De stikstoffuik Politici in de ban van de ecolobby

Ik heb dit boek gekocht tezamen met het boek 'Stikstof' van Jan Willem Erisman e.a. Ik wilde me verdiepen in de materie en beschikte zo over twee boeken met een ander perspectief op de materie. Ik sta niet politiek in de problematiek. Ben boer noch milieufanaat. Maar mijn clonclusie na het lezen van beide boeken is dat het boek van Erisman e.a. meer overtuigt. Dat komt deels door het gebrek aan politieke afstand dat Jaspers neemt in 'De stikstoffuik'. Jaspers heeft een duidelijke agenda: het beleid en de daaraan ten grondslag liggende ideeën bestrijden. Dat blijkt ook uit de activistische bewoordingen in zijn boek. Het boek van Jaspers gaat ook nauwelijks in op de chemie die ten grondslag ligt aan de stikstofproblematiek. Terwijl daar het grote probleem van stikstof schuilt: stikstof als 'anabole steroïde' voor planten. Juist dat komt in het boek van Erisman e.a. wel goed tot zijn recht. Wat flauw is ook de passage over het plantje Lobelia dortmanna' dat hij rond pag. 104 aanhaalt. Hij doet alsof Ersiman e.a. hun hele betoog aan dat plantje ophangen terwijl zij het op een enkele plek als voorbeeld in hun boek noemen. Het toont aan dat Jaspers meer aan het 'pleiten' is dan eenobjectief boek heeft willen schrijven.Dat alles neemt niet weg dat ik het boek van Jaspers met plezier heb gelezen, en dat het naar mijn weten een van de weinige boeken is met een ander perspectief dan het officiële op de materie. Het is dan ook een absolute aanrader, maar minder diepgaand dan het boek van Erisman e.a.

Als D66-stemmer stond ik ferm achter het kabinetsbeleid om - na decennia van pappen nathouden - werk te maken van het beschermen van de Nederlandse natuur. Hoewel ik nog steeds zeer sceptisch ben over de boer als ‘natuurbeschermer’, heeft dit boek me de ogen geopend. De stikstof ‘crisis’ is in belangrijke mate een verzonnen probleem. Ongelofelijk dat een hele politieke kaste hier achteraan loopt. Dit boek ik een ‘must read’ voor alle ecologen, politici, bestuurders en vooral rechters die met de stikstofproblematiek van doen hebben!

Onwijs gaaf boek over de grote leugen van het Nederlandse stikstofbeleid als compleet verzinsel van de linkse milieu activisten om de boerenstand te doen laten verdwijnen en de bouw te frustreren! Het grote excuus: “het moet van Europa” is de allergrootste leugen om van redelijk onschadelijk stikstof de grootste hedendaagse crisis te maken.

Door dit boek begrijp ik het gevoel van machteloosheid van boeren en ook burgers heel goed.
Er is geen stikstofcrisis! Shocking om te lezen...
Heel logisch de winst van BBB.
Een boek dat ik iedereen aanraad om te lezen!

Boeiend verhaal met duidelijke uitleg en voorbeelden over hoe we zijn beland in deze ‘stikstofcrisis’.
Ook bij dit dossier zet ik weer mijn vraagteken bij de rol van onze overheid.
En dan met name als het gaat over het ware motief. Dat laatste wordt wel duidelijk na het lezen van dit boek.
Een aanrader voor een ieder die serieus wil meepraten bij deze maatschappelijke discussie.

Dit boek, is een eye opener, voor iedereen die ook maar iets wil snappen van de zogenaamde stikstof problematiek.
Het komt er op neer, dat 1 ganzenpoepje per hectare,per jaar, ons hele land in gijzeling heeft.
Goed uitgelegd en wie gaat na het lezen van dit boek nog geloven in een overheid die het beste met de burger en boer voor heeft.
Dit boek zou standaard gelezen moeten zijn door elke ambtenaar of belangenbehartiger.
Dit boek moet zoveel mogelijk verspreid worden in Nederland! Top geschreven.

De titel staat voor de wetenschap van het naar een resultaat toerekenen, zodat de gewenste uitkomst ontstaat. Het boek fileert haarscherp dit aspect van de modellen van het RIVM. Het geeft natuurlijk sowieso al te denken dat het stikstofmodel van hetzelfde instituut komt als waar de coronamodellen vandaan kwamen. Van deze modellen weten we inmiddels dat deze er structureel en consequent naast zaten en de uitkomsten met name werden gestuurd op de politiek gewenste uitkomst. Het boek laat zien dat iets soortgelijks ook gebeurt met de stikstofmodellen.

Het meeste wat ik las in dit boek wist ik al uit allerlei andere bronnen die ik raadpleeg.
Toch een aantal dingen tegengekomen die nieuw voor me waren, zoals het feit dat Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer hele stukken "natuur" slopen om er vervolgens nieuwe "natuur "te creëren, waarbij soorten die in dat gebied leven uitgeroeid of geruimd worden ten behoeve van door deze organisaties gewenste soorten.

De politiek wil geen keuzes maken, en gaat voor politiek correcte afspraken. Vervolgens mag een niet democratisch gekozen rechter door middel van jurisprudentie de feitelijke normering vaststellen. Dit boek laat goed zien in wat voor een juridische waanzin we zijn terechtgekomen door naar de letter van de wet te beoordelen

Het boek belicht de materie nogal eenzijdig en is op sommige punten kort door de bocht. Het taalgebruik is tendentieus en de subjectieve schrijfstijl past niet bij een boek van een wetenschapsjournalist.