Martin Roscoe & BBC Philharmonic Orchestra - Casella: Symphony No.2/Scarlattiana (CD)

Als onderdeel van de serie Musica Italiana voeren het BBC Philharmonic en Gianandrea Noseda twee belangrijke werken uit van Alfredo Casella, een grotendeels vergeten Italiaanse componist die eigenlijk een van de belangrijkste van zijn generatie was. Italiaanse componisten in de vroege jaren van de twintigste eeuw waren niet erg geïnteresseerd in de symfonie. Casella was echter een grote uitzondering. Op advies van Giuseppe Martucci werd de dertienjarige Casella naar het Parijse Conservatorium gestuurd, waar hij samen met uitmuntende medestudenten als Maurice Ravel en George Enescu de allround professionele opleiding kreeg die hij in Italië niet zou hebben gekregen.
In zijn vroege pianowerken werd hij niet alleen beïnvloed door zijn leraar compositie Gabriel Fauré, maar ook door Debussy en Ravel. Zijn volgende stilistische trouw, aan de Russische Nationalisten, was ook een product van zijn Parijse omgeving, niet in het minst door de vormende vriendschap met Ravel. Maar in zijn passie voor de muziek van Gustav Mahler stond hij, in Franse kringen tenminste, min of meer op zichzelf. Zoals Mahler te horen kreeg toen hij Casella voor het eerst ontmoette, in Parijs in 1909, kende de jonge componist zijn symfonieën 'uit zijn hoofd' Symfonie nr. 2 in C mineur is opgedragen aan George Enescu en wordt hier in première opgenomen. Veel voorbeelden van thema's, harmonische kleuren en orkestklanken zijn rechtstreeks afgeleid van de muziek van zijn held Mahler, maar niemand die de twee componisten kent zou de een ooit met de ander kunnen verwarren. Casella heeft zijn eigen uitgesproken persoonlijkheid en zijn eigen agenda, en zijn passie verandert in opzwepende razernij.
In de neoklassieke Scarlattiana put Casella uit maar liefst negentig van de honderden Scarlatti-sonates die hem ter beschikking stonden en presenteert hij een overvloed aan melodie, waarbij de algemene lichtvoetigheid van het werk effectief wordt gecompenseerd door bedachtzame episodes als de bijpassende langzame inleidingen van de openings-Sinfonia en de Finale.
Deze twee orkestwerken tonen Casella's fascinerende toonspraak. Ze worden prachtig gedirigeerd door Gianandrea Noseda, al lange tijd een voorvechter van Casella's werken.