De Messias Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De messias

Boeiend boek dat aanzet tot verder onderzoek op internet naar Stradivarius violen, het leven van Stradivari en de geschiedenis van de resterende violen. Leuke invalshoek om tekens ook 'hout' een persoonlijkheid te geven in de verhaallijn. Zo vertelt een houten traptrede of houten wandelstok een deel van het verhaal.

Geschreven bij De messias

‘De messias’ is het romandebuut van Julian Winter, een pseudoniem voor het schrijversduo Esther Jansma en Wiljan van den Akker. Deze Nederlanders, die ook privé een koppel vormen, hebben naam gemaakt als dichter en mochten in die hoedanigheid heel wat prijzen in ontvangst nemen. Op vraag van één van hun kinderen beslisten ze een paar jaar geleden om een ‘normaal’ boek te schrijven. Het resultaat verscheen in 2015 onder de titel ‘De messias’ en staat momenteel extra in de kijker als leesclubboek bij Hebban.

Hoofdpersonage van het boek is Emma, die omwille van haar werk en persoonlijke problemen van Nederland naar Duitsland verhuisd is. Zij is gespecialiseerd in het dateren van houten voorwerpen, onder andere heel oude muziekinstrumenten, bijvoorbeeld violen. De verhaallijn rond Emma is geschreven in de verleden tijd, terwijl korte flashbacks uit haar leven in de tegenwoordige tijd op papier gezet werden, heel bijzonder is dat. De gebeurtenissen in Emma’s leven worden afgewisseld met hoofdstukken die zich de voorbije vier eeuwen afspelen, zij worden verteld vanuit het perspectief van wel heel bijzondere personages, namelijk voorwerpen uit hout. Deze insteek is geweldig origineel en geeft het boek net dat ietsje meer.

De schrijfstijl van Julian Winters is bijzonder aangenaam te noemen. Absoluut geen wollig of poëtisch taalgebruik, wat je van twee dichters wel zou kunnen verwachten. Nee, het verhaal is geschreven in een mooi en vlot Nederlands, dat de lezer ertoe aanzet steeds verder te lezen.

‘De messias’ kan als een spannend verhaal omschreven worden, een verhaal waarbij een prominente rol is voorzien voor het historische en wetenschappelijke kader waarbinnen alles zich afspeelt. Interessant en leeswaardig materiaal.

Geschreven bij De messias

Emma Faber is een Nederlandse houtdeskundige en dateert houten voorwerpen, waaronder violen. Ze is net naar Berlijn verhuisd, waar ze start als hoogleraar. Ze krijgt een opdracht om een viool te dateren. Het lijk een eenvoudige klus, maar Emma haalt zich de woede op haar hals wanneer ze de viool recenter dateert dan altijd is aangenomen en daarmee de echtheid van deze viool betwist. Wat pas na het dateren blijkt, is dat de gedateerde viool ‘De Messias’ is, de meest waardevolle Stradivariusviool. Ze wordt bedreigd en verweten de wetenschap te verkwanselen. Ze laat het er niet bij zitten en gaat op onderzoek uit.

Originele insteek
‘De Messias’ is een origineel verhaal. Waar in menige thriller een moord, verkrachting of een ander misdrijf centraal staat, draait het in dit verhaal om de zwendel rondom ‘s werelds beroemdste viool, ‘De Messias’. Interessant is de vraag die in het boek centraal staat: wie is verantwoordelijk voor de zwendel? Is dat de rijke zakenman die koste wat kost een kwartet van unieke violen wil hebben, of is het ten tijde dat Stradivarius leefde al misgegaan?

Twee verhalen
‘De Messias’ vertelt eigenlijk twee verhalen. Het heden, waarin Emma de viool dateert en de gevolgen hiervan. En er is het levensverhaal van Stradivarius en wat er door de eeuwen heen met de viool gebeurde. Dit laatste wordt verteld aan de hand van telkens andere gebruiksvoorwerpen (zoals een kar of een blouseknoop) die getuige zijn. ‘De Messias’ laat zien dat de geschiedenis gemakkelijk gemanipuleerd wordt. Niet achteraf, maar al tijdens de gebeurtenissen. De mix van heden en verleden zorgt voor een aangename afwisseling, maar het verhaal van de Stradivarius zorgt er, zeker in het begin, voor dat de snelheid uit Emma’s verhaal gehaald wordt.

Platte karakters
De uitwerking van de karakters in het boek is helaas minimaal. Emma’s ex-man Simon wordt geïntroduceerd, is belangrijk in Emma’s leven, maar speelt nauwelijks een rol in het verhaal. Het lijkt hierdoor eerder een introductie voor een vervolg op dit boek. Dit geldt ook voor het geloof van Emma. Haar religieuze opvoeding en de moeizame relatie met haar ouders komen meerdere malen aan bod, maar geven geen toegevoegde waarde aan het verhaal. Wellicht bedoeld om het karakter van Emma mee vorm te geven, maar dit komt dan helaas niet uit de verf.

Verdienstelijk debuut
‘De Messias’ is zonder meer een verdienstelijk debuut van dit schrijversduo (Julian Winter is de schrijversnaam voor Wiljan van den Akker en Esther Jansma). Het verhaal staat en kent voldoende diepgang. Is spannend en origineel. De uitdieping van de karakters had, zoals hierboven beschreven, echt wel beter gekund. Jammer, maar niet onoverkomelijk. Al met al een prima boek dat de lezer stof tot nadenken geeft over de waarde van kunst (wie bepaalt de prijs?) en de echtheid van bepaalde feiten.

Geschreven bij De messias

De Messias verteld het verhaal van de “Stradivarius” viool de Messias. Julian Winter neemt de lezer, door middel van twee totaal verschillende verhaallijnen, mee in de geschiedenis van de familie Stradivarius en hun bekendste viool. Of is die wereldberoemde viool niet van hun? De hoofdverhaallijn verteld hoe de Messias het onderwerp van controverse is tussen kunst- en muziekliefhebbers aan een kant en wetenschappers aan de andere kant. Emma Faber de hoofdpersoon in het boek is de wetenschapper die zonder het te weten de echtheid van de viool vast moet zien te stellen. Een boek over controverse in de wetenschap betekend echter niet een spannend boek, want de spanning is echter ver te zoeken hier. Het is allemaal vrij recht toe recht aan. De auteur probeert door middel van flash backs het hoofdpersonage interessanter te maken maar slaagt hier echter maar deels in. De tweede verhaallijn dat uit het oogpunt van houtenvoorwerpen is origineel en omdat het deels op waarheid berust ook best interessant. Maar het verhaal in het algemeen is saai met vlakke karakters. In mijn opinie had Julian Winter er veel meer uit kunnen halen en een veel boeiender boek kunnen schrijven; dan bedoel ik niet de verhaallijn over de viool en de familie Stradivarius maar over de verhaallijn van Emma Faber.