Droogte Vijftien jaar zonder alcohol: leren leven in het volle licht

Ralf Mohren beschrijft op soms pijnlijk eerlijke wijze zijn problemen na gestopt te zijn met de alcohol. In tegenstelling tot andere post-alcohol hosanna verhalen is er in dit boek niet alleen maar sprake van euforie. En dat maakt het uitermate interessant om te lezen. Het stemt de lezer ook tot nadenken over zijn eigen leven, omdat Ralf de onderwerpen aansnijdt waar vrijwel elk mens mee te maken heeft: werk, relatie, sociaal gedrag, om maar een greep te doen. En voor de persoon die zelf ook een alcoholverleden heeft, is het lezen van dit boek een therapeutische must!

een bewonderenswaardig relaas van de 'afterparty', zoals Ralf het zelf zo krachtig verwoordt. Ik heb me als lezer nooit gerealiseerd dat stoppen het begin is van een ongelooflijk moeilijk proces. Ralf beschrijft dit zo intens, dat ik soms het boek even terzijde moest leggen omdat het als een ongenode gast binnenkwam. Door de humor, zelfspot en soms pijnlijke openhartigheid in zijn pen, kon ik het ook niet lang laten liggen en moest ik verder lezen. Je moet getuige zijn van een dagelijks leven nà de drank om te kunnen begrijpen wat voor een strijd het is. Het maakt de trilogie mooi rond. Grote klasse. Dit boek verdient een groot lezerspubliek!

"Droogte" is het derde deel van de dranktrilogie van Ralf Mohren. Het pakt de draad op van zijn voorgaande boeken ("Tonic" en "De Hemel is Zwart Vandaag") en beschrijft de vijftien droge jaren van de auteur. De toon is ander dan de twee voorgangers: eerlijker, openhartiger - en ook serieuzer. Zonder zichzelf te sparen beschrijft Mohren de emotionele schade die zijn drankgebruik heeft aangericht aan hemzelf en zijn omgeving. Tegelijkertijd laat het boek met tederheid en humor zien welke nieuwe wereld zichtbaar wordt als de alocoholnevelen zijn weggetrokken. Dit is een ontroerend, geestig boek dat tot denken aanzet.

Goudeerlijk, schrijnend en met humor. Een boek dat je bij de keel grijpt.

Goed om ook de minder jubelende herstelverhalen te lezen. Dit is een eerlijk verhaal met zelfspot.

Geschreven bij Droogte

Tonic las ik in middag uit - al moest ik het af en toe opzij leggen want het kwam nogal binnen allemaal. Met dit boek was ik langer zoet. En ik heb van elke pagina genoten! Mohren schrijft grappig, eerlijk, lekker literair en ik voelde de toestanden, het ongemak en de liefde van en voor zijn gezin.

herkenbaar op vele vlakken
Geleen , ouders, alcohol , strijd van. zoeken naar jezelf en droog zijn ... en wat nu verder met je leven ...... leest prettigen makkelijk .. Ik ben zwaar dyslect en heb het boek in 1 adem uitgelezen