Käsebier verovert de Kurfürstendamm Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Käsebier verovert de Kurfürstendamm

In een tijd waarin internet haar intrede nog niet gedaan heeft gaat nieuwsverspreiding via kranten en de radio. Hoofdstuk één zet je meteen middenin een Berlijnse wijk waar de Berliner Rundschau zetelt, het gonst er van de medewerkers en de berichten. Het gebouw is getooid met grote beelden van Mercurius en Minerva en staat gedeeltelijk leeg. De wijk zelf begint wat in het slop te raken, er hangen plakkaten met ‘Seizoensopruiming’ en ‘Nu nog goedkoper!’. In enkele zinnen weet de auteur een sfeer op te roepen waarin je je in de stad waant en graag een kopje koffie meedrinkt in de konditorei. Trefzeker schetst de auteur verder; de belangrijkste personages komen in beeld, de stoet met minder prominente voorbijgangers wordt bij naam genoemd, maar speelt vaak een bijrol. Het duurt even voordat het duidelijk is welke namen de regie uitmaken en op welke manier. 
De stijl is net als de krantenberichten, vaak kort maar krachtig en er zijn vele dialogen. Het is even wennen aan de flitsende manier van vertellen, vooral de vele wisselingen van ‘decor’ vergen een dynamische manier van lezen. Deze schrijfstijl zorgt er ook voor dat het even duurt voor het duidelijk is wie de protagonist zou kunnen zijn. In het nawoord wordt over de personages een suggestie gedaan. Ik kon me goed inleven in Miermann, een iets oudere auteur die in tegenstelling tot vele anderen, een menselijk gezicht heeft. Echt gewaardeerd wordt hij niet, er zijn steeds anderen die hem zijn succes niet gunnen, misschien is hij te goed voor deze wereld. 
Hoe de diverse projecten aflopen en wie de winnaars en de verliezers zijn staat allemaal aan het einde van de roman en het laat zich raden hoe dit ongeveer zal geschieden. Maar de auteur heeft behalve haar, soms wat zakelijke, stijl nog wat andere munitie. In de noten staan per hoofdstuk verklaringen en verwijzingen, naar literatuur, mythologie, politiek enzovoort, deze geven het boek een extra laag mee en wat ik opvallend vind is het omgaan met de dood en ook dat de dood een erg belangrijke plaats heeft in het verhaal. Je zou hem als metafoor zien voor Duitsland dat meerdere malen de dood in de ogen zag.
Raad ik het boek aan? Ja, niet voor een snelle lezing, maar een verhaal waarin je gaat zitten, meeloopt door de straten en pleinen van Berlijn, de dreiging voelt van het naderend onheil en waarin je met bewondering kijkt naar het werk van een krachtige vrouw die geweldig kon observeren.