Mike Oldfield - Amarok (CD)

Net zo veel als "Earth Moving" Richard Branson's manier was om Mike gek te maken om met commerciële muziek te komen, is dit Mike's manier om Richard op zijn beurt volledig gek te maken met een album dat eigenlijk totaal niet te marketen was.

Amarok, de volgens Mike spirituele vervolg op Ommadawn, is een bizar iets te noemen, het is een één uur durend nummer zonder pauzes en veel verschillende passages waar totaal geen knoop aan te binden is. Het is moeilijk om dit album op een manier duidelijk te maken, de passages wisselen van kwaliteit, maar het volledige album is gemaakt op een zeer speelse manier en soms zelfs hilarische manier, en het is Mike's manier om iedereen te doen herinneren dat hij muziek maakt voor niemand anders dan zichzelf. Vind je een passage niet goed of zelfs tergend irritant? "Hier heb je er nog tien er achteraan!" lijkt Oldfield op zijn beurt te zeggen terwijl je het album luistert.

De highlight daar aan tegen is zonder twijfel het laatste kwartier, het doet me erg veel aan de laatste aantal minuten van Ommadawn denken, en is zeker één van Oldfield's beste composities en het is geweldig om te horen. Maar ook hier op zijn beurt heeft Mike besloten het zo on-commercieel mogelijk te maken door actrice: Janet Brown, die een oud brits politici: Janet Brown, nadoet door er doorheen te praten om aan te kondigen dat het einde pas het begin is.

Er is niemand op deze wereld die een review zou kunnen schrijven over dit nummer/album zonder elke lost stukje langs te gaan, het is een album dat je moet horen om te kunnen begrijpen. Sommige zullen het geweldig vinden, de meeste zullen het totaal niet begrijpen en niet eens als muziek kunnen beschouwen. Zeker een aanrader voor Oldfield fans, een lange preview voor mensen die niet weten of het voor hun weg is gelegd.

Deze uitgave is trouwens niet een speciale uitgave, maar de 2000 remastered HDCD heruitgaves. Deze zijn perfect afspeelbaar in elke CD speler, maar bevatten 20 bit aan informatie i.p.v. 16 bit, hierdoor kan het harder klinken dan de originele CD's, om de 4 extra bits te verkrijgen is een HDCD decoder nodig, maar zonder werkt zoals gezegd ook prima.

Telkens opnieuw geprobeerd in de loop der jaren, maar het blijft een rommelige cd. Je hoort wel dat Mike Oldfield goede muzikale ideeën had tijdens het componeren, maar hij lijkt er alles aan gedaan te hebben om het vooral niet mooi te laat klinken. Wat moeten we met een rinkelende telefoon, een (imitatie)stem van Margaret Thatcher enz.?
Helaas, ver verwijderd van de Mike Oldfield die ik, zelfs als overwegend klassieke muziek liefhebber, nog altijd zeer kan waarderen in albums als Hergest ridge, Incantations, Islands, Voyager en Tr3s Lunas.
Amarok vind ik zeer waarschijnlijk het minst geslaagde van de 24 studioalbums die tot nu verschenen. Oldfield op zijn slechtst.

Verder niets aan toe te voegen. Dat je niet zo gemotiveerd meer bent aan het einde van je contract is begrijpelijk. Maar om jezelf op deze manier zo onderuit te schoffelen is gewoon hartstikke dom. Om de naam van Oldfield weer op te krikken raad ik iedereen ( Oldfield fan of niet ) aan om het complete repertoire van zus Sally te beluisteren. Die dame maakt uitsluitend vakwerk, heeft een zeer geschoolde stem en heeft in haar loopbaan een duidelijke groei meegemaakt. Dat resulteert in steeds weer een andere Sally met continue die hoge kwaliteit.

Uitschieters voor mij zijn: Love Of A Lifetime, Child Of Allah, My Damsel Heart, Song Of The Being, Hide And Seek, Songs Of The Quendi - Night Theme, Wampum Song, Nenya, Land Of The Sun. En vele, vele, vele anderen. Zoals gezegd, AL haar werk is het ontdekken meer dan waard. DAT noem ik pas muziek! Daar kan broeder Michael nog wat van leren.