Failure Is Not An Option Mission Control from Mercury to Apollo 13 and Beyond

Geweldig boek over een inspirerende persoon uit de Ruimtevaart.

Geweldige uitdaging omgezet in realiteit. Waar een wil is is een weg.
Super boeiend.

Ik ben opgegroeid in de jaren 60 en zat als kind aan de buis gekluisterd bij elke Apollo-lancering. Nooit heb ik me in die tijd, en vele jaren daarna, beseft wat een bovenmenselijke prestatie dit project is geweest, en welke (soms onaanvaardbare) risico's er zijn genomen om een mens op de maan te krijgen.
Dit boek van Gene Kranz geeft een geweldige kijk achter de schermen over wat er allemaal kwam kijken bij het Amerikaanse ruimtevaartprogramma. We leren Kranz kennen als een echte ijzervreter: een doorgewinterde militaire piloot, bol van nationale trots, godvrezend en gebrand op tucht en orde. In de loop van het boek wordt duidelijk dat dit precies de eigenschappen waren die het ruimtevaartprogramma tot een succes hebben gemaakt. Alles moest uitgevonden worden op het moment dat het gebeurde, nergens kon teruggevallen worden op ervaringen uit het verleden. Vluchtleiders moesten in staat zijn om in een split-second beslissingen te nemen die vaak bepalend waren voor leven of dood; reden waarom vrijwel alle vluchtleiders in die tijd (test)piloten waren, die gewend zijn op deze manier beslissingen te nemen. Kranz schrijft met een ongelofelijk oog voor detail; soms wat erg technisch, maar altijd boeiend. Hij geeft prachtig weer hoe hij opklimt door de rangen bij NASA. Zijn verhaal is niet alleen het verhaal van ruimtevaart, maar vooral ook een verhaal van leiderschapsontwikkeling. Respect voor je meerdere, maar ook erkenning van kwaliteiten en durven opkomen voor je mening kenmerken zijn leiderschapsstijl.
Tussen de regels door geeft het boek ook een prachtig tijdsbeeld van het Amerika van de jaren 60: de man aan het werk, en de vrouw die het huishouden doet en (veel) kinderen krijgt. Roken hoort erbij, evenals grote auto's en het biertje aan het einde van de dag.
Aan het einde van het boek geeft Kranz zijn frustratie weer dat geen enkele president na Kennedy het heeft aangedurfd om de verkenning van de ruimte weer op de kaart te zetten, en dat daarmee de pioniersgeest van zijn generatie uitgedoofd is. Misschien jammer inderdaad, al vergeet hij gemakshalve dat de race naar de maan vooral een ideologische kwestie was; de Russen moesten afgetroefd worden, en het Amerikaanse volk had na de debakels van Korea en Vietnam behoefte aan een succesverhaal. Die factoren zijn weg, en met een economie die peperdure prestigeprojecten niet meer toelaat, moest de ruimtevaart wel een stap terug doen.
Al met al een boek dat iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van ruimtevaart gelezen moet hebben. Kijk vooral ook op YouTube de gelijknamige documentaire van History Channel die op dit boek gebaseerd is. Daarin wordt het verhaal prachtig aangevuld met originele beelden uit het ruimtevaarttijdperk en krijgen veel personen die in het boek voorkomen een gezicht.