De Meryl Streep filmclub

Voor fans van films met Meryl Streep is het boek een feest der herkenning maar voor onwetenden moet Mia March steeds opnieuw uitleggen waar de betreffende film over gaat om het gesprek dat daarna ontstaat aannemelijk te maken. Hoewel ik me kan voorstellen dat het thema van sommige films tot discussie kan leiden, voelt het ietwat gekunsteld aan als ook in de speelse komedie The Devil Wears Prada en het lichtvoetig zangfestijn Mamma Mia naar een diepere laag gegraven wordt.
De overeenkomsten in de levens van de personages in de films en de levens van de vrouwen in het pension zijn een leuk gegeven maar soms vraag ik me af wie of wat er eerder was. Zijn de verhaallijnen van March’s personages geschreven met de films als uitgangspunt of zijn de films bij de ontwikkelingen van de hoofdpersonen van het boek gezocht? Ook viel me op dat er soms wel erg letterlijk vertaald is uit het Engels. Een spelletje ‘slangen en ladders’ zegt de gemiddelde Nederlander niets.
Van de op de omslag genoemde popcorn en tissues heb ik alleen eerstgenoemde aangeraakt. Ondanks behoorlijk wat drama en romantische passages was ik nergens ontroerd, daarvoor komen sommige personages niet genoeg uit de verf en is het verhaal te voorspelbaar.
Ik heb wel genoten van March’s zintuiglijke beschrijvingen. Je bent als het ware te gast in de Three Captains Inn, je ruikt de bloemen in de tuin en je proeft de taarten van Kat.
Opgekruld op de bank met een potje thee en de kachel op tien is dit boek toch aangenaam verpozen en daarom 3 sterren.

Leuk, gezellig boek, niet al te diepgaand, niet persé oppervlakkig, wel onderhoudend in zekere mate.
Je hoeft geen Meryl Streep-filmkenner te zijn, om het met gemak te lezen, want de meeste films komen
regelmatig terug in dit boek, met uitleg en soms jaartal erbij.

Ontroerend verhaal over vier vrouwen: Lolly, Kat, June en Isabel, van wie de laatste twee na jaren terugkeren naar de plek waar ze hun jeugd hebben doorgebracht, het pension van hun tante Lolly, die nu ernstig ziek blijkt te zijn, en hun nichtje Kat.
Ze zijn heel verschillend, hebben allemaal hun problemen, hun twijfels, hun angsten, maar tijdens de periode die ze samen in het pension van Lolly doorbrengen en voor haar zorgen, en tijdens de avonden met films van Meryl Streep vinden ze de weg terug naar elkaar, en leren ze ook zichzelf beter kennen.

De films met Meryl Streep vormen een rode draad in het boek, aan de hand waarvan de vrouwen weer nader tot elkaar komen en ook de lezer hen steeds beter leert kennen.
Ontroerend, herkenbare situaties, verloren en nieuwe liefdes, enkele verrassende wendingen, humor: erg mooi, zoals de vrouwen steeds nader tot elkaar komen en hun (nieuwe) weg in het leven vinden.

Verschillende recencies aangegeven op het boek geven het al aan. Dit zou zo verfilmd kunnen worden, waarbij de tissues zeker niet vergeten moeten worden.

'De Meryl Streep Filmclub' is een heerlijk boek, vanaf de proloog wordt je meegenomen in het verhaal en wordt de toon van het boek gezet. Dit is niet zomaar een roman.
Er wordt op een afwisselende manier kennis gemaakt met de karakters van het boek en ze worden dan ook allen op hun eigen manier geïntroduceerd. Het boek geeft genoeg informatie om de karakters zelf te kunnen vormen, maar er is ook voldoende plek voor je eigen inbeeldingsvermogen.

Situaties in het boek zijn herkenbaar in allerlei facetten en dus voel je je al snel betrokken bij de personen en leef je intens met hen mee.

Je hoeft geen fan te zijn van Meryl Streep om dit boek leuk te vinden. Ik heb niet alle films gezien die werden besproken in het boek, maar de films die werden besproken en die ik wel had gezien, waren enorm herkenbaar beschreven. Wat ook weer zorgde voor lach momenten tijdens het lezen.

'De Meryl Streep filmclub' doet zijn titel eer aan, films worden uitvoerig besproken in het boek en soms toegepast op de situaties.
Je denkt dat je het halverwege het boek allemaal al weet, maar de schrijfster heeft ervoor gezorgd dat je bij elk hoofdstuk toch weer verrast wordt.