Europa's ondergang De bittere tranen van Sarah Windekind

Bij het zien van de schitterende cover van Europa's ondergang van Celeste Lupus wil je weten wat die vrouw ziet, of het iets moois is of niet. De titel maakt nieuwsgierig, je wilt weten wat de ondergang van Europa kan zijn.

Celeste Lupus weet in Europa's ondergang heel mooi feit en fictie te verweven met elkaar. Je kan merken dat hij het nieuws op de voet volgt en volgt wat er in de maatschappij speelt. Hij houdt met dit boek een spiegel aan de maatschappij voor, zet je aan het denken. Ondanks dat het verhaal fictie is, zijn er veel gebeurtenissen in het echte leven herkenbaar zoals bijvoorbeeld het verbieden van bepaalde liedjes, hoe de leraren worstelen om goed onderwijs te geven zonder dat men andersdenkenden voor de kop stoot en dubieuze bouwprojecten met dubieus personeel. Tijdens het lezen geloof je dat het allemaal echt is, ondanks dat het grootste gedeelte van het boek fictie is. Toch zit er wel een stukje in dat iets ongeloofwaardig is, dat je het idee hebt dat dat niet helemaal klopt omdat die persoon, als het echt was geweest, er alles op alles had gezet om niet zijn gezicht te verliezen ook al is hij in een ander land en anders had hij er wel voor gezorgd dat die persoon hem niets meer kon maken.

Het verhaal laat zien hoe velen van een bepaalde bevolkingsgroep onder druk staan van twee culturen waarbij ze bepaalde gebeurtenissen afkeuren van de mensen van hun bevolkingsgroep, maar tegelijkertijd ook weer niet omdat het zo in hun geloofsboek staat beschreven. Het verhaal laat zien hoe snel een cultuuromslag kan gaan, wat dat voor gevolgen kan hebben voor de westerse bewoners, hoe verschillend mensen reageren, hoe velen hun kop in het zand steken om hun redenen, hoe velen langzaamaan tot het besef komen dat het niet goed is, dat men beperkt wordt in hun doen en laten, maar ook blijven of beginnen te twijfelen of het wel verstandig is als men de vrijheden gaat beperken. Het gaat niet alleen over het oosten, maar ook over het westen, hoe die met het geloof zitten, hoe dat heden ten dage nog steeds verweven zit de levens van heel veel mensen. Het verhaal laat dan ook zien hoe lastig het is om de godsdienstvrijheid uit de wet te krijgen, wat voor haken en ogen eraan zitten. Toch begrijp je de drie jonge politici steeds meer zo te verder je in het boek komt, waarom ze de godsdienstvrijheid uit de wet willen hebben en dat ze weer willen dat men zijn eigen verantwoordelijkheden neemt.

De auteur heeft zich heel goed weten in te leven in de personen en de culturen, waardoor ze allemaal heel erg geloofwaardig overkomen. Sommige fictieve personen als Ger Wanders en Joep van de Wende komen wel heel erg bekend voor. Je bent dan ook stiekem benieuwd wat diegenen ervan vinden dat ze in het boek voorkomen. Het is een verhaal met vele verrassende wendingen en een verrassend plot die je niet ziet aankomen.

Kortom, Europa's ondergang van Celeste Lupus is, ondanks dat het een fictief verhaal is, heel erg hedendaags, herkenbaar en zet je aan het denken en je hoopt stiekem dat de werkelijkheid niet zo snel zal gaan lopen, dat het nooit zo eindigt. Het is een boek dat tot discussiëren zet. Het is overigens geen boek dat je zo even tussendoor leest, je moet er echt je aandacht bij houden. Als je je aandacht verliest, kan het zijn dat je even niet meer weet over welke persoon en situatie het gaat.