Eeuwig zonder vrouwen

Het verhaal begint wanneer een franse entomoloog tijdens een studieweek in Egypte in aanraking komt met de “de bonen van de scarabee”, een recept uit de tijd van de Farao’s. Als de man dit middel inneemt zal hij beloond worden met de geboorte van een zoon. Al gauw heeft deze fabel niets meer met het verre verleden te maken, het wordt realiteit, en in het zuiden worden vrijwel alleen nog maar jongens geboren.
Het verhaal lijkt surrealistisch en geeft stof tot nadenken. Hoe ver is de huidige wetenschap eigenlijk? Wat zouden de gevolgen zijn voor deze wereld wanneer men daadwerkelijk de keuze heeft voor een jongen of een meisje. Vooral in de delen van de wereld waar men discrimineert op sekse zal dit rampzalige gevolgen hebben.
Amin Maalouf vertelt deze geschiedenis op z’on waarheidsgetrouwe manier dat je geneigd bent om te geloven dat we hier niet met fictie maar met realiteit te maken hebben.
Het boek nam een andere wending dan ik verwacht had, niet de sfeer van het oude cairo, en de arabische wereld, maar toch was het een zeer verassend verhaal en inhoudelijk een boeiend thema.
Een puntje van kritiek is wel dat het verhaal hier een daar wat langdradig is, wat het verhaal dan weer niet ten goede komt.

Het verhaal sprak me erg aan en leek heel spannend, maar uiteindelijk viel het tegen. Het wordt snel redelijk saai, waardoor het gaat vervelen. Ik had er meer van verwacht.

Een geweldig verhaal over de gevolgen van onverschilligheid en egoïsme van mensen. Een geneesmiddel dat de geboorte van meisjes voorkomt, wordt wereldwijd via allerlei circuits op de markt gebracht. In het Noorden wordt snel aan de alarmbel getrokken en door verschillende maatregelen kan het evenwicht tussen de geslachten hersteld worden. Dat het probleem zich vooral voordoet in het Zuiden en China (wegens religieuze en politieke redenen), wordt in het Noorden genegeerd, nagenoeg gestimuleerd (door adoptie van meisjes te promoten) en goedgepraat aangezien dit een “natuurlijke” oplossing vormt tegen de overbevolking. Het boek illustreert hoe de publieke opinie zich achter zelfzuchtige oplossingen schaart, zonder een langetermijnvisie in gedachte te houden. Hoewel hier een fictief wereldprobleem aangekaart wordt, kon het net zo goed gaan over een actueel onderwerp, zoals klimaatveranderingen of malaria. Het verhaal zelf wordt verteld door een wetenschapper (meerbepaald een coleopteroloog), met de nodige zijsporen naar zijn familiale leven, zoals de hechte band met zijn dochter en zijn vrouw die als journaliste de hele geslachtsproblematiek nauwkeurig bestudeert.

Het is een verhaal met een heel verrassende invalshoek over de 'waarde' van mannen en vrouwen. Uiteindelijk komt dit schitterende verhaal daarop neer.