Het leven dat ik kende roman

Roelf en Sophie wonen nu in een klein dorpje in Brabant in een fijn huisje, beide een leuke baan en goede vrienden. Maar de weg naar dit heden was allerminst makkelijk te noemen. Zeker voor Roelf was het een strijd waarin hij alles verloor wat hij lief had.

“Ieder van hen moederziel alleen, met slechts een verpletterend verdriet als gezelschap” (p 74)

Toch weet hij dan de liefde weer te vinden, en even lijkt het leven hem samen met Sophie toe te lachen. Als dan hun geliefde boerderij met al haar herinneringen volledig afbrandt, lijken hun levens opnieuw een groot drama. Dit drama is compleet wanneer niet iedereen in Roelf zijn onschuld geloofd, en dit verstrekkende gevolgen heeft.

“Roelf kan wel vrij zijn, veilig zijn is geen zekerheid meer” (p 291)

Het leven dat ik kende is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Een verhaal wat laat zien hoe sterk en veerkrachtig de mens kan zijn als het daartoe gedwongen wordt. Het laat zien dat de werkelijkheid vaak onwerkelijker is dan menig fantasieverhaal.

Roelf toont zich in dit verhaal een man die voor het ongeluk geboren lijkt te zijn. Maar hij is ook merkbaar sterk en veerkrachtig. Door alle gebeurtenissen, die hem natuurlijk niet in de koude kleren gaan zitten, ontmoeten we op het einde een deels wantrouwende man, getekend door het leven.
Sophie is een stuk jonger, en zij staat daardoor in het begin nog wat naïever in het leven. Maar ook zij wordt al snel wijzer door ervaring en dit laat ook bij haar zijn sporen achter.
Ellen komt in het verhaal naar voren als een gevoelige ziel voor wie het leven een keer te vaak teveel wordt. Door wat ze te verwerken krijgt is het dan ook moeilijk om het leven te kunnen dragen.
Tim is een kleine jongen die een grote voetafdruk achter zal laten in de harten van elk die dit boek lezen zal.

In Het leven dat ik kende komt het leven zelf in al haar facetten naar voren. Het gaat over liefde en scheiden, over geboren worden en de dood, over het opbouwen en het compleet weggevaagd zijn. Het gaat over (de rol van) het verleden in de toekomst terwijl het heden in de knel zit.

Esther Boek weet met haar schrijven dit verhaal het podium te geven dat het verdient. Haar manier van schrijven is prettig om te lezen. Wat zij schrijft zit vol emotie en het is daarmee erg intens te noemen. De pijn van dit verhaal is voelbaar doordat het met zowel kracht als finesse geschreven is. Personages worden zodanig goed beschreven dat de lezer hen goed leert kennen en zich verbonden kan en mag voelen met hen. Kundig als ze is, weet ze dit verhaal op een vlotte en toegankelijke manier aan de lezer te brengen.

Het leven dat ik kende verteld de vele gebeurtenissen in het leven van met name Roelf, later samen met Sophie. Om dit “passend” te krijgen is er gebruik gemaakt van nodige, soms wel erg grote, tijdssprongen die vaak toch ook wel erg abrupt kwamen. Ook lag de intensiteit wat betreft emoties met name in het eerste helft en wil de tweede helft zo nu en dan wat traag zijn. Soms was de verhaallijn tevens lichtelijk voorspelbaar, deels veroorzaakt door eigen inzicht maar ook soms doordat de achterflap al enige hints had gegeven.

Al op pagina 2 van dit boek weet Esther Boek de lezer al een mooie quote mee te geven. Een quote die je door het hele verhaal heen zult opmerken tussen de regels door.

“Niet dat wat je overkomt bepaalt jouw leven, maar hoe je omgaat met dat wat je overkomt is essentieel” (p 2)

Het leven dat ik kende is een bijna perfect boek dat je zeker zal weten te raken en je dankbaar laat zijn voor je eigen leven. Het is een boek die je “voelt” terwijl je het leest. Daarom, voor de bijna perfectie, 4,5 ster.

In Het leven dat ik kende vertelt auteur Esther Boek het aangrijpende en waargebeurde verhaal van Roelf.

Roelf komt uit een gezin waar niet alles is zoals het lijkt. Op het oog lijkt alles ‘gewoon’, maar schijn bedriegt. Het huwelijk van de ouders van Roelf was een ‘moetje’, maar had feitelijk nooit plaats moeten vinden. Tussen zijn ouders was geen sprake van liefde, laat staan van enige verbondenheid en Roelf groeit op in een liefdeloze omgeving. Ook aan zijn oudere zus heeft hij geen steun.

Wanneer Roelf zestien is, scheiden zijn ouders en de omstandigheden nopen hem een zelfstandig leven te leiden. Dat wordt een losbandig leven met vrienden, alcohol en meisjes. Wanneer Ellen zijn leven inwandelt, verandert Roelf. Hij doet zijn best voor de intense en emotionele Ellen. De relatie die de twee beginnen is in alles buiten proportioneel. Ondanks alle emotionele excessen, weet Roelf een goede baan te krijgen en koopt het stel een fraaie woonboerderij. Wanneer Ellen zwanger raakt lijkt het leven van Roelf een kalmere fase te bereiken. Niets is echter minder waar.

“Roelf komt overeind en laat zich meteen weer achterover in zijn hoofdkussen vallen. Zijn hersenen lijken over elkaar heen te rollen, als een lawine van rotsblokken in de Franse Pyreneeën.”

Roelf raakt alles kwijt waar hij van hield, maar het kan nóg erger. Wanneer hij op enig moment een nieuw geluk lijkt te vinden bij Sophie, brandt hun huis volledig af terwijl zij een restaurant bezoeken. Alle dierbare herinneringen gaan verloren en tot overmaat van ramp verdenkt de politie Roelf van brandstichting. Maar is hij wel schuldig of heeft justitie de verkeerde te pakken?

Een onvoorstelbaar verhaal met haast teveel drama. Toch is het wat Roelf overkwam in het ware leven. Het leven dat ik kende is een indrukwekkend verhaal; de enormiteit van de vele dramatische gebeurtenissen weet Boek bijzonder goed in woorden te vatten. Het feit dat zij het verhaal heeft opgesplitst, komt de leesbaarheid ten goede. Anders was het wellicht teveel geweest om te bevatten. Laat staan wat het voor het hoofdpersonage moet zijn geweest om het te doorleven.

“Als ze via het industrieterrein de Lange Goorstraat opdraaien zien ze de lucht oranje kleuren. De geur van verschroeiing dringt de auto binnen. Met elke meter die ze afleggen worden de rookwolken dichter en krijgt de oranje gloed gezelschap van blauwe lichten die door de verder donkere nacht zwaaien.”

Boek heeft in haar eerdere werken bewezen over een bijzonder vlotte en heldere schrijfstijl te beschikken en die hanteert zij ook nu weer. Ondanks de vaart die zij opbouwt in haar constructie zijn de emoties en de wanhoop van (vooral) Roelf prachtig weergegeven. Je voelt zijn ontgoocheling, zijn verdriet en zijn angsten.

Over de auteur
Esther Boek (1967) werkt in de jeugdzorg en heeft drie zonen. Met man en kinderen woont zij in de Betuwe. De aangifte van verkrachting tegen een van haar kinderen was aanleiding voor haar debuutroman: Geen kind meer.

Uitvoering
Uitgever: Hamley Books
ISBN: 9789463886086
Paperback, 300 pagina’s

Dit boek is gebaseerd op waargebeurde feiten. Dat maakt een heftig en triest verhaal nog veel heftiger en triester. Ik kon het waargebeurde feit tijdens het lezen ook maar niet uit mijn hoofd zetten, waardoor ik me soms ook lekker in de emoties heb laten meeslepen en een traantje gelaten.

Esther schrijft het verhaal met mededogen zonder dat het expres op de emoties speelt. Je wordt als vanzelf meegetrokken in het bizarre leven van Roelf. Het is verbazingwekkend hoe, eigenlijk zo eenvoudig, een leven volledig kan ontsporen. Zonder dat je het zelf echt in de hand hebt. Het is te makkelijk om te zeggen het overkwam hem, want er zijn zeker ook wel momenten van onoplettendheid geweest.

Ik las het boek met compassie voor Roelf, maar ook met verbazing en soms ook boosheid.

De ontknoping vind ik verontrustend, ik ga er eigenlijk vanuit dat dat soort systemen in Nederland gewoon en eerlijk werken. Dat blijkt dus niet zo te zijn.

Dit is het tweede boek van Esther dat gebaseerd is op waargebeurde feiten. En al vond ik haar totale fictie boek ook goed, dit genre ligt haar, wat mij betreft, nog beter. Door het mededogen, maar toch voldoende afstand. Mijn oordeel: HEEL GOED

Het leven dat ik kende is een must read boek. Het levensverhaal is heel mooi en met gevoel geschreven , je staat er even bij stil als je het leest dat dit jou ook wel kan gebeuren en de les die men kan leren hieruit is dat je steeds de moed moet hebben om verder te gaan het is nog altijd de moeite waard , het verdriet ,gemis en de liefde voel je zo in de woorden die Esther heeft geschreven. Het laat je ook even nadenken dat het materialisme eigenlijk overbodig is maar het emotionele en hoe je leeft en omgaat met je medemens veel belangrijker is in het leven . Ik kijk al uit naar het volgend boek van deze auteur .

Spannend, dat is wat ik er goed aan vind.

‘Dat wat mensen overkomt kan grenzen aan het onwaarschijnlijke’. Dat schrijft Esther Boek in haar voorwoord bij dit indrukwekkende boek dat ze heeft geschreven over Roelf, een man die voor het noodlot geboren lijkt te zijn. Is het dan non-fictie dat de auteur heeft geschreven? Nee, het verhaal uit het boek is weliswaar gebaseerd op het leven van Roelf maar de auteur heeft het knap verweven tot een roman waarin duidelijk wordt dat niet ‘dat wat je overkomt bepaalt jouw leven, maar hoe je omgaat met dat wat je overkomt is essentieel’.
Met toestemming van de hoofdpersonen heeft de auteur hun verhaal verwerkt tot een roman.
Roelf wordt geboren in een typisch doorsneegezin: vader, moeder, meisje jongen. Maar als je door de façade van dat doorsneegezin kan kijken, zie je een ander leven. Vader en moeder zijn gedwongen te trouwen doordat Roelfs’ zus zich aandiende. Ze kunnen elkaar eigenlijk niet uitstaan. Roelf heeft geen steun aan hen en ook niet aan zijn oudere zus, die jaloers op hem is omdat hij wel ‘gewenst’ was. Nou, zo ervaart Roelf dat niet! Op zijn zestiende gaan Roelfs ouders uit elkaar, zijn moeder hertrouwt en koopt een huis voor Roelf zodat hij vanaf dat moment helemaal zelfstandig zijn leven moest leiden. Geld om te leven moet hij zelf bij elkaar scharrelen. Gelukkig heeft hij veel vrienden die het wel chill vinden om bij Roelf te zijn, in zijn huis zijn geen regeltjes en kunnen ze doen en laten wat ze willen. Ook Roelf gaat behoorlijk los in die beginjaren, de alcohol vloeit rijkelijk en de meisjes zijn dol op hem. Maar hij is en blijft alleen. Dat verandert wanneer hij Ellen tegenkomt. Ellen, die helemaal niet zo makkelijk te krijgen is. Maar zij raakt iets in hem, hij wil haar graag toelaten tot zijn leven. Daar moet hij veel moeite voor doen maar uiteindelijk lukt het hem. Het leven lijkt hem toe te lachen. Roelf en Ellen hebben een stormachtige relatie, alles aan Ellen is immers stormachtig, ze is stormachtig in alles wat ze doet. Er lijkt geen rem op haar te zitten, alle emoties die ze ondergaat zijn intens en dat heeft zijn weerslag op Roelf. Ze hebben afgesproken dat ze niet persé monogaam hoeven te zijn en beiden maken daar gebruik van. Maar hun basis is stevig en hecht. Ze besluiten te trouwen en niet veel later kopen ze een mooie boerderij. De boerderij is iets boven hun budget maar Roelf heeft intussen een goede baan, hij heeft zich via scholingen op kunnen werken. De boerderij is echt hun droomplek, ze beleven er prachtige momenten afgewisseld met inzinkingen en dramatisch gedrag van Ellen. Roelfs leven wordt op zijn kop gezet wanneer Ellen onverwacht zwanger blijkt te zijn. Hij heeft even tijd nodig om dat te verwerken maar dan gaat hij er samen met Ellen voor. Met de geboorte van Tim lijken ze in rustiger vaarwater te komen. Maar helaas is niets minder waar. De geboorte van Tim is de katalysator voor een aantal onverwachte wendingen in het leven van Roelf.

Mijn mening: Esther Boek heeft een indrukwekkend verhaal neergeschreven in ‘Het leven dat ik kende’. Het is inderdaad een verhaal met gebeurtenissen die grenzen aan het onwaarschijnlijke, maar het is Roelf overkomen. Natuurlijk is dit verhaal ook een roman die zich vlot laat lezen. Het geheel is opgebouwd uit een aantal delen. Elk deel is goed herkenbaar en afgebakend. Het verhaal is chronologisch geschreven. De vaart zit er goed in, de belangrijkste episodes in het leven van Roelf zijn uitgebreid beschreven, de tussenliggende periodes kort zodat je de draad van het verhaal niet kwijt raakt. De auteur beschrijft de onderliggende emoties goed, het wordt nergens sentimenteel maar een zakdoek hier en daar heb je echt wel nodig. De cover van het boek slaat op de ondertitel: ‘als je speelt met vuur, ben je nergens veilig’. Dat vuur zien we terug op de cover maar ook een vlinder, wordt die door het vuur verwoest? Het leven dat ik kende is het verhaal van Roelf, die een heel apart leven tot nu toe kent.

Geschreven bij Het leven dat ik kende

1 woord : wauw!
Wat kan deze schrijfster toch schrijven!!!!
Echt super goed geschreven wederom !
Top boek n regelrechte aanrader

Dit is een boek dat niet in een hokje of vakje past. Als ik het toch in een hokje zou moeten plaatsen zou dit een psychologische roman zijn, een roman gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Esther kan dit verhaal van Roelf zo ontzettend goed vertellen, de emoties die dit oproept zijn heftig.
Het boek vertelt het verhaal van Roelf, het leven dat hij kende is voorbij zodra zijn boerderij afbrand en hij verdacht wordt van brandstichting. Het is compleet niet logisch waarom zou hij zijn boerderij in brand steken? Zoals in het boek beschreven staat ‘het leven waarin ze mensen vertrouwde ligt achter haar. Nu leeft ... in een wereld waarin ze weer moet leren lopen, moet leren praten, als een pasgeboren baby, maar zonder de bij die levensfase horende onbevangenheid. ‘
De stijl van Esther is er een van korte hoofdstukken, korte zinnen, haast van een soort afstandelijkheid die juist de hoofdpersonen en hun emoties heel dichtbij brengt zonder dat Esther haar eigen mening of oordeel aan je opdringt, dat is aan jou als lezer. Je wordt boos met de hoofdpersonen, je huilt en voelt de wanhoop, de onmacht maar bent ook blij en lacht. met de hoofdpersonen. Het is een heel heftig boek en dat is iets wat je heel goed moet beseffen maar het is zo geschreven dat als je eenmaal begint niet meer kan ophouden en tegelijk niet wil dat het boek uit is.
Als je als schrijfster zo het verhaal van iemand kan opschrijven, dat het allerlei heftige emoties bij jou als lezer oproept en zo onder je huid kruipt dan ben je een groot schrijfster daarom 5 sterren van mij. Ik ga niet meer vertellen, je moet dit boek echt zelf beleven.

Het leven lijkt Roelf toe te lachen. Zijn eigen pittoreske boerderij met de liefde van zijn leven en een kindje op komst. What could possibly go wrong? Al snel slaat de wet van Murphy toe en ziet Roelf zijn perfecte leven in stukken uiteen vallen.

Esther Boek is een Nederlandse auteur en Het leven dat ik kende is haar tweede boek bij Uitgeverij Hamley Books.

Ik had nog nooit iets gelezen van Esther maar wat een schrijfstijl! Ik heb gehuild! En dan heb ik het niet over af en toe vochtige ogen en een traantje wegpinken. Nee ik heb het over echt zo huilen dat ik het boek even moest wegleggen en mijn vriend dacht dat ik gek geworden was.

Het verhaal is zo emotioneel en Esther weet het zo mooi over te brengen. Ik moet wel zeggen, als ik niet wist dat het een waargebeurd verhaal was, had ik me erin opgejaagd. Ik had het niet realistisch gevonden dat één persoon zo veel te verduren kreeg in zijn leven. Ik heb zoveel respect voor Roelf en Sophie. En voor Esther om hun verhaal zo te kunnen overbrengen op de lezer. Sommige gebeurtenissen zag ik aankomen, andere verbaasden me dan weer totaal.

Het boek raakt verschillende onderwerpen aan: mentale gezondheid, dood, juridische problemen,… Ik vond het heel boeiend om over deze onderwerpen te lezen en waargebeurde ervaringen hierover te lezen. Als je weet dat het echt gebeurd is raakt het mij toch net dat beetje meer.

Ik hoop dat Roelf en Sophie nog kunnen genieten van een mooi leven en dat niemand door dergelijke situaties moet. En degene die er wel mee te maken krijgen: ik hoop dat je er even sterk uitkomt als de hoofdpersonages uit dit boek.

Het Leven dat ik kende is een verhaal dat je aangrijpt en niet meer los laat. Van de eerste tot de laatste pagina leef je mee met de personages en hun verhaal.

Je maakt kennis met de hoofdpersoon Roelf, een jongen die het thuis niet makkelijk heeft gehad maar zodra hij uit huis gaat, het qua werk en liefde voor de wind gaat. Met zijn grote liefde Ellen koopt hij een mooie boerderij en ze krijgen een zoontje. Roelf lijkt voor het ongeluk geboren, hoeveel verdriet en tegenspoed kan een persoon dragen? Dan ontmoet hij Sophie en lacht hem het geluk weer toe. Als ze de boerderij willen verkopen om ergens anders hun bestaan op te bouwen gaat het echt goed fout. Omdat deze roman gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, moet je het boek soms echt even wegleggen. Wat een heftige gebeurtenissen en heel knap hoe Roelf en Sophie zo positief blijven en zich concentreren op de toekomst, tot alles voorbij is. Vooral door het voorwoord van de schrijfster en het persoonlijke hoofdstuk van Roelf en Sophie over hun huidige leven maakt deze roman wel heel persoonlijk. De korte hoofdstukken en gemakkelijke schrijfstijl zorgen ervoor dat je het boek zo uit hebt. Hartelijk dank Esther Boek, Thrillers and More en Hamley Books voor het beschikbaar stellen van dit boek en mijn deelname aan deze mooie leesclub.