Exploring Calvin & Hobbes An Exhibition Catalogue

Geschreven bij Exploring Calvin and Hobbes

Calvin and Hobbes is de beste strip ooit gemaakt. De strip is intelligent, grappig en verveelt nooit, omdat er zoveel in gebeurt.

Bill Watterson schreef en tekende de strip van 1985 tot en met 1995 en in die tien jaar zijn we weinig te weten gekomen over de man achter de strip. Naarmate de populariteit van het jongetje en zijn speelgoedtijger steeg, verdween Watterson meer naar de achtergrond, om uiteindelijk helemaal onzichtbaar te worden. Hij had geen zin in de polonaise.
Daarbij moest Watterson niet veel van commercie hebben en weigerde hij categorisch zijn creatie te vermarkten: je zult tevergeefs zoeken naar een pluchen Hobbes of T-shirt met Calvin. Geldzoekers drongen aan en de strijd verhardde, waardoor Watterson zich wat scherper uitdrukte dan wellicht nodig was. Dat en het feit dat hij zich nauwelijks in het openbaar liet zien, maakt van hem een mythische figuur.

Toen hij in 1995 ineens stopte met Calvin en Hobbes en zich helemaal terugtrok, wist niemand iets over hem. Interviews waren er niet en foto’s zijn er nauwelijks: slechts twee kiekjes van een bebrilde man met snor en wollen trui.

Sinds 1995 is er veel naar antwoorden gezocht. Fans wilden weten wat fans nu eenmaal willen weten en critici bestudeerden de strip in al zijn facetten en stuitten op een wetenschappelijke omissie. Er zijn boeken verschenen over de zoektocht naar de man achter de strip (Looking for Calvin and Hobbes van Nevin Martell is lezenswaardig) en documentaires (een vrij zwakke fanfilm van Joel Allen Schroeder, Dear Mr. Watterson) maar we kregen uiteindelijk niets te zien.

Tot afgelopen maand. Toen verscheen Exploring Calvin and Hobbes, het boek bij de tentoonstelling die vorig jaar te zien was in Billy Ireland Cartoon Library & Museum van de Ohio State University. Het bevat 152 pagina’s eye-candy voor fans, maar vooral een uitvoerig interview met Bill Watterson zelf. Voor het eerst. En geen half werk. Kortom: hier hebben we bijna twintig jaar op gewacht.

Het interview geeft interessante inzichten en Watterson spreekt zich uit over zijn werk, zijn ideeën over strips, cultuur en aan de hand van zijn levensgeschiedenis zien we hoe Calvin en Hobbes zijn ontstaan.
Hij is welbespraakt en heeft geen last van zijn mening. Hij spreekt eerlijk over zijn desinteresse in de wereld van politiek, nieuws en populaire cultuur, en de onbalans tussen werk en leven. Watterson gruwt van online comics en vertelt tussen neus en lippen door dat hij al vroeg last kreeg van artritis.
Het mooiste van het interview gaat over de houdbaarheid van series als Calvin and Hobbes: lezers groeien met de schrijver mee en het is zijn taak om steeds nieuwe paden in te slaan om de lezer erbij te houden. Watterson wilde geen stramien, geen herhaling en geen variaties op een thema. In zijn eigen woorden: hij wilde niet het gevoel krijgen dat hij het gras aan het maaien was. Steeds weer voor- en achteruit op hetzelfde stukje gazon. En dus is het leven van een jongetje, zijn speelgoedtijger en de kleine kring eromheen bij voorbaat eindig. Subtiel verwijst Watterson naar Peanuts, dat sinds de jaren zeventig een stuk minder interessant werd.

Exploring Calvin and Hobbes is een must-read voor de echte Calvin-fan en vanwege het informatieve en integere verhaal achter de strip zou het boek zeker niet misstaan in de kast van serieuze jonge striptekenaars en iedereen die van plan is de volgende successtrip te maken.

Calvin and Hobbes is de beste strip ooit gemaakt. De strip is intelligent, grappig en verveelt nooit, omdat er zoveel in gebeurt.

Bill Watterson schreef en tekende de strip van 1985 tot en met 1995 en in die tien jaar zijn we weinig te weten gekomen over de man achter de strip. Naarmate de populariteit van het jongetje en zijn speelgoedtijger steeg, verdween Watterson meer naar de achtergrond, om uiteindelijk helemaal onzichtbaar te worden. Hij had geen zin in de polonaise.
Daarbij moest Watterson niet veel van commercie hebben en weigerde hij categorisch zijn creatie te vermarkten: je zult tevergeefs zoeken naar een pluchen Hobbes of T-shirt met Calvin. Geldzoekers drongen aan en de strijd verhardde, waardoor Watterson zich wat scherper uitdrukte dan wellicht nodig was. Dat en het feit dat hij zich nauwelijks in het openbaar liet zien, maakt van hem een mythische figuur.

Toen hij in 1995 ineens stopte met Calvin en Hobbes en zich helemaal terugtrok, wist niemand iets over hem. Interviews waren er niet en foto’s zijn er nauwelijks: slechts twee kiekjes van een bebrilde man met snor en wollen trui.

Sinds 1995 is er veel naar antwoorden gezocht. Fans wilden weten wat fans nu eenmaal willen weten en critici bestudeerden de strip in al zijn facetten en stuitten op een wetenschappelijke omissie. Er zijn boeken verschenen over de zoektocht naar de man achter de strip (Looking for Calvin and Hobbes van Nevin Martell is lezenswaardig) en documentaires (een vrij zwakke fanfilm van Joel Allen Schroeder, Dear Mr. Watterson) maar we kregen uiteindelijk niets te zien.

Tot afgelopen maand. Toen verscheen Exploring Calvin and Hobbes, het boek bij de tentoonstelling die vorig jaar te zien was in Billy Ireland Cartoon Library & Museum van de Ohio State University. Het bevat 152 pagina’s eye-candy voor fans, maar vooral een uitvoerig interview met Bill Watterson zelf. Voor het eerst. En geen half werk. Kortom: hier hebben we bijna twintig jaar op gewacht.

Het interview geeft interessante inzichten en Watterson spreekt zich uit over zijn werk, zijn ideeën over strips, cultuur en aan de hand van zijn levensgeschiedenis zien we hoe Calvin en Hobbes zijn ontstaan.
Hij is welbespraakt en heeft geen last van zijn mening. Hij spreekt eerlijk over zijn desinteresse in de wereld van politiek, nieuws en populaire cultuur, en de onbalans tussen werk en leven. Watterson gruwt van online comics en vertelt tussen neus en lippen door dat hij al vroeg last kreeg van artritis.
Het mooiste van het interview gaat over de houdbaarheid van series als Calvin and Hobbes: lezers groeien met de schrijver mee en het is zijn taak om steeds nieuwe paden in te slaan om de lezer erbij te houden. Watterson wilde geen stramien, geen herhaling en geen variaties op een thema. In zijn eigen woorden: hij wilde niet het gevoel krijgen dat hij het gras aan het maaien was. Steeds weer voor- en achteruit op hetzelfde stukje gazon. En dus is het leven van een jongetje, zijn speelgoedtijger en de kleine kring eromheen bij voorbaat eindig. Subtiel verwijst Watterson naar Peanuts, dat sinds de jaren zeventig een stuk minder interessant werd.

Exploring Calvin and Hobbes is een must-read voor de echte Calvin-fan en vanwege het informatieve en integere verhaal achter de strip zou het boek zeker niet misstaan in de kast van serieuze jonge striptekenaars en iedereen die van plan is de volgende successtrip te maken.

Prachtig boek boordenvol informatie en tekeningen rond Calvin en Hobbes. Alleen al het interview met watterson maakt van dit boek al een must-buy aangezien hij zelden interviews geeft of media toelaat. Een echte aanrader!!