Het bordeel aan het einde van de straat Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Het bordeel aan het einde van de straat

Het bordeel aan het einde van de straat is een literaire roman dat een klein inkijkje geeft in het leven van Johan, zijn ouders en broer. Wanneer er een nieuw gezin in de straat komt wonen, raakt vader Vapeur in de ban van de moeder van dat gezin en Johan van de dochter. Dit zorgt voor zeer bijzondere taferelen.

Hoewel ik het halve boek gedacht heb ‘die mensen zijn echt koekoek!’, bedacht ik me achteraf dat dit eigenlijk een heel goede afspiegeling is van de maatschappij. Ieder huisje heeft zijn kruisje, en we zien niet altijd wat zich achter de voordeur afspeelt.

Het boek lees zeer vlot, de gebeurtenissen spelen zich snel achter elkaar af en je bent eigenlijk constant nieuwsgierig wat er verder gaat gebeuren.
Hoewel literaire romans niet direct mijn to-go genre is, was dit toch wel een vermakelijk verhaal. Een beetje vreemd, dat wel, maar zeker niet slecht.

Geschreven bij Het bordeel aan het einde van de straat

Joost van Driels derde roman is wederom een ode aan de fantasie. Nee, het is geen fantasie roman. Het geeft juist een heel realistisch beeld van het dagelijks familieleven in een typisch Nederlands dorp. Ik denk dat veel lezers zich heel goed zullen vinden in de manier waarop de jonge hoofdpersoon in dit verhaal, en zijn vader, zich gevangen voelen in de routines, tradities, en ongeschreven regels van het zogenaamd "gewone" level. Hun redding is de kracht van hun fantasie, die pas echt wordt aangewakkerd als er een nieuwe, curieuze familie verderop in de straat komt wonen. Precies hoe het afloopt ga ik natuurlijk niet verklappen. Maar de roman weet op subtiele wijze de verwonderingskracht van de lezer aan te wakkeren, waardoor een intieme band met de personages ontstaat, tot aan de laatste bladzijde. Aangeraden voor mensen die durven dromen.

Geschreven bij Het bordeel aan het einde van de straat

Roman over een zoon en zijn vader die proberen te ontsnappen aan hun kille, gedisciplineerde moeder en vrouw, en aan de grijsheid van hun dagelijks bestaan.
Het boek is zeer goed geschreven, humoristisch en ontroerend, met mooie trefzekere zinnen.
Joost van Driel heeft me vanaf het begin tot het einde weten te boeien.

Geschreven bij Het bordeel aan het einde van de straat

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Met een verrassingsboek is het altijd afwachten welk boek er op je deurmat valt. Ik had vooraf al de link gelegd met dit boek, dus het was geen complete verrassing meer toen dit boek op de deurmat viel. Het verhaal begint met de zin ‘Mijn moeder spreekt niet meer over mijn vader. Meer dan dat alle ellende zijn eigen schuld was, wil ze niet kwijt.’ Deze zin zet de toon van het boek. De moeder wil eigenlijk niet veel meer van haar man en kinderen weten. Het enige wat telt is wielrennen en eindelijk eens de plaatselijke wielerronde winnen. Ik had onder het lezen regelmatig het gevoel ‘Wat ben ik in hemelsnaam aan het lezen’. Het verhaal laat duidelijk de eenzaamheid in het gezin zien. Het geeft duidelijk weer hoe je met vier personen in een huis kunt wonen en je toch eenzaam kunt voelen. Wel komt de band tussen vader en zoon duidelijk naar voren.

Het is een boek waar je duidelijk ziet dat een jongen verlangt naar vriendschap en liefde die hij thuis niet ontvangt. Echter vond ik het boek erg afstandelijk geschreven, waardoor de emoties die normaal gesproken bij deze gevoelens spelen niet merkbaar waren en dit vind ik toch wel een groot gemis. Hierdoor vond ik het helaas geen top boek en was het voor mij geen verrassingsboek waar ik snel nog een boek van zou oppakken.