Een teken van leven Thriller

Een teken van leven – R.J. Ellory

1977. Oorlogsfotograaf Stroud is meermaals aan de dood ontkomen. Zijn vriend en collega Raphael helaas niet, hij kwam om bij een explosie, zijn lichaam werd nooit teruggevonden. Maar dan krijgt Stroud een telefoontje van zijn oud-hoofdredacteur: twee maanden geleden is Raphael gezien in Istanbul. Voor Stroud valt er geld te verdienen als hij kan aantonen dat Raphael dood is. Strouds zoektocht voert hem van Londen naar Istanbul, Amsterdam, Parijs en Berlijn. Een zoektocht naar een man die dood zou moeten zijn, maar die misschien wel nooit bestaan heeft…

Waar zijn eerdere boeken vaak een rauw randje hebben en er nogal eens flink wat tuig van de richel en geweld aan te pas komt, heeft dat hier plaats gemaakt voor witte boorden criminaliteit, spionage en inlichtingendiensten. De vlotte schrijfstijl is echter onveranderd, met tussendoor mooie zinnen waar ik echt van kan genieten.

‘Waar hij ook ging, Stroud had altijd hetzelfde bij zich. …Ook sleepte hij schaduwen en nare herinneringen met zich mee, holle momenten in zijn bestaan die met niks en niemand iets te maken hadden.’

Het verhaal kent een trage start en dat is prima. Je leert de personages kennen en krijgt beetje bij beetje steeds meer achtergrondinformatie. De zoektocht naar Raphael brengt Stroud door heel Europa en hoe meer hij hem probeert te vinden, hoe meer hij ook over zichzelf te weten komt.

Het verhaal is niet zozeer spannend als wel interessant en boeiend. Mooie plotwendingen en een verrassende cliffhanger naar wellicht een tweede deel met Stroud. Laat maar komen, ik kijk er in elk geval naar uit!

Geschreven bij Een teken van leven

leuk , onderhoudend verhaal, maar niet de sterkste Ellory

Samenvatting:
Oorlogsfotograaf Stroud heeft meerdere keren dicht bij de dood gestaan, maar wist het telkens toch te overleven. Op dit moment is hij geen gelukkig man, heeft hij weinig spannends in zijn leven en drinkt hij veel. Tot een oude bekende om zijn hulp vraagt.

Raphael, ooit zijn favoriete collega, had niet zo veel geluk in zijn tijd als oorlogsfotograaf. Hij kwam om het leven bij een explosie en zijn lichaam is nooit teruggevonden. Of heeft dat een andere reden...

Marcus Haig belt hem met het verzoek zo snel mogelijk te komen. Eenmaal daar krijgt Stroud te horen dat zijn vroegere collega, Raphael mogelijk nog leeft. Mogelijk is zijn dood in scene gezet! Aangezien Stroud veel ervaring heeft met oorlogsjournalistiek en Raphael goed kent, wordt hij gevraagd om een onderzoek te starten. Daar zegt Stroud geen nee tegen, want hij zag Raphael als een erg goede collega/ vriend.

Zijn zoektocht brengt hem van Londen naar Istanbul, Amsterdam, Parijs en Berlijn. Hij komt steeds meer in gevaar nagelang hij meer geheimen ontdekt. Is iedereen die hij kent, waar hij mee samenwerkt of mee heeft samengewerkt, wel echt wie die zegt dat die is?

--

Stroud is een ingewikkeld personage. Hij is een man die helemaal niet gelukkig is met hoe hij op dit moment in het leven staat. Maar daarnaast is hij wel iemand die, wanneer hij een doel voor ogen heeft, er ook enorm voor vecht en niet zomaar opgeeft. Dat maakte dat ik algauw respect voor hem voelde en werd meegenomen in zijn verhaal.

Het verhaal van Stroud en Raphael is er één waar ik enorm veel interesse in had. Het is geen thriller waar je de kriebels van krijgt of waar je 's nachts in bed over loopt te piekeren, maar dat hoeft ook helemaal niet. Deze thriller is ijzersterk omdat het verhaal goed in elkaar steekt. Alle vragen die je als lezer hebt worden uiteindelijk netjes beantwoord en dat geeft een heel bevredigend gevoel.

Wat van mij wel anders had gemogen, was het einde. Het einde voelde heel open aan, voelde ook heel onlogisch naar alles wat je te weten bent gekomen en is een plottwist die niet perse nodig was geweest. Het hoofdstuk ervoor voelde voor mij juist afrondend aan en ik was dan ook verbaast dat er nog een hoofdstuk achterna kwam.

De schrijfstijl van R.J. Ellory vond ik heel prettig. Het is vlot waardoor je lekker door het verhaal heen vliegt en tegelijkertijd wordt je als lezer, voor het gevoel, aan de hand meegenomen door de situaties van Stroud. Dit maakt het dat ik erg goed mee kon leven met Stroud en enorm benieuwd was naar het geheim omtrent Raphael. Na dit verhaal ben ik ook erg benieuwd naar ander werk van hem en hou ik hier zekers mijn ogen voor open.

Dit is zeker een thriller die ik aan kan raden bij mensen die van misdaad verhalen houden. Het bevat een goede dosis spanning en blijft interessant tot op het einde. Kris Eikelenboom heeft "Een teken van leven" naar het Nederlands vertaald.

Goed verhaal, goed geschreven

Fantastisch boek ,spannend en zeker een boek om even weg the duiken in een ANDERE wereld .

“Een teken van leven” verscheen in november 2021. Hoofdpersoon is een man met alleen een achternaam, en wel Stroud. Hij is in 1962 getrouwd met Julia Montgomery en heeft met haar een dochter, Eva. In 1966 strandt hun huwelijk al, omdat Julia een te sterke band met haar eigen familie heeft en haar vader David zijn schoonzoon niet kan uitstaan. Stroud houdt zielsveel van zijn dochter, maar hun contact is tot zijn verdriet mondjesmaat.

Stroud is oorlogsfotograaf geweest en heeft vele benarde situaties overleefd met zijn collega Vincent Raphael. Deze is om het leven gekomen bij een explosie in Jordanië zonder enig spoor achter te laten. Stroud wordt benaderd door zijn oud-hoofdredacteur bij The Times Marcus Haig die hem vertelt dat Raphael gesignaleerd is in Istanbul. Haig vraagt Stroud op onderzoek uit te gaan om vast te stellen of Vincent echt dood is. Na enige aarzeling stemt Stroud toe mede vanwege de riante beloning die hem in het vooruitzicht wordt gesteld.

In Turkije krijgt Stroud al snel het gevoel dat er meer aan de hand is dan hij te horen heeft gekregen. Hij wordt ernstig geïntimideerd door een functionaris en wordt genoodzaakt terug te keren naar Londen. Aldaar helpt de sympathieke Times-employé Nina Benson hem bij archiefonderzoek naar een naam die is opgedoken in een dossier over Raphael. De resultaten daarvan brengen Stroud naar Amsterdam en Leiden. Een daar aangetroffen nieuwe aanwijzing brengt hem naar het Berlijnse vliegveld Tegel. Daar beleeft Stroud hachelijke momenten en belandt na zware mishandelingen uiteindelijk in een medische kliniek.

Na een herstelperiode kan hij het niet laten en gaat door. De speurtocht leidt vervolgens naar Parijs en ook aldaar gaat zijn weg bepaaldelijk niet over rozen. In de ontknoping van het verhaal komt de ene na de andere verrassing in beeld. Het feitencomplex dat is voorgespiegeld, wijkt drastisch af van de realiteit, en velen dragen een masker. Een vleugje Parijse romantiek aan het slot laat de lezer voldaan achter.

R.J. Ellory is een veelgeroemde auteur. Hij heeft een soepele schrijfstijl en schrijft zeer toegankelijk. Er is ruime aandacht voor details zonder dat wordt overdreven. De belangrijkste karakters worden mooi uitgediept en de beschrijvingen van de plaatsen waar de scènes zich afspelen, voelen authentiek aan. Het verhaal komt enigszins traag op gang doch dat past helemaal bij de structuur en de plot. De spanningsboog is licht aangespannen wat de lezer een prettig gevoel van ontspanning geeft. Daardoor is het veeleer een spionageroman dan een spionagethriller. Het boek ademt de sfeer van schrijvers als John le Carré en Daniel Silva, en dat is een groot compliment.

Met “Een teken van leven” heeft Ellory een boeiende spionageroman geschreven. Het is een zeer goed boek en verdient vier geheimzinnige sterren.