Het complete proza 3 - Alleen maar papier Essays over Ierland en levensbeschouwing; autobiografische stukken

Bij het zien van de schitterende cover van Alleen maar papier van Marten Toonder vraag je je af waar Marten Toonder op het moment dat de foto gemaakt werd aan dacht, maar je ziet aan zijn glimlach ook iets van trots dat hij in Ierland mocht wonen. Een land dat hem om diverse redenen aansprak, zoals valt te lezen in dit deel. Je wilt erheen om het met eigen ogen te aanschouwen. Je wilt de verhalen en legendes van de oude Ieren horen.

In Alleen maar papier vertelt Marten Toonder door middel van essays en brieven wat meer over zichzelf. Je komt wat meer over zijn jeugd te weten, wat zijn tweede woord was dat hij uitsprak en dat is niet een woord dat je zou verwachten van een baby, dankzij wie hij ging lezen en hoe belangrijk dat voor hem werd, door wie zijn interesse werd gewekt voor Ierland, wanneer en waarom hij emigreerde naar Ierland, hoe zijn leven daar was, hoe hij zijn eerste vrouw heeft leren kennen en hoe hun huwelijk was. Je voelt de liefde voor haar als hij ovet haar schrijft en later voel je zijn gemis, zijn verdriet als ze is overleden. Daarnaast lees je over hoe hij de Tweede Wereldoorlog heeft beleefd en hoe uitgeverij De Bezige Bij is opgericht, wie de oprichter was en wat voor band hij had met Marten Toonder en zijn vrouw en hoe die hem later nog eens aan een huis hebben geholpen. Het is een heel interessant en mooi verhaal over hoe het vroeger ging als je een huis kocht in Ierland. Marten Toonder vertelt over zijn Ierse belevenissen, de overklaarbare gebeurtenissen, die hij soms ook verwerkte in de Bommel-strips, de Ierse cultuur en het verschil tussen de Ieren en de Nederlanders, die soms mijlenver uitelkaar staan zoals bijvoorbeeld het geloof in legendes en wat dat nu nog voor effecten op het leven kan hebben.

In Alleen maar papier van Marten Toonder kom je erachter dat Marten Toonder ook heel filosofisch was ingesteld. Hij vertelt over zijn gedachten over de dood, de ziel en de astrologie. Hoe hij het allemaal zag. Dankzij wie hij kennis maakte met de dood en hoe hij daarop reageerde. Hij zet je aan het denken daarover.

Voor diegenen die zich afvragen of heer Bommel in dit deel ook nog een rol speelt, ja, dat doet hij zeker, maar niet in zo'n grote mate als in de vorige delen. Heer Bommel is meer op de achtergrond aanwezig, af en toe wordt er over hem gesproken, maar hij komt dit keer zelf niet aan het woord.

Kortom; Alleen maar papier van Marten Toonder is duidelijk meer autobiografisch dan de vorige delen. In dit deel kom je veel meer te weten over hoe zijn jeugd en zijn verdere leven was dankzij de essays, de dagboekfragmenten en de brieven aan zijn broer. De foto's en tekeningen maken het boek compleet.

Mooie uitgave. Prijs kwaliteit zit goed.