De Ware Geschiedenis Van De Bilderberg-Conferentie

Eigenlijk is dit een boek wat beter op zijn waarde te schatten is als men de eerste twee delen van Regeren vanuit het Duister van Jim Marrs heeft gelezen. (Ook via Bol verkrijgbaar.) Het boek bestaat grotendeeld uit opsommingen van informatie, met twee keer tussen door een stuk persoonlijk relaas in roman-stijl, wat een aangename afwisseling gaf, en waarmee hij ook blijk geeft van een goede verhaal-schrijver te zijn.

Het boek waarschuwt voor de gevaren van besluiten die over de hoofden van onwetende gewone burgers heen genomen worden, die op wereldniveau van invloed zijn, maar die ook de individuele burger treffen in het afbouwen van haar souvereine rechten. De eerste twee toegevoegde Aanhangels bleken voor het boek zelf ook waardevolle toevoegingen.

Het leuke aan dit boek is dat we Estulins relaas kunnen vergelijken met de ontwikkelingen over tot nu vijf turbulente jaren later. Helemaal objectief is het boek echter niet. Ten eerste hebben de Bilderbergconferenties te maken met het te voeren beleid van behoud van eigen welvaart onder een veranderelijke wereldmarkt. En inderdaad zijn de rechten van de individuele burger voor de Bilderbergers hierin minder 'interessant'. Maar het boek is ook een beetje vanuit een anti-Bliderberg subjectiviteit geschreven. Zo schrijft Estulin bij de afbeeldingen een kopie van een brief van het Franse Ministerie van Binnenlandse zaken, dat het een klaagschrift is over het feit dat de Bilderbergers niets bij de Franse Politie had gemeld over de komende bijeenkomst in Frankrijk 2003, terwijl de brief in het frans gewoon een rapport is van de beveiliging van een aantal genoemde deelnemers door het private bedrijf S.P.H.P. onder het commando van CRS luitenant Martin. En ook over Tony Blair werd suggestief gesproken vergelijke bladzijde 31, 209 en 240. Dat is jammer. Maar als we rekening houden met het bestaan van een zekere subjectivteit van opinie blijft het een interessant boek wat waarschuwt voor 'George Orwell 1984' -achtige gevaren die op de loer liggen in een maatschappij met onder andere een vergaande technologische ontwikkelingen die de individuele burger geheel kan gaan controleren etc.

De Bilderberg groep conferenties vinden al heel lang plaats en zijn helaas momenteel heel erg actueel. Sommige mensen zullen heel verbaasd zijn wie deze conferenties tegenwoordig o.a. bezoeken. Als U weet dat naast het huidige en toekomstig hoofd van het Nederlands Koningshuis nog een aantal andere Nederlandse notabelen en hoogwaardigheidsbekleders deze conferenties bezoeken zal dat de formatie gesprekken van het kabinet van 2010 in een heel ander daglicht zetten. Alleen machthebbers met belangen mogen deelnemen of worden aangesteld, vaak dus de leden van de midden partijen (CDA-VVD-Pvda) deze hebben immers belangen om te beschermen. Voor ongeleide projectielen is geen plaats want die hebben immers geen belangen (of belangen van de achterban wat vaak ambtenaren zijn) en zijn zodoende niet chantabel.
Van hen kan immers iets terug gevraagd worden of op een andere manier mee onderhandeld worden. Mensen die macht hebben, maar geen belang zijn niet interessant voor de Bilderberggroep want daar kan niets van terug gevraagd worden.
Mensen of het nu links, rechts of het midden is we leven in een schijndemocratie waar de minister president slechts een hoofdzondebok marionet is. Zoals een andere lezer al schreef het opent de ogen. En de meest recente geschiedenis van laten we zeggen vanaf het jaar 2000 wordt zo in een heel ander daglicht gesteld. Maar eigenlijk geldt het ook voor de geschiedenis van daarvoor met de voorlopers van de Bilderberg Groep of die andere club, "de club van Rome". Zoals Chrurchil al zei, van alle regeringsvormen is democratie wellicht de minst slechte!

Goede kwaliteit, voordelige koop, duurzaam, ik ben enthousiast!

iedereen die de huidige politiek serieus neemt zou dit boek moeten lezen.
En een een verplicht schoolboek een goede les begint hier .

De Bilderberg-groep, net als de bekende Trilaterale Commissie, de Bohemian Club, de Fabian Society, de Pelgrim's Society, de Round Table, de Royal Institute for International Affairs en de Council of Foreign Relations en Tavistock hebben alleen secundaire functies ten opzichte van de doelstellingen die de elite in strikte zin nastreeft. Ze hebben geen enkele beslissingsbevoegdheid. Deze verenigingen mogen verschillen in hun manier van communicatie, maar ze hebben alleen maar als taak om namens het geheime hoofdbureau - ultrageheime vrijmetselaarsloges waarvan zelfs vrijmetselaren van de hoogste graden geen kennis hebben - waar de echte machtsvragen worden besproken, als bliksemafleiders te werken, door rookgordijnen op te werpen en allerlei andere afleidingsmanoeuvres te creëren.
Zie het boek "Hoge politici in de greep van ultrageheime vrijmsteselaarsloges van R. de Ruiter.