Mendacium tussen waarheid en leugen ligt een glibberig pad

Geschreven bij Mendacium

Het verhaal is knap geconstrueerd. Ik las al meer van deze auteur en was telkens aangenaam verrast. Daarom dat ik nu minder aangenaam verrast was. In de e-bookversie staan behoorlijk wat taalfouten, waaronder een dt-fout, en slordigheden zoals woorden los geschreven terwijl dat echt niet kan, twee woorden aan elkaar geschreven terwijl dat niet kan en af en toe echt regionaal taalgebruik, om niet te zeggen dialect. Zoeken achter iets is echt geen algemeen Nederlands. Jammer, want het verhaal op zich was weer erg goed. Misschien toch even een redactieronde inlassen?

Wanneer er een lijk wordt gevonden in natuurgebied Bourgoyen-Ossemeersen in Gent verdenkt inspecteur Soetaert al snel de tweelingbroer van het slachtoffer. De broers runden gezamenlijk een exclusief reisbureau. Korte tijd later vindt een tweede moord plaats die ook verband houdt met het natuurgebied.

Annelies, de zus van inspecteur Soetaert, boekt via het reisbureau van de broers, een exclusieve trip van Venetië naar België met de Venice Simplon- Orient-Express.

Wanneer zich er tijdens deze reis allerlei geheimzinnige en tragische gebeurtenissen voordoen, gaat Annelies op onderzoek uit. Inspecteur Soetaert probeert zijn zus af te remmen aangezien hij vreest voor haar veiligheid. Dit blijkt echter niet eenvoudig.

Mijn visie

Door de opbouw die Guido Strobbe hanteert is het voor de lezer even ‘doorkomen’. Wanneer je echter als het ware aan het water gewend bent, is het prima vertoeven!

“Ze spiedde de omgeving af, geen mens te zien, en liep voor het gebouw naar rechts de struiken in. Daar stroopte ze haar trainingsbroek naar beneden, hurkte neer en… Als door een wesp gebeten sprong ze recht, onder het slaken van een luide kreet, en trok in een ruk haar trainingsbroek weer op. Daar lag een man in de struiken.”

De opbouw wordt allengs beter en spanningsopbouw eveneens. Strobbe zet zijn interessante personages overigens goed neer en het feit dat de auteur zich bedient van een stevige Vlaamse saus in zijn schrijfstijl, vind ik uiterst prettig. Dat dat zeer persoonlijk is, besef ik mij terdege, maar laten we wel zijn: “Geert, ik sta in panne. Kan je me komen depanneren?”… dat is toch fantastisch?

“Josip liep richting haven, even verder was er een winkeltje waar hij sigaretten kan kopen. Zijn zenuwen stonden op springen, hij had aan zijn zuster beloofd Drazan terug te brengen en nu dreigde de hele operatie te mislukken.”

Strobbe weet je overigens diverse keren volledig op het verkeerde been te zetten en aan het eind van het verhaal geraken alle ontwikkelingen in een dusdanig stroomversnelling dat je het gevoel hebt in de hoge snelheidslijn beland te zijn.

“In de gang kwam ze twee mannen tegen die net een compartiment sloten. Ze staarden haar aan en de koude rillingen liepen over haar rug.”

Kortom, een prima Vlaamse thriller, met een fijne opbouw en dito spanningsboog.

Over de auteur

Guido Strobbe is een Gentse schrijver van deels historisch getinte thrillers. Hij was eerder journalist voor Het Nieuwsblad en is leraar grafische media te Brugge. Hij debuteert in 2012 met de thriller ‘Ultio’. Daarna verschijnen van zijn hand: ‘Odium’, ‘Deceptio’ en ‘Opertum’.

Uitvoering Uitgeverij Aspekt

Paperback, 278 pagina’s

ISBN10: 9461539118

ISBN13: 9789461539113

Zeer spannend verhaal met leuke verhaallijn! Telkens een verslavend boek van deze auteur