Julia Jonkers Jong, single en zwanger

Heb het boek in een zucht uitgelezen! Leest heerlijk weg.
Herkenbaar, grappig en ontroerend!
Dikke aanrader!

Wat een heerlijk boek, in 1 ruk uitgelezen. Het verhaal herkent je in veel fronten, het doet je lachen en huilen. Je leeft zo mee met julia, wat een kanjer is dat!

Wat een fijn boek om op een zomerdag in één ruk uit te lezen. Het is leuk geschreven, eerlijk, met humor en dat voor een verhaal wat best een aangrijpende gebeurtenis is voor een jonge vrouw, zonder zwaarmoedig te worden. Ik ben wel benieuwd of er een vervolg komt, het leven van Julia als jonge moeder. Ik ben wel benieuwd naar meer!

Ik heb dit boek in 1 adem uitgelezen. Met heel veel humor geschreven. Kon het boek onmogelijk wegleggen.

Ik heb dit boek van het weekend gelezen. Er is absoluut geen sprake van een zelfhulpboek of een belerende vinger zoals je dat vaak ziet in dit genre. Het is een verhaal met veel lagen en heel goed uitgewerkte personages. Je krijgt echt een inkijkje in het hoofd van Julia en ze neemt je mee in de 9 maanden zwangerschap die voor velen zo bijzonder zijn. De manier waarop zij de zwangerschap ervaart is een hele goede invalshoek met onvervalste en scherpe observaties van verloskundigen, het oordeel van haar omgeving en zwangere vrouwen in het algemeen die Julia liefkozend 'De fleecevestenbrigade' noemt. Erg leuk en moest meerdere keren hardop lachen. Ik zal dit boek zeker aanbevelen aan elke vrouw, moeder of niet.

Wat een enorm leuk boek om te lezen. Als lezer ervaar je echt wat Julia allemaal meemaakt en doorstaat. Dat vind ik echt heel sterk geschreven. Het lijkt haast alsof je zelf Julia bent. Daarnaast heeft het boek ook veel humor, daar houd ik van. Moest een paar keer zelfs hardop lachen. Dit boek is echt een aanrader. Niet alleen als je zelf een kind hebt gebaard, maar echt voor iedereen. Chapeau Julia!!

Om als man een boek over een zwangerschap te lezen; het was een drempeltje. Maar wat een heerlijk boek. Ik mocht meemaken, meevoelen, mee beleven met Julia. Een nuchtere, humoristische en herkenbare jonge vrouw die besluit om een kindje te krijgen als vader "afhaakt". Dus ook voor mannen een aanrader!

Vriendin vertelde over hoe leuk het boek is en daarom heb ik t als kado gegeven aan een andere vriendin :p

Het boek leest als een trein. Het is humoristisch ontroerend en echt van deze tijd, dat maakt het boek zo speciaal en echt.
Je gaat echt een beetje van Julia en haar vriendinnen houden. Het boek zuigt je naar binnen en laat je niet meer los.
Julia Jonkers gaat over Julia die aan het afstuderen is en plots zwanger raakt. Ze vind het moeilijk, maar toch houdt ze haar baby. Ze krijgt gelukkig hulp van haar vriendinnen.
Wat ook een leuk element is aan dit boek zijn de verschillende scènes. Het is niet alleen maar Julia en haar zwangerschap, maar ook Julia op haar werk, Julia op school en Julia met haar familie en vrienden. En daarnaast dus de zwangerschap en het contact met Arthur wat totaal niet loopt.

Studente Julia heeft het erg naar haar zin: ze studeert bijna af, heeft leuke vriendinnen, werk waar ze dol op is en af en toe komt haar friend with benefits langs. Maar dan blijkt Julia zwanger. Arthur - de friend with benefits en vader van haar kind - wil niets meer met haar te maken hebben. Toch besluit Julia om haar kind te houden en ontdekt ze alles wat met zwanger zijn te maken heeft: kwaaltjes, positiekleding, een dikke buik en cravings.

Kim Bonefaas weet waarover ze schrijft: zelf werd ze ongepland zwanger op haar 23e. Ook zij was nog studerende én single, maar koos voor haar dochter. Julia Jonkers is haar semi-autobiografische debuut. Het is bedoeld als eerbetoon aan alle alleenstaande moeders en hun kinderen.

Als je verwacht dat dit een droevig en zwaar boek wordt over alle ellende die alleenstaand moederschap met zich meebrengt, dat zit je compleet fout. Hoewel Julia een erg zware tijd beleeft en hier ook de nodige tranen om laat, is het verhaal erg luchtig geschreven. Het wordt verteld met veel humor en zelfspot. Het luchtige heeft wel een nadeel: het zorgt ervoor dat het verhaal oppervlakkig blijft. Ondanks het heftige onderwerp, leef je hierdoor toch minder mee dan je aanvankelijk zou verwachten.

De schrijfstijl is erg jong, het past dus prima bij het verhaal. De zinnen zijn kort en makkelijk geschreven en het tempo ligt hoog, daarom leest het boek als een trein. Het hoofdpersonage - Julia - is in haar chaos erg aandoenlijk. Het verhaal is erg geloofwaardig geschreven. Maar dat is, gezien het feit dat het semi-autobiografisch is, niet zo'n verrassing.

Je krijgt een erg goed beeld van Julia en haar - chaotische - leven. Je leert waarom ze zo van haar werk houdt en wat haar vriendinnen zo geweldig maakt. Het wordt eveneens al snel duidelijk wat de reden is dat een baby eigenlijk echt niet in haar leven past. Het is dan ook niet moeilijk om het nodige respect voor Julia te krijgen, wanneer ze besluit toch voor haar baby te gaan en dit ook écht doet.

Ondanks dat ik zelf moeder ben, zijn er voor mij weinig herkenningspunten. Niet alleen ben ik geen single moeder, ook heb ik mijn zwangerschappen (en andere zwangere moeders) heel anders ervaren. Dit neemt niet weg dat het nog steeds een vermakelijk boek is. Ik zou het ook zeker aanraden, ook als je geen moeder bent.