Marco Casonato - Abel: 6 Sonatas For Viola Da Gamba & Bass (CD)

Carl Friedrich Abel profiteerde van een muzikale stamboom met sterke banden met de Bach-familie. Abels vader, Christian Friedrich, was kamercello en violist in Cöthen, waar J.S. Bach tot kapelmeester was benoemd, en de twee ontwikkelden een hechte professionele en persoonlijke relatie. Toen Abel Sr. in 1737 overleed, werd Carl Friedrich overgeplaatst naar de familie Bach, die inmiddels naar Leipzig was verhuisd. Daar had hij rechtstreeks toegang tot de grootmeester van de inventie en compositie, en van hem leerde hij de vaardigheden die hij zou gebruiken om het publiek te verbazen in een carrière van geïmproviseerde optredens op de viola da gamba en het klavecimbel.

Vanaf 1763 deelde Abel in Londen een huis met Johann Christian Bach (die hij als jongeman in Leipzig had gekend) en samen organiseerden ze de Woensdagavondconcerten in Carlisle House in Soho Square, de voorloper van de meer gevierde Bach-Abel Concerten op Hannover Square. Abel's Six Sonatas (WK 141-146) en de vier solo's die hier zijn opgenomen dateren uit de jaren 1770, toen deze baanbrekende concertabonnementenreeks op zijn hoogtepunt was.

De Sonates, relatief eenvoudige stukken, werden geschreven om enthousiaste amateurs aan te trekken met een relatief bescheiden vaardigheid op het instrument. Hoewel zijn doel misschien was om te entertainen, investeerde Abel al zijn aanzienlijke melodische talenten in deze composities. Geïnspireerd door verslagen van Abel die improviseerde en versierde tijdens de uitvoering, hebben de kunstenaars ervoor gekozen de langzame delen te herhalen in versierde versies. Ook het continuo-element van de sonates is voor interpretatie vatbaar; de keuze van de kunstenaars voor de theorbe is ingegeven door de historische gedachte dat dit instrument aan het eind van de 18e eeuw nog in de mode was in Londen, ook al was het ongebruikelijk, en dat het esthetisch gezien bijzonder geschikt is voor de intieme dimensie van deze muziek.

Van de vier solo's zijn er drie afkomstig uit het 'Drexel
Manuscript' van 27 gevarieerde solo-vioolwerken. Ze zijn veel veeleisender dan de sonates, met grote sprongen, levendige strijkingen, ingewikkelde vingerzettingen en akkoorden en dubbelgrepen. Het laatste solostuk, afkomstig uit het Pembroke Manuscript in de British Library, is een bewerking van Sarastro's aria 'In diesen heil'gen Hallen' uit Mozart's Die Zauberflöte. De bewerking bevestigt Abels aangrijpende band met Mozart: de jonge Amadeus kopieerde en bestudeerde Abels symfonieën tijdens zijn korte verblijf als kind in Londen.

Carl Friedrich Abel (1723-1787) werd geboren in Köthen, een kleine Duitse stad, waar zijn vader, Christian Ferdinand Abel, jarenlang had gewerkt als de belangrijkste viola da gamba en cellist in het hoforkest. In 1723 werd Abel senior directeur van het orkest, toen de vorige directeur, Johann Sebastian Bach, naar Leipzig verhuisde. De jonge Abel ging later naar de St. Thomas School in Leipzig, waar hij les kreeg van Bach. Op aanbeveling van Bach kon hij in 1748 toetreden tot het hoforkest van Johann Adolph Hasse in Dresden, waar hij vijftien jaar bleef. Daarna ging hij naar Engeland en werd kamermusicus van koningin Charlotte. In 1762 voegde Johann Christian Bach, de elfde zoon van J.S. Bach, zich bij hem in Londen, en de vriendschap tussen hem en Abel leidde in 1764 of 1765 tot de oprichting van de beroemde Bach-Abel concerten, de eerste abonnementsconcerten van Engeland. Tijdens deze concerten traden vele beroemde gastartiesten op, en vele werken van Haydn kregen hun eerste Engelse uitvoering.
Abel was een van de laatste en grootste virtuozen op de viola da gamba, een instrument waarvan de populariteit snel afnam tegen het einde van de 18e eeuw. Deze nieuwe opname presenteert De Zes Sonates voor viola da gamba en B.C., geschreven om enthousiaste amateurs van relatief bescheiden vaardigheid aan te trekken: aangename en aantrekkelijke muziek, die zich overgeeft aan charmante cantabile melodieën.
Marco Casonato is een van Italië's meest vooraanstaande spelers van de viola da gamba. Zijn discografie omvat Dowland's Lachrimae (voor Brilliant Classics), Luigi Rossi's Orfeo en Monteverdi's Vespers (Glossa). Hij bespeelt een kopie van een Jacob Steiner zessnarige viola da gamba. 'Als een van de beste professionele spelers in Italië op de luit en de theorbe Jakob Lindberg.' Massimo Marchese bespeelt de theorbe, hij nam voor Brilliant Classics met succes werken op van Joachim van den Hove en De Visée.