Ik ben een eiland Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Ik ben een eiland

Ik weet niet goed wat ik van dit boek moet denken. Toen ik begon te lezen, kon ik het bijna niet meer wegleggen, zo fascinerend vond ik het verhaal van deze vrouw, die tegen alle tegenslag, tegenwerking, ellende, verdriet en eenzaamheid in, toch volhoudt op deze plek op het eiland. Tegelijkertijd vroeg ik me af hoe je als Londens stadsmeisje zo naïef kunnen zijn om te denken dat je vanaf nul op een onherbergzaam eiland in de Schotse Hebriden, in een zeer conservatieve agrarische gemeenschap, een bestaan als schapenhouder kunt beginnen. De moed die zij echter aan de dag legt (aanvankelijk samen met haar man) om haar dromen waar te maken, is prachtig en bewonderenswaardig, dat wel. Op den duur kwamen er vragen bij mij op. Ik lees, dat ze op een gegeven moment het liefst weg zou gaan, maar door omstandigheden gedwongen op deze plek moet blijven, totdat ze zich er uiteindelijk zo geworteld voelt dat ze er nooit meer weg wil. Dat laatste is mooi, en gezien haar schitterende beschrijvingen van de natuur en haar werk met de schapen op het eiland ook begrijpelijk. Ik kan daar een heel eind in mee komen. Wat mij op een gegeven moment echter begon te irriteren, was de manier waarop zij de ellende die haar overkomt (en dat was zeker niet mis!) steeds maar blijft en blijft beschrijven, bijna alsof ze zich wentelt in slachtofferschap. Vervolgens beschrijft zij uitgebreid hoe zij zich psychisch zowel als fysiek, door al die ellende heen worstelt. Óók bewonderenswaardig. De meesten van ons zullen dat haar niet nadoen! Wat ik echter mis in het verhaal, is hoe zij het uiteindelijk praktisch voor elkaar krijgt om ook zakelijk haar hoofd boven water te houden. Je leest over eindeloze schulden, maar niet op welke manier ze daar bovenop komt, en zichzelf van levensonderhoud voorziet. Dat ze zich op een gegeven moment gedwongen voelt, om bladeren te gaan eten bij gebrek aan ander voedsel of geld, is natuurlijk verschrikkelijk, maar je leest nergens hoe en wanneer die periode weer voorbij is gegaan.

Vooral de relatie met de eilandbewoners roept bij mij veel vragen op. Ze beschrijft eigenlijk voornamelijk hun bijna ongelooflijke vijandigheid, uiterst kwetsende rotopmerkingen en zelfs fysieke aanvallen. Later lees ik in interviews, dat ze van veel eilandbewoners ook veel vriendschap en hulp heeft gekregen. Op één vriendschap met een vrouw op het eiland na, lees je daar vrijwel niets over in het boek. Dat vond ik al tamelijk onvoorstelbaar, en ik kan me daarom ook levendig voorstellen, dat dit boek bij de eilandbewoners niet zo heel erg goed is gevallen. De waarheid zal ongetwijfeld ergens in het midden liggen, en misschien was haar eigen houding (uit angst? uit eenzaamheid? vanwege trauma’s?) ook te gereserveerd, afwijzend, eigenwijs of juist te weinig assertief? Als lezer kan en mag je daar natuurlijk niet over oordelen. De andere kant van de medaille is natuurlijk, dat zij ondanks al die ongelofelijke tegenslagen, ziekte, en eenzaamheid er uiteindelijk zeer sterk en bekwaam en ook gelukkiger uitkomt. En dat uiteindelijk dus ook blijkt, dat dit eiland haar thuis is. Een bijzonder boek over een bijzondere, sterke vrouw. Het is een zeer persoonlijke verhaal, en ze schroomt niet om haar diepste gevoelens, angsten, twijfels, en schaarse geluk momenten op papier te zetten, naast ongelofelijke beschrijvingen van de prachtige natuur om haar heen. Lezenswaard, maar het laat me met veel vragen achter.

Geschreven bij Ik ben een eiland

Ik ben een eiland. Door Tamsin Calidas.

Ik ben een eiland is één van de lastigste boeken die ik ooit gelezen heb. Het verhaal is donker, rauw, pijnlijk, gitzwart en intriest. En waargebeurd, dat maakt het des te schrijnender om te lezen. Ik heb me er door geworsteld. Niet omdat het een slecht boek is of moeilijk geschreven maar wel omdat ik zo intens meeleefde met Tamsin.

Tamsin die samen met haar man Rab naar een Schots eiland vertrekt om daar een nieuw leven op te bouwen maar al snel ontdekt dat (over-)leven daar veel lastiger is dan ze ooit had kunnen bevroeden. Het leven op het eiland is extreem hard; qua (gebrek aan) comfort, qua eenzaamheid en vooral op het vlak van aanvaard worden door de eilandbewoners. De spanningen lopen al heel gauw op tussen de nieuwkomers en de behoudsgezinde, territoriale eilanders maar ook tussen Rab en Tamsin zelf.

Als Rab uiteindelijk vertrekt wordt het leven er niet makkelijker op. Al het werk op de croft komt op de schouders van Tamsin terecht, ze staat er voor alles alleen voor. En nieuwkomers zijn een doorn in het oog van de gemeenschap, maar een vrouw alleen is onaanvaardbaar. (Misogynie tiert er welig, het patriarchaat is er nog onaantastbaar.) Calidas heeft ‘alles’ tegen: ze is nieuw (zelfs jaren later is ze dat nog steeds), ze is een vrouw en ze is van gemengde afkomst.

Wat volgt zijn jaren vol pijn, sabotage, honger, eenzaamheid, angst en ontberingen. Je leeft zo met Tamsin mee, je gunt haar vriendschap, genezing, een vredig leven. Wat haar rechthoudt is haar band met de indrukwekkende, woeste natuur, die zo zinnelijk wordt beschreven dat je (ondanks alles wat je leest) zelf op het eiland wilt gaan wonen. Die immense schoonheid spat van elke pagina en verzacht de ellende een beetje, voor Tamsin én voor ons lezers. De natuur kan helen, dat bewijst dit verhaal eens te meer.

“My strength comes from my pain” heb ik als tattoo, dat past helemaal bij Calidas. Al die pijn en verdriet, de wanhoop en de eenzaamheid hebben haar immens gesterkt in lichaam, geest en ziel. Ik bewonder haar oprecht. Om wie ze was, om wie ze geworden is; een eiland dat straalt en schittert, dat ons toont wat écht belangrijk is.

Dit alles overleven is een krachtige tour de force, het zo hartverscheurend, zielsontroerend opschrijven getuigt van een groots talent. Laat Reese Witherspoon dit verhaal ook verfilmen, opdat het belangrijk is dat iedereen indrukwekkende verhalen als dat van Tamsin Calidas kent!

Geschreven bij Ik ben een eiland

Soms kom je boeken tegen die je hart veroveren en dankbaar dat dit boek op mijn pad gekomen is, en ook zo de moeite waard om gelezen te worden. Echt heel het verhaal genoten van de schitterende schrijfstijl wat geen moment verveelt en je het jammer vindt dat het boek uit is. Dit boek hoort in mijn beleving in een top 10 thuis. Ik beveel iedereen dit boek aan, je zal daar geen spijt van krijgen. Hopelijk komt er n vervolg of n ander verhaal van haar hand geschreven. Want schrijven dat kan ze en n gave als je de dingen zo mooi kan verwoorden.

Geschreven bij Ik ben een eiland

Adembenemend mooi! Een juwelenketting van de fraaiste zinnen, de scherpste observaties, poetische omschrijvingen, wijze inzichten!! Ademloos gelezen, in een steeds lager tempo om meer en langer te kunnen genieten.

Geschreven bij Ik ben een eiland

Wat een boek...
Duister, en met duivelse dilemma's. En wat heb ik bewondering voor de hoofdpersoon.
Zo'n dappere vrouw met een bijna onwerkelijk incasseringsvermogen. En vooral: doorzettingsvermogen!
Chapeau!
De beschrijvingen van het eiland, de natuur en de manier waarop ze leeft en één wordt met haar omgeving zijn etherisch mooi...je voelt de kou, je ruikt de lente vanaf de pagina's..
Een meesterlijk boek.

Geschreven bij Ik ben een eiland

Het eerste 3/4 deel van dit boek vond ik geweldig mooi. Plots zakte het daarna enorm in. Oeverloos saaie uitgebreide vertellingen over het (nachtelijke) zwemmen in zee, zelfs met 16 graden onder nul terwijl het water bevriest. Wandelingen in het donker omdat haar ogen beter leerden zien. De auteur werd akelig zelfingenomen.Ik kreeg de indruk dat het boek zo'n 100 bladzijden eerder af was maar dat er nog een stuk aangebreid moest worden. Erg jammer, mijn aanvankelijke 5 sterren zakten daardoor naar 3.

Geschreven bij Ik ben een eiland

Even wennen aan het intens beschrijven van gevoelens. Het is een boek met vele schommelingen, zoals het leven zich ook
voor doet. Het maakte mij bewuster daarvan. Het doorzetten ondanks tegenslagen is prachtig vormgegeven.
Elke ervaring wordt een weg naar wijsheid en innerlijke groei.
Vaak voor mij herkenning, en verwantschap.
Ik zal dit boek regelmatig opnieuw opslaan en er weer wijsheid, verrassingen en steun in vinden.
Dit boek is een waardevol bezit.

Geschreven bij Ik ben een eiland

De vertaler van dit boek denkt dat elke zin een kunstwerk moet zijn. De onlogische zinsopbouw trekt me regelmatig uit het verhaal. Dit is jammer, want het verhaal is ijzersterk.

Geschreven bij Ik ben een eiland

een goede recensie in een krant viel me op en het boek heeft het helemaal waar gemaakt!
een ontdekkingstocht van je eigen weg vinden in een onbarmhartig landschap. met een eigen taal en zintuiglijke waarnemingen. beschrijving van de winterse kou maakt dat je het bij het lezen zelf ook bijna koud krijgt..
een verhaal over menselijke overlevingskracht en moed. bij tijden geen gemakkelijk verhaal.
wanneer je van bijzonder taalgebruik houdt, kunt genieten is dit boek sowieso een aanrader.

Geschreven bij Ik ben een eiland

Maar wat een verschrikkelijk slechte vertaling…
Lijkt nergens op…