Jij tegen mij

Het zijn thema’s die je in vele Young Adult romans ziet terug komen: liefde, keuzes maken, vriendschap en loyaliteit. Maar dit boek is anders dan anderen. Downham weet hoe ze een roman zo moet schrijven dat je jezelf er helemaal in kunt verliezen, met personages waar je van gaat houden en plaatsen waar je zelf zou willen rondlopen.

De jonge Ellie staat voor een onmogelijke keuze als ze moet kiezen tussen haar vriendje en haar broer. Voor wie getuigt ze? En welke gevolgen kan ze gemakkelijker onder ogen zien? En Mikey, die uit een probleemgezin komt, heeft het ook niet makkelijk. Gaat hij verder met voor zijn zusjes en moeder zorgen, of kiest hij eindelijk een keer voor zichzelf? En wie weet er meer? Met deze vragen hoop ik je nieuwsgierigheid te wekken, want het verhaal van Ellie en Mikey is er één die gelezen moet worden.

Het is spannend, meeslepend én ontroerend. Net als met haar eerste roman heeft Jenny Downham ook nu weer bewezen dat het etiket “Young Adult” niet op haar boeken van toepassing is. Mag ik een suggestie doen? Vervang het maar, door “Verplichte kost”.

'Jij tegen mij' past perfect in het genre Young Adult. Het is snel geschreven, in populaire taal, met twee pubers in de hoofdrol, in een setting waar iedere puber zich gemakkelijk in zal kunnen verplaatsen. Ook de hoofdthema's in het boek dragen daar helemaal aan bij: Liefde, sex, ouders, kiezen tussen familie en vrienden, het verschil tussen arm en rijk, de druk van vrienden, alcohol etc.

Maar: Ik ben geen Young Adult en heb het boek toch met plezier gelezen. Dat komt denk ik door datgene waar Jenny Downham veel om geprezen wordt: Haar vermogen om menselijke gevoelens te beschrijven op zo'n ontzettend gemakkelijke manier, dat het je niet eens opvalt hoe knap het is. Daardoor leest het boek erg ontspannend, terwijl het tegelijkertijd een behoorlijk heftig verhaal over het misbruik van een onschuldig meisje behandelt, vanuit contrasterende perspectieven.

Of je nou op dit moment in de categorie Young Adult valt of niet, het verhaal betreft zo'n markante periode uit je leven, dat er voor iedereen wel iets herkenbaars uit dit boek te halen valt. En zo niet, is het misschien voor veel ouders met pubers thuis een interessante eyeopener!

Jij tegen mij is een heerlijke snelle pageturner!

In de boekenwinkel zag ik dit boek staan. Mijn eerste gedachte: meenemen! Ik heb voor ik doodga meerdere malen gelezen en het was zo'n fantastisch, ontroerend en meeslepend boek, dus het volgende boek van de schrijfster wilde ik zeker niet missen!
Ik begon vol verwachting in jij tegen mij, maar het viel me een beetje tegen. Het verhaal is goed, maar toch niet zo geweldig als voor ik doodga.
In dit boek zijn er ook twee verhaallijnen, en dit vind ik prima zolang ik me in beide personage's maar voldoende kan inleven. En dat mis ik in dit boek. Ik denk persoonlijk dat het boek sterker was geweest als het alleen vanuit Ellie geschreven was, maar ieder houd van een ander soort geschreven boeken, dus smaken verschillen.
Ook vond ik het geen totale pageturner, ik bleef wel lezen maar dat was vooral omdat ik wilde weten of het niet ineens spannend en meer up tempo zou worden, niet omdat ik verder moest lezen door de spanning ofzo.

Zoals ik al zei, smaken verschillen, maar voor mij viel jij tegen mij erg tegen. Ik had er persoonlijk meer van verwacht.

Het nieuwe boek van de schrijver van 'Voor ik doodga', wat super mooi, meeslepend en emotioneel was, maar op een luchtige manier geschreven. Ben net begonnen in 'Jij tegen mij' en kan hem al niet meer wegleggen!

Jenny Downham schreef met 'Voor ik doodga' een mooi verhaal dat heel bekend werd (mede door de film). Ze schreef een ander boek dat minder bekend is. Het boek 'Jij tegen mij', uitgebracht in 2010, maakt voor mij net zoveel indruk als 'Voor ik doodga'. Jenny Downham laat met dit emotionele verhaal zien dat ze een schrijfster is die niet vergeten mag worden.

Ellies broer komt op een dag terug uit de gevangenis. Hij wordt verdacht van verkrachting. Hij zou de zus van Mikey verkracht hebben. Ellie was getuige en zij vertelt dat Tom het meisje niet verkracht heeft. Wanneer Tom op borgtocht vrijkomt, in afwachting van zijn proces, verandert het leven. Mikey is namelijk vastberaden wraak te nemen op de verkrachter van zijn zus. Hij wil bloed zien. Hij besluit naar het huis te gaan en komt Ellie tegen. De twee raken bevriend. Ook wanneer ze erachter komen wie ze eigenlijk zijn, kunnen ze elkaar niet loslaten. Maar wie heeft er gelijk? Heeft Tom Mikeys zusje verkracht? Wat heeft Ellie precies gezien?

Downham beschrijft in Jij tegen mij een lastig thema, maar dit doet ze bijzonder goed. Ze beschrijft Mikey en Ellie zo goed dat het voor de lezers echte personen worden. Je gaat meeleven met zowel Ellie als Mikey en je begrijpt de verschrikkelijke situatie waar ze in leven. De gedachten en gevoelens van Ellie en Mikey zijn levensecht en laten niets aan de verbeelding over. De vraagstukken waar beide personages mee rondlopen zijn begrijpelijk en tegelijkertijd heftig. Downham maakt met Jij tegen mij op deze manier lastige thematiek toegankelijk.

Het verhaal in Jij tegen mij is aantrekkelijk. Het liefdesverhaal tussen de twee jongeren, het verkrachtingsverhaal en het verhaal rondom chantage maken het boek zeer interessant. Vanaf de eerste bladzijde word je het verhaal in getrokken en tot de laatste bladzijde blijf je geboeid. Wat gebeurt er tussen Ellie en Mikey? Wat heeft Ellie precies gezien? Wat is de waarheid rondom de verkrachting? Met al deze vragen blijf je tot ver in het verhaal zitten! Spannend.

Jij tegen mij is romantisch, verdrietig, spannend, uniek en zeker niet saai. Het is een boek dat verslonden mag worden. Jij tegen mij of jij met mij?! Jij zoekt het uit!

Perfect boek voor de komende wintermaanden. Leest goed weg en de aandacht voor de personages maakt het dat je vanaf pagina 1 wordt meegenomen in het verhaal. Must read!

Na het lezen van Voor ik Doodga had ik hoge verwachtingen van dit boek. Ik vond het begin dan ook erg teleurstellend. Het boek komt nogal traag op gang. Het wordt eigenlijk pas leuk/mooi als Ellie weet wie Mikey is. En dat is pas in hoofdstuk 14. Maar daarna wil je het boek ook niet meer wegleggen. Uiteindelijk is het toch weer heel mooi en aangrijpend en pink je menig traantje weg.