De stof in haar handen Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De stof in haar handen

Wat een prachtig en ingetogen verhaal schrijft Bianca Pitzorno over het leven aan het begin van de twintigste eeuw. Ze geeft een haarscherp beeld over het klassenverschil en hoe een jong meisje zich de weg naar boven vecht om te overleven, in een wereld die gedomineerd wordt door mannen en geld. In de hoofdpersoon is duidelijk de schrijfster zelf te herkennen en weet ze de verhalen die ze van haar grootmoeder heeft gehoord, of heeft gelezen in oude kranten en brieven aan elkaar te weven zoals naald en draad met stof doet. Om er vervolgens een goed lopende roman van te maken met personages die je allemaal weten te raken, op welke manier dan ook. De schrijfstijl is vlot, eenvoudig maar wel zeer onderhoudend. Het is een hedendaagse historische roman over de emancipatie van vrouwen zonder de lezer een mening op te leggen.
In het nawoord geeft de schrijfster aan niet alle ideeën en verhalen in dit boek verwerkt te kunnen hebben en dat daar nog minstens drie nieuwe romans voor nodig zouden zijn...ik hoop van harte dat ze deze gaat schrijven.

Geschreven bij De stof in haar handen

Op de achterflap: ‘Bianca Pitzorno is een icoon. Zoals de naaimachine stoffen en kleuren combineert, naait de roman verschillende verhalen aan elkaar die Pitzorno van haar grootmoeder heeft gehoord, heeft gelezen in oude kranten en brieven, of heeft ontleend aan familieanekdotes’. Bianca Pitzorno (1942) is geboren in Sassari op Sardinië. Ze heeft al meer dan vijftig boeken geschreven, voornamelijk voor kinderen. ‘De stof in haar handen’ leest als een roman maar bevat een dieperliggende boodschap, het beschrijft de strijd van een jonge vrouw voor haar onafhankelijkheid en voor haar dromen, in een wereld die wordt gedomineerd door mannen.
De ik-figuur in het boek wordt al jong wees. Zij blijft met haar oma over wanneer een grote choleraepidemie de rest van de grote familie uitvaagt. Haar levensverhaal is vastgelegd in het boek dat steeds vanuit de ik-figuur is geschreven. Het jonge meisje blijft bij haar oma. Oma heeft zich voorgenomen om het meisje zelf op te voeden en niet in een weeshuis te plaatsen om haar kansen op zelfstandigheid in het leven te vergroten. Oma is analfabete en dat lot lijkt haar kleindochter ook beschoren te zijn. Vanaf haar zevende helpt ze haar oma al mee om de op maat gemaakte kleding voor haar klanten af te werken. Oma leert haar alle kneepjes van het vak zodat ze later haar eigen kost kan verdienen. Haar oma geeft haar ook de nodige levenslessen mee. Puttend uit voorbeelden vanuit haar eigen verleden. Gelukkig leert ze in haar jeugd toch nog lezen en schrijven via privélessen in ruil voor naaiwerk. Via het naaiwerk leert de hoofdpersoon het leven van de rijkere mensen kennen, wanneer oma overlijdt, zet ze haar werk voort. Ze kan er net van rond komen, het is geen vetpot maar ze kan wel in het kleine appartementje blijven wonen. Door haar werk leert ze juffrouw Esther kennen, ‘het markiezinnetje’. Esther is een vrijgevochten jonge vrouw, de enige dochter van een rijke man en door hem verwend. Niet alleen met materiële spullen maar ook met opleiding. Ze heeft vreemde talen mogen studeren maar ook wiskunde en natuurkunde. Dat was voor vrouwen not-done maar Esther dreef haar zin door. Ze trouwde ook met de man van haar dromen. De hoofdpersoon naait de trouwuitzet en later de babyuitzet voor het eerste kindje van Esther. En hoewel ze niet bevriend kunnen zijn door het verschil in stand, ontstaat er toch wel iets wat daar sterk op lijkt. Esther brengt zelfs een draagbare naaimachine voor haar mee, dat vergroot haar kansen op werk aanzienlijk, er blijft zelfs wat geld over om naar de opera te gaan of voor een abonnement op de bibliotheek. Via Esther ontmoet ze ook Lily Rose, een vrijgevochten Amerikaanse vrouw met een heftig liefdesleven en een tragisch levenslot.
De auteur verwerkt de verschillende verhaallijnen in het boek. Ze heeft ervoor gekozen om steeds vanuit de ik-figuur te vertellen. Je leeft daardoor helemaal me en voelt de ik-figuur groeien. De keuzes die ze maakt pakken niet allemaal goed uit maar ze leert er wel van en heeft het hart op de goede plaats zitten. Prachtig dat haar oma al zo’n vooruitziende blik had om haar een beroep te leren. In haar omgeving ziet ze later hoe uitzichtloos het leven ook kan zijn wanneer je die mogelijkheden niet hebt. Haar oma heeft haar geleerd om anderen te helpen maar ook om zelf niet afhankelijk te worden van andere mensen. Een les die ze haar hele leven onthoudt en die ze op haar beurt weer doorgeeft aan de vrouwen om haar heen. Emancipatie in het klein maar wel effectief en duurzaam! Ik heb genoten van dit bijzondere boek, ik kon het niet wegleggen en heb het dan ook in één dag uitgelezen. Dit bijzondere boek verdient echt vijf sterren.

Geschreven bij De stof in haar handen

Wat heb ik van dit boek genoten, zo mooi om te lezen.
Een jong meisje wordt door haar oma opgevoed.
Haar oma is naaister en leert het haar ook.
Ze leven in armoede maar zijn toch gelukkig.
De huur hoeven ze niet te betalen omdat ze het trappenhuis schoon houden.
Oma kan niet lezen en schrijven maar daar heeft het meisje wel interesse voor.
Ze gaat dan ook voor iemand lakens borduren en diegene geeft haar les als betaling.
Als haar oma is overleden gaat het meisje verder als naaister.
Soms gaat ze naar de mensen thuis om spullen te naaien.
Ze komt bij allerlei soorten mensen en luistert naar wat ze haar vertellen en
neemt het goed in zich op.
Doordat ze alles alleen moet doen wordt ze een sterke vrouw die haar mening durft te geven.
Ze droomt er van om een naaimachine te hebben zodat het werk makkelijker zal gaan.
Het leven is niet altijd makkelijk voor haar.
Dan ondervind ze wat liefde is en hierdoor veranderd haar leven.

Het boek geeft goed de verschillen weer tussen arm en rijk. Geld maakt machtig.
Vind het een ontroerend verhaal en leefde helemaal mee met het meisje.

Geschreven bij De stof in haar handen

Een meisje vertelt vijftig jaar na de gebeurtenissen in dit boek haar treurige levensgeschiedenis.
Ze is zeven jaar als haar oma, een lieve hardwerkende huisnaaister, haar leert om de kledingstukken en linnengoed die zij maakt af te werken.
En daar begint het verhaal. Het meisje wordt opgevoed door haar oma, haar ouders zijn overleden, ze bewonen twee kleine kamers in een souterrain van een groot gebouw. De huur betalen ze door het trappenhuis tot aan de vierde verdieping dagelijks schoon te maken. Toch zijn ze niet ongelukkig, één van de twee kamers is keurig ingericht om eventuele klanten te ontvangen. Ze leven in armoede, maar behoeven geen honger te lijden.
Oma was een analfabete maar het meisje leert lezen doordat de dochter van de fourniturenverkoopster haar dat, in ruil voor het borduren van lakens voor haar uitzet, leert.
Het meisje leert “de andere wereld” kennen door te luisteren naar de verhalen die andere vrouwen haar oma, en later als haar grootmoeder is overleden, aan haar vertellen. Zij naaien voor deze vrouwen, en vaak werken ze bij de klanten thuis.
Ze droomt ervan ook mooie dingen te bezitten zoals een naaimachine.
Als ze alleen komt te staan wordt ze een krachtige vrouw, die voor zichzelf durft op te komen hoewel ze altijd bang blijft voor mensen met gezag.
Zo komt ze in aanraking, doordat ze steeds mooiere kledingstukken en linnengoed kan maken met vrouwen als Ester, een rijke vrouw die gescheiden van haar man leeft, met Miss Lily Rose en Amerikaanse journaliste en de familie Delsorbo, een familie die het niet nauw neemt met de waarheid.
Dan neemt haar leven een dramatische wending; ze ontmoet Guido ………..

Ik heb het boek gelezen met een lach en een traan, het geeft je stof tot nadenken.
Het is een boek waar je over de inhoud nadenkt en waar de verschillen tussen arm en rijk heel duidelijk naar voren komen.
Al lezende dacht ik regelmatig aan series als Upstairs Dowstairs en Downton Abbey.

Een heerlijk verhaal, zo puur en eerlijk verteld. Gewoon lezen, ik vertel niets want dan is het verhaal niet meer puur.

Geschreven bij De stof in haar handen

Dit boek sleept je echt mee in de tijd van toen, over hoe er werd omgegaan met vriendschappen, over hoe je je als vrouw het best gedroeg in de gemeenschap maar voral over de liefde tussen een naaistertje en een rijke jongelui. Heel spannend op het einde!