Lana Del Rey - Born To Die (2 CD) (The Paradise Edition)

Het is moeilijk Lana's muziek te beschrijven. Het is een sprookjesachtige beetje hiphop-cadans.
Zijn weelderige soundmixer naast nauwkeurige vocal overgang van laag en jazzy tot hoge en girlish. Del Rey heeft haar eigen muziek als "Hawaiian glam metal." beschreven. Anderen noemen het "Hollywood sadcore. "
Dit is toch wel een geweldig geluid met melodieën en teksten die in je gedachten verblijven.
Een diepe schacht van jonge/vrouw verslagenheid en droefheid enigszins getemperd door taaiheid en de wens aanwezig is in haar muziek. Haar stem en stijl resoneren met Amerikaanse mythische cultuur en een nostalgisch verlangen naar .... Prachtig!!!

Na het beluisteren van haar eerste studioalbum (Born To Die), werd ik een gigantisch fan van Lana Del Rey. Ik vind Lana's stem fantastisch, haar songteksten diepzinnig en de melodieën heerlijk om naar te luisteren. En dus wist ik meteen dat ik dit album ook wilde hebben.
En Lana heeft me niet teleurgesteld met haar tweede album, in tegendeel. Waar sommige artiesten er mee worstelen om hun volgende albums net zo goed te maken als hun debuutplaten, lukt Lana dat met gemak.

BTD: The Paradise Edition is een prachtig album, gevuld met nummers die elk op zichzelf heel mooi zijn, maar samen ook een mooi ensemble vormen, typerend voor Lana's muziek. Het zijn liedjes met hier en daar en melancholische ondertoon, maar ook vooral nummers die je keer op keer kunt luisteren zonder verveeld te raken.
Het album begint met Ride, dat tevens het eerste nummer is dat werd 'released' met een videoclip. Het is een enigszins rustige ballade met een mooi refrein met daarin de interessante quote: "I've got a war on my mind".
Ride wordt gevolgd door American, een lied van patriottische aard, zo zingt ze: "Be young, be dope, be proud, like an American". Ook worden de Amerikaanse idolen Bruce Springsteen en Elvis bezongen. Dit is een van mijn favoriete nummers van het album, de melodie is heerlijk en de "Oooh-oooh" in het refrein is erg aanstekelijk.
Het volgende nummer is "Cola", een ietwat duister nummer, ik raad je aan om het even te luisteren om diepte te krijgen van de inhoud van het nummer. Het nummer op zich is fijn om naar te luisteren, een rustige beat op de achtergrond, vergezeld door een vrolijke melodie en natuurlijke Lana's diepe en mooie stem.
Hierop volgt Body electric. Dit nummer is wat somberder, maar nog steeds aangenaam om te luisteren.
Dan krijgen we Blue Velvet, dat een cover is van het origineel van Tony Bennett(1951). Het nummer is na al die tijd al vele malen gecoverd, en nu dus ook Lana. Wat mij betreft heeft ze Tony Bennett zeker eer aangedaan. Het is een sprankelende cover, die nog zeker een ouderwetse 'feel' heeft. Een hele mooi en betoverende versie van het nummer, waarin zeker de lage stem van Lana tot zijn recht komt.
Gods and Monsters is mijn favoriete nummer van het album. De melodie, de songtekst, Lana's stem, ik weet niet wat het is, maar dit nummer geeft me kippenvel zodra ik het aanzet. Ik vind het nummer in elk geval ontzettend mooi, ik vind het op 2 na haar beste nummer ooit.
Het ene laatste nummer van het album is Yayo. Yayo kende ik al voor dat het album uitkwam. Ik vind Yayo het minste nummer van het album, omdat het wat langzamer is. Wel kan je in dit nummer goed horen wat voor bereik haar stem heeft (en dat is heel wat).
Het laatste nummer van het album is Bel Air, een ontroerend zacht en teder liefdeslied, dat een als het ware een mooi zoet 'dessert' is als afsluiting van dit album.

Kortom, BDT: The Paradise Edition is een heerlijk album, een waardevolle opvolger van Born To Die. Dit album kan ik iedereen aanraden die tijdeloze muziek zoekt.
Het is niet muziek die je op de radio hoort, en ik begrijp precies waarom.. Omdat dit een album is wat je jaren lang kan blijven draaien zonder dat het verveelt. Een album dat opzwepende beats en betekenisloze songteksten niet nodig heeft om interessant te zijn.
Lana's muziek is van een heel ander niveau dan de troep die je soms op de radio hoort, muziek van artiesten die het hele idee achter muziek maken vergeten lijken te zijn... Namelijk een manier om jezelf uit te drukken en je luisteraars te bereiken met je betekenisvolle muziek, in plaats van muziek maken voor het geld en het grote publiek.

Alle lof voor Lana Del Rey voor het maken van een prachtig album. Dit album is veelbelovend voor de toekomst en ik ben heel benieuwd wat ze nog meer voor ons in petto heeft!

Mag een man van bijna 51 jaar oud zich nog totaal laten overdonderen door een New-Yorkse dame met een attitude ?
Hell, yes........; )
Luister naar haar stem, luister naar haar intonatie, luister naar haar teksten, luister naar haar accent, luister naar haar muziek..............VOEL haar muziek.
Kijk dan naar haar betoverende verschijning en realiseer je dan dat deze dame iets neer kan zetten, waar anderen niet eens aan durven te denken, laat staan dat ze het kunnen of willen.
Complimenten te over op het Internet (You Tube) varierend van "totaal hypnotiserende nummers" tot "ik wil sex met haar stem !!" tot "zij had de Bond-Girl moeten zijn" tot aan...
vul zelf maar aan........
Moet ik nog verder gaan ?
Na 35 jaar Heavy Metal en Progressieve Metal is de deur alleen voor Lana open gegaan....
WAGENWIJD OPEN !!!!
Zij verdient een plaats in de muziek van mijn leven..........

Dit album bevat zowel Born to Die (met de nummers van de Deluxe Edition) als de nieuwe nummers van the Paradise Edition. The Padise Edition is de definitie van sensualiteit. De nummers zijn in tegenstelling tot Born to Die nog zwoeler en mysterieuzer. Deze nummers beschrijven meer haar (vroegere) leven. Denk ook vooral aan drugs en alcohol (Gods & Monsters) waarin ze zingt: 'Dope, shoot it up, straight to the heart, please'. Het is gewoonweg een perfect album. Het is alsof je in een feeërieke droom stapt die bijna echt lijkt. Het enige minpuntje dat ik kan benoemen is dat er weinig nieuwe nummers zijn (jammer) en dat Body Electric live mooier klinkt (gepaard met violen). Bel Air is een spookachtig nummer, om gewoonweg rillingen van te krijgen en Ride geeft je een blik in haar verleden. The Paradise Edition is perfect.

prachtig album, er zitten een paar pareltjes tussen, en daarnaast is de rest ook prettig om aan te horen. verveelt niet!

Ik heb de cd al een aantal weken in huis en het is geweldig!
Ik heb nog nooit zo van een cd genoten! Lana Del Rey is een geweldige zangeres!
Haar muziek spreekt me enorm aan. Er zijn gewoon geen woorden voor, echt prachtig!!!!!!

Wat een prachtige stem heeft deze zangeres. Geweldige nummers. Goeie tekst.
dat wordt genieten deze zomer in de tuin met een wijntje luisteren naar lana del ray

Erg goede muziek, absoluut een aanrader! Ook indien je reeds de eerdere (standaard) versie hebt gekocht van 'Born to die', daar er op de eerste cd nog extra nummers staan, waaronder het mooie 'Lucky ones'.

Stuk voor stuk mooie en meeslepende nummers. Lana Del Rey heeft een karakteristieke stem met een flink bereik. Ze schrijft haar nummers zelf en dat maakt de waardering voor de artieste die ze is alleen maar groter. Dit is geen pop-album, dit is een kunstwerk.

Fantastische chill-muziek voor in de wagen.
CD-tje die we altijd opleggen als we op vakantie gaan, dus hebben we direct een vakantiegevoel wanneer we deze muziek horen.

De meeste bekende nummers staan op de eerste CD. De tweede CD bevatte voor mij grotendeels onbekende, maar ook steengoede nummers, met de remake van Blue Velvet die er met kop en schouders bovenuit steekt.