De onverwachte gast

Geschreven bij De onverwachte gast - Agatha Christie

AGATHA CHRISTIE- DE ONVERWACHTE GAST: REVIEW

Ik heb het geweldige boek van Agatha Christie genaamd de onverwachte gast gelezen. Het verhaal begint in het huis van de familie Warwick waar een mysterieuze moord is gepleegd. Laura’s echtgenoot, Richard Warwick, is dood teruggevonden in de woonkamer. Het monsterlijk egoïst was een wrede man die heel veel dronk. Hij was een echte drinkboer. De dader is onbekend, maar iedereen van de familie blijkt een verdachte te zijn. Het kan zijn vrouw zijn, Laura, die hem een gruwelijk monster vond. Laura was een ontrouwe vrouw. Ze haatte haar echtgenoot en was verliefd op een andere man. Zijn gekke halfbroer Jan kan ook de moordenaar zijn geweest, aangezien Richard hem wou opsluiten in een instelling. Laura’s minnaar, Julian Ferrar, is ook een van de hoofdverdachten want hij had een geheime relatie met Laura.
Of gaat het om een wraakactie? Richards alcoholverslaving had in het verleden geleid tot een verschrikkelijk ongeluk waarbij een man zijn zoon verloor. Deze wraakzuchtige man, MacGregor, had vanaf dan een grote haat aan Richard. Agatha sleept je mee in een spannend verhaal waarin de geheimzinnige personages de waarheid proberen te verbergen. Inspecteur Cadwallader denkt erin geslaagd te zijn de ingewikkelde moord op te lossen, maar heeft hij wel de juiste dader opgepakt? Is de Starkwekker, de onverwachte, schijnheilige gast die Laura probeert te helpen bij het verbergen van de moord per toeval het huis binnengekomen of was alles gepland? Het verhaal eindigt met een verrasing. De meest onschuldige man van heel het verhaal bekent dat hij de haatdragende moordenaar is. Dit onvoorspelbare einde maakt van dit verhaal een van de allerbeste verhalen dat ik ooit gelezen heb.

De manier waarop Agatha schrijft is duidelijk en eenvoudig. Ze gebruikt gemakkelijke en alledaagse woorden. De schrijfster beschrijft de gebeurtenissen op een vlotte en duidelijke manier. Dit maakt het boek aangenaam om te lezen. Haar verhaal is geschreven in korte, enkelvoudige zinnen met weinig langdradige beschrijvingen.
De personages beschrijft ze aan de hand van passende adjectieven, waardoor de lezer een goed beeld kan scheppen over hun gedachten en gevoelens.

De schrijfster maakt gebruik van een personele verteller, meer specifiek de onbetrouwbare verteller. Men volgt het verhaal door de ogen van Starkwekker. Als lezer ken je zijn gevoelens en gedachten. Door deze techniek te gebruiken, brengt ze de lezer op het verkeerde spoor. Ze laat je geloven dat Laura de moordenaar is, terwijl enkele pagina’s later blijkt dat Julian wel de moordenaar kan zijn. De verteller is
onbetrouwbaar: hij probeert de lezer te overtuigen van een bepaalde visie waarvan de lezer geleidelijk beseft dat die niet helemaal klopt.

In het verhaal kennen sommige personages een evolutie, en andere niet. Jan Warwick was in het begin van het verhaal een zwakbegaafde, lieve en aardige jongen. Na de dood van Richard is de jongen gevaarlijk geworden. Hij was zijn zelfbeheersing kwijtgeraakt. Dit is duidelijk te merken aan zijn gedrag dat de schrijfster goed beschrijft. Jan luisterde naar de bediende en was aardig tegen Laura, maar na de dood van Richard wou hij de leiding in het huis overnemen. Hij dreigde met geweren. Zijn gedrag was alarmerend en hij was in staat mensen pijn te doen. Jan is een round karakter.
Jan is een schat. Heel hartelijk en lief. Maar hij is een beetje anders. Ik bedoel… Hij is was men achterlijk noemt. (A. Christie, 1999, p.23)
Bunny zag Jan op het gazon met een wapen jongleren. Ze stond snel op, liep naar hem toe en brulde: ’Jan! Jan! Geef me dat wapen.’ Hij rende weg, lachend en schreeuwend: ‘Pak me dan als je kan’
(A. Christie, 1999, p128)
Zoals meneer Jaehong Park in zijn review schrijft, is het verhaal van Agatha een detectiveroman. De personages zijn om de beurt een verdachte. Als lezer probeer je te raden wie de moordenaar is .
Het is een boeiend verhaal dat ik iedereen aanraad.