie achter de michelinster" is een wervende titel, waarschijnlijk om commerciele redenen verzonnen door de uitgever. "De memoires van Paul van Craenenbroeck" was perfect to-the-point geweest, maar had aanzienlijk slechter verkocht.

Weinig tot geen onthullingen, laat staan "magie". Veel (zo af en toe overigens best aardige) anecdotes, maar met name frustraties van Van Craenenbroeck jegens Michelin. Na zoveel jaren geeft hij zijn oude werkgever nog een (aantal) schop(pen) na: weinig chique.

Het goedpraten van zijn persoonlijke miskleun van de toekenning van een Bib Gourmand aan een nog niet geopend restaurant in Oostende is stuitend; en dan ook nog neerbuigend spreken over de suggesties van "betalen voor een ster" die in een andere context ter sprake komt. Michelin nam het enig juiste besluit: de hele oplage uit de handel halen. Van Craenenbroeck vond dit duidelijk onzin,maar klopt vervolgens wel zichzelf op de borst dat hij de enige Michelin Gids-uitgever is met twee uitgaves in één jaar op zijn naam.

Het boek is rommelig, weinig onderhoudend en voldoet geenszins aan de gewekte verwachting uit de titel. Van Craenenbroeck zit vol frustraties en is, zo te lezen, ook vol van zichzelf. Wat nu de magie achter de Michelinster zou moeten zijn, blijft volkomen onaangeroerd.

Als hij als uitgever/inspecteur al zo goed was (hetgeen ik best wil geloven) is hij dat als auteur zeker niet!

Het is wel zeer interessant om eens een kijkje te mogen nemen in "de keuken" van Paul van Craenenbroeck hoe al die *** zo ontstaan. Dat het allemaal zeer selectief en subjectief is dat weet toch zeker iedere kenner van de Nederlandse culinaire keuken. Nederland is veel meer dan Sergio, Jonnie en nog wat anderen. Goed gedaan mijnheer Craenenbroeck. Michelin is UIT!!!

Leuk verjaardags- of ander cadeau voor vrienden en Familie.

Het boekje had veel potentie, maar dat wordt niet waargemaakt.
Het resultaat is niet meer dan een rommelige verzameling hoofdstukjes van een vaak cynische, oude man die niet veel verder komt dan afgeven op zijn oude werkgever Michelin en alles wat vernieuwend is in deze wereld. Vroeger was het allemaal beter. Michelin was een waardeloze werkgever die de ene fout na de andere maakte ondanks al zijn goede adviezen en inzet. Nee, een klein ego heeft Paul Cranenbroeck niet.
Voeg daar een saaie schrijfstijl aan toe en er blijft weinig magie over. Hoe is het mogelijk dat iemand die zoveel heeft meegemaakt daar zo weinig leuke herinneringen aan heeft?

Jammer, want deze man zal zeker veel betekend hebben voor de gastronomie in Nederland en heeft met zijn ervaring zeker een boeiend verhaal te vertellen.
Maar, beste uitgever, zet er dan een goede journalist tussen die hem interviewt en vooral filtert. Help hem de leuke anekdotes te herinneren en leg hem uit dat de lezer niet zit te wachten op zijn persoonlijke frustraties ten opzichte van Michelin en vernieuwingen in de keuken.

De onthullingen zijn minimaal. Het is saai, ergerlijk door al het geween en geklaag en we moeten zelfs een hoofdstukje lezen over zijn honden en hoe gek hij daar op is!

Deze man had tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden. Jammer.

Het is een mooi verhaal over de werking bij Michelin en dat het niet de droombaan is wat vaak gedacht wordt maar dat je hard moet werken om de standaard hoog te houden.