Fear And Loathing In Las Vegas (2DVD)(Special Edition) (Steelbook) Steelbook

Goede film, heb em al vaak gezien

Terry Gilliam is bekend met het maken van aparte en een beetje vreemde (maar ook grappige) fims. Zo kennen we hem natuurlijk allemaal Monty Python, dus is het niet zo verbazend dat hij een film als Fear and Loathing in Las Vegas zou kunnen maken. Fear and Loathing in Las Vegas begint met de journalist Raoul Duke (Johnny Depp) en zijn advocaat Dr. Gonzo (Benicio Del Toro). Raoul krijgt een opdracht om verslag te doen over de Mint 400 motor race in Las Vegas en zijn advocaat gaat mee. Ze besluiten echter om dit te doen terwijl ze zwaar onder invloed zijn van zo’n beetje alle drugs die je kan bedenken, van wiet tot LSD. Duke en Gonzo zijn van zichzelf al redelijk vreemde figuren, en hoe verder de film gaat hoe erger dat word. Ik vond het zelf een erg grappige maar ook interessante film, want je wordt helemaal mee getrokken in de trip. Duke en Gonzo zijn eigenlijk constant onder invloed en daarbij horen natuurlijk vreemde, enge maar vooral hilarische acties, ik vind het van beide acteurs dan ook een hele prestatie om het zo goed te kunnen spelen. Het lijkt misschien of je alleen maar raar hoeft te doen om een goede trip na te bootsen maar de film bewijst het tegendeel, Raoul Duke heeft meerdere malen in de film namelijk erg diepe opmerkingen of gedachten. Je zou je kunnen afvragen of de gedachten en quotes ook echt iets te betekenen hebben, zo zijn er ook een aantal dingen die opvallen in de film. De Amerikaanse vlag is bijvoorbeel erg vaak te zien in de film, nou weet ik niet veel over het drugsbeleid in Amerika (behalve dat het een stuk strenger is als in Nederland) maar wie weet probeert Gilliam iets duidelijk te maken hierover. Wat me ook opviel was dat het spandoek van de Mint 400 motorrace in de stad zelf een geldprijs beloofde van $100.000 en het spandoek op de race zelf maar $50.000 beloofde. Dit kan natuurlijk een (wel erg stomme) fout zijn maar wie weet is het een manier om de kijker iets meer in de trip te trekken. De film laat ook de nadelen van drugs zien, vooral Gonzo flipt helemaal meerdere keren in de film. Zo gaat hij op een gegeven moment in een vol bad zitten en wilt hij dat Duke de radio op precies het goede moment (van een liedje) in het bad gooit. Ook zijn ze vaak als ze wakker worden helemaal de weg kwijt en weten ze niks meer van de vorige dag/nacht. Ik vind dat Depp en Del Toro de rollen erg goed spelen, ze doen niet zomaar een beetje gek maar drukken echt uit hoe iemand die onder invloed is van drugs zich nou eigenlijk voelt, vooral omdat het je helemaal mee sleept. De conclusie.. Ik vond het een erg leuke film om te zien, ook al heb ik deze twee keer gekeken om te zien of ik er dan iets meer van zou begrijpen. Maar ik denk dat er niet zoveel te begrijpen valt. Ik denk dat het doel van Terry Gilliam vooral was om de kijker onder invloed te brengen zonder dat er echte drugs nodig zijn. Ik vind het goed dat het niet zomaar een humoristische film is maar dat je op het einde ook een beetje kan nadenken over wat je net gezien hebt. Er wordt gezegd dat je beter kan kijken als je zelf wat gedronken of gerookt hebt, misschien is dat ook wel zo, misschien zie je dan pas echt het doel, maar het is in iedergeval een echte aanrader.

Btw. Ik ben dezelfde persoon die deze reactie op de andere Fear and Loathing DVD heeft geplaatst, alleen had ik toen nog geen account. Dus niet denken dat ik een of andere na-aper ben.