Leonardo Pierdomenico - Liszt: Winterreise (After Schubert), Totentanz, Gretchen (CD)

Hoewel Liszts versie van 12 liederen uit Winterreise de kroon op zijn Schubert-transcripties is, zijn er verrassend weinig opnames van de complete set. Er zijn er momenteel slechts twee beschikbaar (één op fortepiano), waardoor deze nieuwe opname door Leonardo Pierdomenico een opmerkelijke gebeurtenis is, en op unieke wijze wordt gekoppeld aan twee versies van Liszts eigen muziek.

De jonge Italiaanse pianist heeft zich al gevestigd als een Lisztiaan van naam en faam door het album Piano Classics (PCL10151) met de Ballades, Legendes en Csardas macabre. Het album oogstte alom bewondering bij de critici: 'Hadden de helft van de doorgewinterde Lisztianen die ik ken maar Pierdomenico's scherpe oor voor stilistische differentiatie binnen deze halve eeuw repertoire. Zijn hoogontwikkelde techniek en gecultiveerde klank, beide aanpasbaar aan een verscheidenheid van invloeden, zijn gekoppeld aan die twee essentiële voorwaarden voor artistiek Liszt-spel: verbeeldingskracht gecombineerd met grondige, nauwgezette muzikaliteit.' (Gramophone, september 2018)

Leonardo Pierdomenico brengt deze Lisztiaanse deugden nu naar de liederen uit Winterreise die Liszt selecteerde en arrangeerde volgens zijn eigen ordening, beginnend zoals het origineel met 'Gute Nacht' maar eindigend met de grimmige taverne scène van 'Im Dorfe'. Onderweg oefent Liszt al zijn pianistische vindingrijkheid uit, niet alleen om de zanglijn in de pianopartij op te nemen, maar om Schuberts muziek te verrijken met zijn eigen sympathieke interpretatie. In Der Lindenbaum maakt Liszt gebruik van alle mogelijke versieringen om de ruisende bladeren van de boom op te roepen
bladeren. In een verrassende wending volgt hij het lied van de cyclus met een ander woord, Der Leiermann, de draailierman.

Het nog steeds centrale punt van reflectie in het recital wordt geleverd door Liszts transcriptie van Gretchen uit zijn Faust-symfonie: een liefdevol maar complex portret van het object van Fausts affecties, een cantabile meditatie die prachtig wordt volgehouden gedurende bijna 20 minuten. Daarentegen is Totentanz in zijn solo-pianoversie een prestatie van pianistische verbeelding, gebaseerd op het Dies Irae klaroengeschal, die zelfs de meest technisch onderlegde uitvoerders op de proef zal stellen.

De gezaghebbende aantekeningen van de pianist en wetenschapper Mark Viner completeren een set die zeker de interesse van alle Lisztianen zal wekken.