London Symphony Orchestra, István Kertész - Dvorák: Complete Symphonies; Tone Poems; Overtures (9 CD) (Collector's Edition)

Kertesz nam de symfonieën van Dvorak op in de jaren 1963-1966, vrijwel gelijktijdig met de dirigent Rowicki (op Philips) en met hetzelfde orkest: het London Symphony Orchestra. Rowicki maakte zijn opnamen in 1965-1971.
Kertesz had dus een kleine voorsprong op Rowicki, en dat kwam ook enigszins tot uiting in de waardering van deze twee cycli: Kertesz was de eerste en kreeg destijds de voorkeur; zijn vertolkingen hadden de "geur" van ontdekking van nieuwe dingen (de vroege symfonieën waren niet eerder opgenomen en niet eerder door het orkest gespeeld). Maar het bleef toch de vraag wie nu de betere Dvorak vertolker was, en nu - zoveel jaren later - is dat zelfs nog onduidelijker dan destijds. In de ene symfonie is de ene dirigent de "betere", en andersom. Ik heb zelf de 8e en 9e symfonie - en vooral de ouverture Othello - van Kertesz heel bijzonder gevonden, maar dat waren mijn eerste LP's met die werken, en dat speelt nog steeds een rol omdat die opnamen echt heel goed zijn.

Kertesz combineerde twee min of meer tegenstrijdige begrippen in zijn musiceren: warm en fris. Zijn opnamen klinken warm, spontaan, natuurlijk, ritmisch sterk en veerkrachtig.

Rowicki klinkt wat steviger, forser. Deels heeft dat te maken met de verschillende opnamelokaties.
Een ander alternatief is de lyrischer Suitner (op Berlin Classics, door Brilliant Classics heruitgegeven). Kubelik maakte zijn opnamen voor DG ongeveer gelijktijdig met Rowicki, maar zijn cyclus kan ik niet aanbevelen vanwege het zeer matige geluid. Bij Kertesz, Rowicki en Suitner is het geluid prima in orde.

De opnamen van Belohlavek (op Decca) staan nog op m'n verlanglijstje - daar kan ik dus nu niets over zeggen, behalve dat hij op 6 zeer volle cd's niet alleen de symfonieën maar ook de concerten biedt, dat zijn orkest het Tsjechisch Filharmonisch Orkest is, en dat zijn cyclus zeer aantrekkelijk geprijsd is. Maar afgaande op zijn opnamen van symfonieën van Brahms en Dvorak op het label Chandos en Supraphon vermoed ik dat het zeer ontspannen en matig energieke vertolkingen zijn.
Neumann (2 cycli op Supraphon) is ook nog een mogelijk alternatief.

De bekendste symfonieën - in de opnamen van Kertesz - zijn ook op enkele cd's en dubbel-cd's uitgebracht.

Later nam Kertesz ook andere orkestwerken van Dvorak op voor Decca: symfonische gedichten en ouvertures. Deze werden op cd uitgebracht op een dubbel-cd. In dit doosje is dat allemaal toegevoegd, en ook het Requiem van Dvorak (met Kertesz als dirigent).