Drama

Een Yes plaat zonder Jon Anderson? Ja, dat is wat hier gebeurde...
Als Yes purist moet ik daar niet aan denken maar gezien het tegenvallende “Tormato” en de catastrofale opnamesessies in Parijs 1979 valt deze plaat niet eens tegen. Jon Anderson en Rick Wakeman werden vervangen door The Buggles die een synthy-pop hit hadden met “Video Killed the Radio Star”.
Muzikaal had dit een betere opvolger geweest van het sublieme “Going for the One”.
De nummers zitten goed in elkaar en de productie is ook goed. Er wordt goed gemusiceerd.
Een van de hoogtepunten is wel het lange “Machine Messia”. Ook de afsluiter “Tempus Fugit” is niet te versmaden. Het nummer “Into the Lens” zit ook erg goed in elkaar en verschijnt later op de 2e Buggles LP “Adventures in Modern Recording”.
Nieuwe toetsenman Geoff Downes ontpopt zich als een toetsenman in de traditie van Tony Kaye. Trevor Horn probeert te zingen als Jon Anderson maar zeker live valt hij behoorlijk door de mand.

Al met al een goed te pruimen plaat.
Vraag is of deze band nu echt de naam Yes verdient?
Persoonlijk denk ik dat deze bezettingswijziging te ver is gegaan. Je kunt iedereen vervangen maar Jon Anderson zijn stemgeluid drukte een dusdanig stempel op het geluid dat het eigenlijk Yes niet meer is. “The voice of Yes is gone” op deze plaat. De composorische bijdragen van de nieuwe leden zijn goed gearrangeerd door het Yes trio. Daar valt niets over te zeggen. Yes was al jaren berucht om zijn vele wijzigingen maar altijd heeft het tot een bepaalde verbetering geleid. De mogelijkheden van ieder nieuw bandlid werden benut in plaats van dat het een kopie werd van zijn voorganger. Dat bracht altijd vernieuwing in Yes. Trevor Horn is een fantastische producer maar een matig zanger die zeker in het hoog nogal moeite had. Dat is ook duidelijk te horen aan de vele bootlegs die uit die periode in omloop zijn.

Chirs Squire heeft zijn uiterste best gedaan om de buitenwereld te doen geloven dat het om de echte Yes zou gaan. Gewoon weer een bezettingswijziging. Roger Dean werd weer teruggehaald om weer een nieuw meesterwerk te schilderen. Het logo kreeg een face-lift. Dat alles kon ontstane rond Anderson niet camoufleren…

Wellicht had het beter geweest de bandnaam om te dopen in Drama. Dan was er minder vergelijk geweest en misschien meer succes. Downes en Howe hadden in de jaren ’80 veel succes met de formatie Asia. Deze plaat Drama is eigenlijk het opstapje naar deze band…