Leven in liefde Conversaties over intimiteit

Iedere keer wanneer ik het boek ‘Leven in Liefde, conversaties over intimiteit’ van Willemijn Bessem opensla is het raak. Ieder gesprek resoneert wel met een situatie, waarin ik me dan bevind en waarbij ik net even dat duwtje in de rug van een wijs mens nodig heb, die zich tijdens het leven al bewust was van die spirituele dimensie. En dat is Dick, de in 2015 overleden vader van Willemijn. Het raakt aan kennis, die al diep in mij zit en in ieder mens zo denk ik, maar waar we in het dagelijks leven vaak niet bij stilstaan omdat we door blijven hollen in de drukte van alledag. Een voorbeeld: in het hoofdstuk over Zelfzorg en heldere taken lees ik dat Dick nu beseft dat hij bij het zorgen voor anderen (hij was arts in het leven) vaak over het hoofd had gezien om beter voor zichzelf te zorgen. Dat komt bij me binnen, in mijn leven op dit moment met veel geredder met en zorgen over hoogbejaarde ouders. Het helpt me om weer te beseffen dat juist goed voor mezelf zorgen ook betekent dat ik goed voor een ander zorg. Voor mezelf zorgen betekent ook in meditatie gaan, de natuur ingaan, schrijven, tekenen, lachen, dansen, een massage nemen, kortom: leven in het moment zonder zorgen. Nogal lastig in een maatschappij, waarin alles ‘gecontroleerd’ wil worden en waar meningen over elkaar heen buitelen, zeker in de Zorg.
De gesprekken met haar overleden vader zijn helder en integer en behelzen ook de intieme onderwerpen over leven, dood en seksualiteit, die je niet zo makkelijk zal voeren met een ouder, die nog in leven is. Die kwetsbaarheid is de kracht van dit boek en ieder, die het leest en ervoor open staat zal gesterkt worden in het vertrouwen dat het bestaan doorgaat na de dood. Ook inspireert het om momenten van stilte en ‘niets’ doen te koesteren, waarin het horen van dierbaren, die al over gegaan zijn, helder zal zijn en herkend wordt als de stem van het eigen hart. Zelfs voor iemand als ik, die makkelijk contact maakt met overledenen, zijn de open beschrijvingen van deze intieme zaken een enorme inspiratiebron. Een bevestiging en een verrijking van het leven (en de dood). Ik besef weer opnieuw dat stilte opzoeken geen ‘niets’ doen is, het is juist wat we in de wereld nu allemaal zo nodig hebben en heel hard werken, ook wanneer niemand het ziet. Dit boek is, na het boek Hemeltaal van haar zusje Bonnie, weer een parel van Liefde. -Jolanda Setz

Eindelijk een boek waar onvoorwaardelijke liefde de hoofdtoon voert. De conversaties die Willemijn met haar overleden vader over liefde en intimiteit voert zijn zo puur en zuiver dat ik hen beide en mezelf kon voelen. Voor mij geeft het een enorme verdieping in hoe intimiteit en sexualiteit vanuit onze organische staat bedoelt is. Ook om te lezen dat sexualiteit al vanaf onze jonge jeugd beïnvloed wordt door onze opvoeding of tekort aan liefde. Na het lezen van het boek heeft ieder de keus om ook vanuit onvoorwaardelijke liefde zichzelf te gunnen om intimiteit toe te laten. Dank Willemijn en haar vader. Eer van Tineke Lehman.

Er was ooit een moment in mijn leven dat ik behoefte voelde aan begeleiding van iemand met grote innerlijke wijsheid en authenticiteit. Een leermeester die mij kon begeleiden in levenslessen en die ook het beste met mij voor had. Dus heb ik Willemijn gevraagd en wat ik heb mogen ontvangen is heel veel wijze woorden, maar vooral zachtheid, geduld en onvoorwaardelijk liefde. Liefde heeft vele vormen en de onvoorwaardelijke liefde in alles heeft zij mij geleerd.

Volgens mij hebben we allemaal verlangens in liefde en intimiteit. Een leven lang groeien we in zelfliefde, liefde voor onze naasten en liefde voor een groter belang. Liefde is een voedende stroom voor groei. Het pad der liefde is soms vallen en opstaan. Steeds weer kunnen kijken op een andere manier. In dit boek deelt Willemijn haar verhalen en ervaringen in het toelaten en loslaten van liefde. Ze vertelt over liefdevolle communicatie en zelfreflectie. Ook laten de conversaties met haar overleden vader (Willemijn is een zeer gerespecteerd medium) zien hoe ze vanaf ‘de andere kant’ kijken. Het is GEEN zelfhulpboek met richtlijnen die je vertellen wat te doen. Het is veel meer een eerlijk, open delen in kwetsbaarheid, wat een bijzonder intimiteitsgevoel geeft.

Wat mij het meest ontroerd is dat er eindelijk iemand op deze manier schrijft over liefde. Tijdens het lezen heb ik regelmatig mijn tranen laten vloeien. Het resoneert op diepere lagen en heeft een voelbare openende werking. Willemijn is inmiddels een goede vriendin van me en dus ben ik natuurlijk niet onbevooroordeeld. Toch kan ik oprecht zeggen dat dat dit boek een absoluut aanrader is voor velen! En ik deel dezelfde mening als haar uitgever. (Die heeft namelijk bij haar erop aan moeten dringen om dit boek uit te geven). Dit boek heeft een maatschappelijke functie!