Koning Willem II 1792-1849

goede en gedetailleerde weergave

Een periode in onze geschiedenis die ik nauwelijks kende, met een koning over wie ik alleen in naam had gehoord. Ik kan niet beoordelen of het geschiedkundig allemaal juist is, maar deze biografie geeft een pakkende beeld van hoe het bestaan van Nederland een aantal keer aan een zijden draadje heeft gehangen, hoe de Oranjes tijdens de Bataafse Republiek opeens veraf stonden van ons land, en hoe ons land zich onder Willem II langzaam richting een parlementaire democratie is gaan bewegen - en niet per sé dankzij deze koning. Een pakkend beschreven leven, elitair (8 bedienden als student in Oxford), verdiensten tijdens Waterloo, impulsief, tragisch in zijn seksuele geaardheid waardoor hij constant chantabel was, maar uiteindelijk ook aan de basis van fundamentele staatsrechtelijke veranderingen.
Echt een goed geschreven biografie en een prachtig tijdsbeeld. Zekere een aanrader als je net als ik bent geïnteresseerd in geschiedenis, maar tamelijk onbekend met het ontstaan van Nederland als natie. Ik vond het boek over Willem I wat minder beklijven; op naar Willem III!

Geschreven bij Koning Willem II

Het had, met de mogelijkheden van onze tijd, zo'n mooi boek kunnen worden. Echter, helaas, verbazend wereldvreemd: de werkelijkheid van gezinsleven, van het militaire bestaan en de oorlog, van politiek en bestuur wordt door de auteur niet gevat. Alles gezien uit het beperkte perspectief van de historische ontwikkeling naar ons moderne Nederland, dat we goed vinden, terwijl Koning Willem II, denken we dan, die ontwikkeling wilde tegenhouden, zodat we hem slecht vinden. Wat Koning Willem II ook denkt, zegt of doet, het wordt in zijn nadeel uitgelegd, desnoods met veronachtzaming of verbuiging van wat in de oorspronkelijke bronnen staat. Als Koning Willem II er nog enigermate gunstig vanaf komt, dan uitsluitend tegen de achtergrond van zijn vader, Koning Willem I, die al helemaal niet deugde, maar met wie Willem II soms van mening durfde verschillen, zodat hij duidelijk iets minder niet deugde. Men zou bij de lectuur van het werk van dhr Jeroen van Zanten kunnen verzuchten dat beoordeeld worden door andere mensen nooit gemakkelijk is; maar als Oranje-vorst te vallen in de handen van een modern Nederlands historicus als biograaf? Het is waarlijk een zwaar lot.

Nadat hij zijn vader eindelijk tot abdicatie heeft weten te dwingen, onder meer door een lastercampagne tegen hem op te zetten, blijkt de felbegeerde kroon al gauw, volgens de vlijmscherpe pen van zijn schoondochter een doornenkroon.
Hij ontpopt zich als stijf conservatief Totdat in het revolutiejaar 1848 hij uit angst voor kop en kroon zijn macht afstaat aan het kabinet en parlement. Nederland word onder leiding van Droogstoppel Thorbecke een democratie.
Hoe het zit met zijn vermeende homoseksuele contacten? Van Zanten kan er de vinger niet op leggen. Jammer, voor mij had deze biografie best wel wat sappiger gemogen, het eindeloos op en af voeren van ministers die terecht allang vergeten zijn, zijn huwelijk dat zoals elk goed huwelijk niks heeft dat het vermelden waard is ( lees dan Willem III, dat is pas smullen!) , het begint op een gegeven moment te vervelen. De Held van Waterloo is onze koning Saai. Maar misschien zijn dat wel de beste.