In Ongenade Winnaar Nobelprijs

Geschreven bij In ongenade

Zuid-Afrika is een land met een beladen geschiedenis. Agressie en geweld worden vaak in verband gebracht met het verschil tussen wit en zwart. Het zijn de persoonlijke geschiedenissen die je die situatie echt laten voelen.

In deze roman uit 1999 vertelt J.M. Coetzee het verhaal van professor David Lurie, die communicatie doceert aan de universiteit van Kaapstad. Lurie begint een schijnbaar onbetekenende affaire met één van zijn studenten. Ze leidt tot zijn ontslag en zet zijn gezapige leventje op zijn kop.

Als gast van zijn dochter Lucy komt hij tot zichzelf. Hij werkt als vrijwilliger in een dierenkliniek en verbaast zichzelf, egoïstisch als hij altijd geweest is, over zijn compassie met de dieren.

Lucy houdt van vrouwen, maar leeft weer alleen. Ze heeft gekozen voor het eenvoudige bestaan op een boerderij in de Oostkaap. Hier claimt de zwarte man het geboorterecht van zijn land terug. Vader en dochter worden overvallen. Lucy wordt verkracht; het is gemeenschap vanuit haat, geclaimd als door een hond die zijn gebied afbakent.

Lucy voelt en accepteert de ondergeschiktheid van haar positie. En David beseft haar keuze te moeten accepteren.

In ongenade is een persoonlijk verhaal èn gaat over de geschiedenis van een natie, het recht op het land en de macht om dat recht uit te oefenen. Coetzee oordeelt niet. In zekere zin zijn de personen allen producten van die geschiedenis – dader en slachtoffer tegelijk. Ze zijn niet in staat de situatie wezenlijk te veranderen, maar – de een meer dan de ander – wel degelijk bij machte met eigen de keuzes de beste vorm van leven voor zichzelf te creëren.

Op CD prachtig voorgelezen door Hans Croiset.

Geschreven bij In Ongenade

En vervelende hoofdpersoon, verwende babyboomer-docent die zich opdringt aan een studente en door zijn (helaas onnavolgbare) arrogante houding ontslagen wordt. Een dochter die (helaas even onnavolgbaar) zich niet weg laat jagen uit haar huis door haar harde omgeving. Stop die twee samen in een desolaat landschap en lees. Interessante setting, boeiende problematiek maar naar mijn smaak te oppervlakkig uitgewerkt. En Coetzee kun je toch in het geheel niet oppervlakkig noemen! Toch, ondanks de minpunten, heb ik het boek met veel plezier gelezen en heeft het genoeg punten die aanzetten tot nadenken. Toch ben ik benieuwd wat het oordeel van de recensenten zou zijn geweest als dit boek door Tante Truus geschreven was (of Ome Jan).

Geschreven bij In Ongenade

Het eerste boek dat ik van Coetzee lees en wat voor één. Prachtige setting en boeiend verhaal. Maar wat een verteller en wat een schrijfstijl. Dit kunnen alleen de allergrootsten. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen en er immens van genoten. Ik kan het iedereen aanraden.

Geschreven bij In ongenade

Snelle levering
interessant boek

Geschreven bij In ongenade

Haarscherpe analyse van mens en maatschappij in Zuidafrika en daarnaast zeer goed geschreven.

Geschreven bij In ongenade

Prachtig verhaal van een meesterverteller

Geschreven bij In ongenade

Het is een heel goed geschreven boek dat je gemakkelijk en vlotjes leest. Het is een spannend verhaal met een diepgaande achtergrond (Afrikaanse historie en cultuur). Het enige minpunt is dat in de eerste helft van het boek alle hoofdpunten al aan bod zijn gekomen. De tweede helft is dus tamelijk langdradig.

Geschreven bij In Ongenade

Dit is wellicht het mooiste boek van een van s'werelds beste schrijvers (zie de prijzen die Coetzee heeft mogen ontvangen). De schrijver houd in dit boek zijn lezers (zoals elk goed literator) een spiegel voor, maakt je deelgenoot van zijn innerlijke strijd om de nieuwe situatie in Zuid-Afrika, na de val van het apartheidsregime, te accepteren. Niet altijd makkelijk te lezen, omdat ook ik, na de beëdiging van Mandela als president, droomde van een echte gelijkheid. Coetzee neemt je aan de hand in de acceptatie van die nieuwe werkelijkheid, met aan het slot een prachtige metafoor: het driepootig hondje waarvoor hij zo vurig hoopte op herplaatsing uit het asiel, draagt hij uiteindelijk voor voor euthenasie. "Ik dacht dat je hem nog een weekje wou houden", "nee het is goed zo, het is tijd voor hem om te gaan".

Geschreven bij In ongenade

Wat ik goed vind aan dit artikel: voordelige koop.