Echt waar

Maria is 27 jaar werkt in een supermarkt en woont nog bij haar ouders. Ze is vroeger veel ziek geweest en daarom woont ze nog niet op zichzelf. Door het meemaken van een traumatische ervaring komt bij Maria het besef dat het leven zo voorbij kan zijn. Ze neemt vakantie op en gaat alleen op reis.
Tijdens deze reis worden er geheimen van haar familie onthuld en Maria besluit haar leven drastisch om te gooien. Ze gaat haar eigen leven leiden, zonder haar ouders. Samen met Peter, die ze tijdens de reis heeft ontmoet, begint ze een herberg. Maar het verleden blijft haar achtervolgen.

'Maria is niet ongelukkig, ze leidt gewoon een simpel leven.'

Echt waar is een boekje bestaande uit 97 bladzijden en het verhaal is verdeeld in vier delen.
Een makkelijk te lezen verhaal door de redelijk simpele schrijfstijl en door het geringe aantal bladzijden heb ik dit boek in een uurtje uitgelezen. De geheimen die onthuld worden zetten het leven van Maria behoorlijk op zijn kop en in een korte tijd maakt ze heel veel mee. Alle gebeurtenissen worden in een snel tempo verteld vanuit het perspectief van Maria, in de eerste persoon.
Diverse thema’s zijn een onderdeel van het verhaal, de één meer uitgediept dan de ander.

'Mijn ouders waren andere mensen dan ik had gedacht.'

Gewoon een leuk verhaal om te lezen met een verrassend eind. Op zich zit Echt waar goed in elkaar en is de hoofdpersonage redelijk goed uitgewerkt. Maar toch mag er nog wel wat bijgeschaafd worden, dit betreffende de schrijfstijl en het verhaal mag breder uitgewerkt worden.
De potentie is zeker aanwezig en ik denk ook dat de schrijfster meer in haar mars heeft dan wat ze nu laat zien met dit verhaal.

Echt waar Maria Kosterd.

Het voorwoord leest niet helemaal lekker en er zitten wat taalfoutjes in. Een boek waar je meteen inzit.
Een verhaal dat je meteen wilt uitlezen, omdat je wilt weten hoe het afloopt. Het leest makkelijk door simpel taal gebruik. Je wordt helemaal in de wereld van Maria meegenomen en wil lezen wat ze allemaal beleeft.
Het verhaal heeft een verassend einde.

Het verhaal telt 98 pagina’s en is in vier delen opgesplitst, waardoor er een prettige opbouw is.
Op de voorkant staat een groot huis afgebeeld, en dit symboliseert de herberg die Maria, de hoofspersonage samen met Peter opzet.

Het voorwoord vond ik niet prettig om te lezen en ik was bang dat dit een voorbode was voor het verhaal. Maar gelukkig bleek dit niet het geval. Ondanks de spelfouten die regelmatig voorkomen, heb ik het verhaal met plezier gelezen.
De schrijfstijl is prettig en je voelt je snel verbonden met Maria, al moet ik ook zeggen dat het niet altijd makkelijk is, om je in te leven in haar. Maakt ze iets echt mee of is het ‘in haar hoofd?’.
Het is boeiend en als je begonnen bent, wil je weten hoe het eindigt en hoe het met Maria en Peter gaat.
Het verhaal, en zeker het onderwerp wat wordt aangesneden, zie je niet vaak.
Maria vertelt het verhaal over haar en het gezin waar ze in opgroeit. Ze denkt dat ze altijd ziek is geweest, maar komt erachter dat haar moeder ziek was en aan het syndroom ‘münchhausen by proxy’ leidt. Een moeder die aandacht trekt van artsen en andere mensen door haar eigen dochter ziek te maken op verschillende manieren. Indrukwekkend, wat voor effect dit heeft op een kind, wat inmiddels een vrouw is geworden. Dit beschrijft Maria in deze roman.
Om dit trauma te verwerken en te weten te komen wie ze zelf echt is, besluit Maria om op reis te gaan.
Ze maakt veel dingen mee in korte tijd tijdens deze reis.
Ik denk dat als het verhaal en personages verder worden uitgewerkt nog beter kan worden.
3 sterren, maar zeker potentie om na uitwerking, 4 sterren te krijgen.