De Sprookjessprokkelaar vertelt...

Het eerste dat opvalt aan dit boek is de intrigerende cover. Door de kleuren springt dit boek eruit, de illustratie geeft de stijl van de Efteling weer en brengt een gevoel van spanning naar boven. Dit is goed gekozen aangezien de sprookjes best spannend zijn.

Wat dit boek anders maakt is dat de sprookjes zich allemaal afspelen in de (verre) toekomst. Zo kent men in de tijd van ‘Het laatste zaadje’ geen natuur meer en in ‘De internetfee’ laat oma haar kleinzoon Willie kennismaken met voorwerpen die zij nog kent van vroeger maar waar Willie geen weet van heeft.
In ‘Wannes en Kronos’ voelt Wannes zich alleen, hij heeft geen vrienden. Van zijn ouders krijgt hij een robot, Kronos genaamd. Hij lijkt exact op Wannes alleen willen alle kinderen wél bevriend zijn met hem.

In alle verhalen in De Sprookjessprokkelaar vertelt… speelt de toekomst dus een grote rol. Het probleem dat er geen natuur meer zou zijn bijvoorbeeld, dat we in de toekomst wellicht nog veel verder zijn qua machines, apparaten en robots maar ook komen herkenbare thema’s duidelijk naar voren. Wannes die wordt buitengesloten, goed zijn voor onze omgeving, verschillen tussen mensen en dat je jezelf mag zijn bijvoorbeeld.

Doordat alle verhalen in de toekomst spelen is het soms lastig om er een beeld bij te vormen. Trouwens, ook bij voorwerpen zoals een transistorradio en een potkachel is vaak moeilijk iets voor te stellen voor een kind. Moeilijkere woorden worden niet geschuwd en door al deze factoren samen zijn de verhalen soms een beetje ingewikkeld. Helena is jonger dan de aanbevolen leeftijd waardoor het mij niet verrast dat dit boek wat moeilijk en daarom wat minder interessant bleek te zijn voor haar. Sprookjes vindt ze fantastisch maar door de moeilijke woorden en de combinatie die gemaakt is met de toekomst is het voor haar moeilijk om de verhalen te volgen.

Ik denk dat dit soort verhalen een kind echt aan moeten spreken, wil het de aandacht vast kunnen houden. Het onderwerp ‘de toekomst’ speelt zo’n grote rol en doordat dit zo abstract is, kan het moeilijk zijn voor een kind om aan te haken. Ik denk dat ik het misschien een beetje kan vergelijken met volwassen genres. Je moet interesse hebben in het genre sci-fi om interesse te hebben in het boek. Ligt dit je niet, dan kies je het boek ook niet snel uit, ook al komen er ook romantische scenes in voor waar je misschien wel van houdt.

Hoewel eerder het boek De Sprookjessprokkelaar al is verschenen, is dit boek prima los te lezen, zo hebben wij ervaren.

Mijn dochter van 9 jaar vind het een geweldig boek omdat deze verhalen niet in een ver verleden afspelen maar in de toekomst.