De wortels van de stad

De Wortels van de Stad is een boek waarin de lezer een uitermate interessante reis (mee)maakt. En men laat zich in toenemende mate door het avonturenverhaal meeslepen als men aan de aard van de vertelling gewend is geraakt. Het hele boek door zijn glimpen op te vangen van andere grote verhalenvertellers, van Homerus, Dante, Umberto Eco, Lewis Carroll, Tolkien en vele, vele anderen. Men zal het vaak bij die glimp en een glimlach laten omdat je als lezer voort wil, verder om geheime streken met zijn bijzondere bewoners te bezoeken en de boom met de wortels te ontdekken (die aan het modern internet deed denken). Chapeau voor dit majestueuze en amusante werk dat het verdient om diepgaand bestudeerd te worden, maar dat zal maar een enkeling gegeven zijn. Het plezier van lezen stijgt met deze roman significant ! De prestatie van de auteur schuilt niet in het minst in diens originele beeldende taal, van vroeg in het boek (".. steken bleke schimmels hun druipneuzen naar buiten") tot aan de laatste bladzijden.

“De wortels van de stad” is een indrukwekkend mythologisch epos, ruim 600 pagina’s maar dit is geen beletsel om het in een keer uit te lezen. Het is op sublieme wijze gecomponeerd, waarbij met regelmaat een tipje van de sluier wordt opgelicht, verrassingen optreden en nieuwe vragen zich aandienen. Het is één lange verhaallijn, die van hoofdstuk tot hoofdstuk interessant blijft omdat deze gevuld zijn met spannende gebeurtenissen die naderhand vroeg of laat passen in de lange lijn. Om de helden van het verhaal te redden is er zelfs af en toe een deus ex machina die vooral enthousiasmeert in plaats van teleurstelt omdat hij in het verhaal goed is voorbereid en logischerwijs tot daarop volgende gebeurtenissen voert. De verrassing is vooral dat de lezer die ontwikkeling zelf niet gezien heeft. Karel van Spaendonk geeft, misschien wel onbewust, uiting aan een filosofische opvatting of maatschappij visie, waarbij het belangrijk is kennis te hebben van het verleden en je er van bewust te zijn dat je in een traditie staat. De strijd tussen positieve en negatieve krachten, waarbij de negatieve krachten op de vernietiging van de aarde uit zijn, vormt de kern van het verhaal. De aanleiding voor de helden om op pad te gaan is tweeërlei. Er moet een onrecht uit het verre verleden hersteld worden en er hangt verandering in de lucht zonder dat de helden nog weten welke. Deze hoofdpersonen, soms wanhopig of argwanend maar uiteindelijk telkens weer volhardend, spelen een sleutelrol in het verloop van de strijd. Zij hebben duidelijke karakters, die het hele verhaal kleur geven en op basis waarvan ook de aard van het einde van dit epos is te voorzien, tragisch, leven vervullend en verplichtend. Het is een genot om dit boek te lezen.

De wortels van de stad is een goed geschreven, pakkend, origineel en spannend verhaal met verrassende wendingen en plots. Hier wordt een strijd gestreden tussen goede wezens en kwade machten. Dit alles ontsproten aan de rijke fantasie van de schrijver.
Fictie, maar zo levendig vertelt dat je door het verhaal gegrepen wordt.
De beide hoofdpersonen zuigen je mee in hun avontuurlijke tocht, waarvan de afloop je tot de laatste pagina in spanning houdt.
Boeiend van het begin tot het einde.

"De wortels van de stad" is een ongekend spannend, fantasierijk en mythisch boek. Het is geschreven in een taal die uitstekend past bij zo'n epos: een tikkeltje ouderwets maar zeer toegankelijk. Allemaal ingrediënten die er toe leiden dat je de 600 (!) pagina's in een ruk uitleest.
De zoektocht van de twee hoofdpersonen, Taainagel en Vlastoet , naar de oorsprong van hun stad roept herinneringen op aan de Odyssee en In de ban van de Ring. Kortom: een echte queeste en zeer aan te raden.

Een zeer spannend fantasierijk verhaal. Prachtig geschreven en zeer indrukwekkend taalgebruik. Een genot om te lezen en heerlijk om mee te leven met de personages uit het boek. Hoop op vervolg want ben zeer benieuwd hoe de reis van Taainagel en Moervos zal verlopen naar het Waterrijke Gewest.

Van Spaendonck heeft 't gewaagd om het oude genre van de mythe nieuw leven in te blazen, met een spannend verhaal dat, zoals elke goede mythe, (ook) een speurtocht, een queeste bevat, en de lezer confronteert met de vele vragen waar mensen mee worstelen.

Dit is zo’n boek waar je in het begin even aan moet wennen, maar daarna niet meer weg kan leggen. Toen ik het uiteindelijk uit had, heb ik het met spijt ter zijde gelegd omdat ik de hoofdpersonen en hun avonturen ga missen. Prachtig verteld verhaal, vol fantasie en rijk aan betekenis.

Een boeiende en spannende avonturenroman, maar nog veel meer dan dat: een epos in de traditie van Homerus en Tolkien.
Je moet er even inkomen en wennen aan het archaïsch taalgebruik, maar al snel blijkt dat het heel goed past bij dit genre. Al lezende word je meer en meer het verhaal ingetrokken en wil je weten hoe het verder gaat. Buitengewoon origineel en fantasierijk in een zeer beeldende taal: vaak knap gevonden, geestig, maar ook wel eens een beetje “over the top”.

Het boek is dik, maar vooral in deze Coronatijden, waarin we weer tijd hebben om te lezen, is dat geen enkel bezwaar. Ik vond het wel heel prettig dat de hoofdpersonen af en toe aan derden vertelden wat hun overkomen was, waardoor je greep hield op alle gebeurtenissen.
Misschien was het in eerste instantie niet de bedoeling, maar ik zag er ook een tweede laag in: de klimaatproblematiek en de vertakkingen en gevaren van het Internet.
Zeer aanbevolen voor liefhebbers van goede vertelkunst en spannende avonturen.