Een vrouw, twee mannen Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. roman

Geschreven bij Een vrouw, twee mannen

‘Mijn roman gaat over een nobel mens, Artur, geïnspireerd op de Artur uit de legenden en andere middeleeuwse verhalen, maar in een modernere tijd gesitueerd. En over zijn liefhebbende en geliefde vrouw Jeannet en zijn liefste vriend Jester. Ik kan niet te veel zeggen, maar ik wil wel verklappen dat het prettig afloopt. Ik haat zelf boeken die slecht aflopen.’ Alexandra Terlouw over Een vrouw, twee mannen:

Hoe bent u op het idee van Eén vrouw, twee mannen gekomen?
Dat idee had ik al lang. Ik had nogal veel verhalen over Artur en zijn ronde tafel gelezen. Enerzijds in het kader van mijn studie Algemene Taal Wetenschap, waar ik als keuzevak Antieke Cultuur en Middel Europese Letterkunde koos. Anderzijds omdat ik ooit voor Malmberg en andere instellingen verhalen schreef voor hun geschiedenisseries. Daar was ook een keer de opdracht bij om iets over Artur te schrijven. Ik vond die Artur uit de legendes een fantastische man, zo komt hij uit ieder verhaal naar voren, maar het zat me dwars dat hij het in de meeste ervan zo ellendig liet aflopen voor zijn geliefde vrouw en zijn liefste vriend. Gezien de middeleeuwse traditie dat iedereen ideeën die al waren gebruikt in de literatuur, opnieuw mocht gebruiken en naar eigen inzicht verwerken, vond ik dat ook ik het recht had mijn eigen versie te schrijven. En dan zou ik het anders laten aflopen. Prettiger.

Uw eerste roman ‘De man van Tsinegolde’ is grotendeels autobiografisch. Heeft dit verhaal ook autobiografische elementen?
Ik zou haast zeggen: vanzelfsprekend. Was het niet Shaw, die een keer tegen een bewonderaarster, of was het een afkraakster, die hem er op attendeerde dat iemand uit een van zijn verhalen een beetje leek op een of andere figuur die hij persoonlijk kende, zei: ‘Maar mevrouw, alles wat ik schrijf komt uit mezelf en ik ben wie ik ben door alles wat ik heb meegemaakt en gezien en gehoord.’ Iets dergelijks. Zo is het natuurlijk bij iedere schrijver.
Zal ik de elementen uit mijn boek noemen die ‘autobiografisch’ zijn?
• We komen al jaren aan zee, in een huisje dat van de familie is.
• We hebben in Parijs gewoond in de tijd dat ik het boek heb laten spelen, en in die tijd reisde ik vaak heen en weer, dus ik ken Parijs goed en ik ken de treinreis in die periode tussen Nederland en Parijs goed.
• We maken veel muziek thuis, dus ik weet wel iets van samenspelen en van muziekinstrumenten.
Meer is het niet. O ja, we hebben ook ooit een Volvo gehad.

Staat u achter de keuzes die Jeannet, de hoofdpersoon in uw nieuwe roman, maakt?
Jeannet overkomt het allemaal, die kiest niet zozeer. Nee, Artur, dat is degene die begrijpt, die accepteert, die kiest. Sta ik achter Arturs oplossing en verdraagzaamheid? Ik vind het in elk geval heel mooi en nobel en passender bij de mythologische Artur, en dat element in mijn verhaal is essentieel, het is immers de reden geweest dat ik het schreef, al realiseer ik me natuurlijk dat er niet veel mannen iets dergelijks zouden opbrengen. Maar juist omdat dit bijzonder is, vind ik het de moeite waard erover te schrijven. Zoiets als: ook dit zou mogelijk moeten zijn, zou acceptabel moeten zijn, zou moeten kunnen, zou misschien zo moeten zijn. Kortom: het is iets om over na te denken.

Zou u zonder het schrijven kunnen?
Lastige vraag: Nee en Ja. NEE, ik zou het vreselijk vinden geen pen, papier, computer, handen tot mijn beschikking te hebben, maar JA, als dat onverhoopt ooit zo zou zijn, want dan zou ik waarschijnlijk toch nog niet dood willen, toch nog voor mijn leven vechten. (Lezen kon dan toch nog wel, hoop ik?)

Voor het hele interview en andere inspirerende artikelen, kijk op www.bol.com/boekenredactie.

Geschreven bij Een vrouw, twee mannen

Het begint goed. de verwerking van de Arthur sage is leuk en toen ervoer ik op ongeveer 2/3 van het boek ( na de brand) een omslag en dacht ik "neen". En vervolgens "nee,nee,nee!!!"
Ik heb het boek bewust in de wachtkamer laten liggen, hoop dat t iemand gelukkig maakt.

Geschreven bij Een vrouw, twee mannen

Het boek valt me wat tegen.