Niemand van ons zal terugkeren Het leven in Auschwitz door de ogen van een Franse verzetsvrouw en haar medegevangenen

Bij het zien van de schokkende cover van Niemand van ons zal terugkeren van Charlotte Delbo weet je meteen wat voor soort boek je gaat lezen. De titel spreekt voor zichzelf en anders doet de subtitel dat wel.
In Niemand van ons zal terugkeren van Charlotte Delbo vertelt de auteur over haar tijd dat ze gevangen zat in Auschwitz. Over hoe ze het hadden, hoe hun dagen eruit zagen, de gruwelen die ze meemaakten, hoe ze elkaar wisten te steunen, hoop bleven houden aan absurde dingen zoals bijvoorbeeld wat ze zouden eten als ze weer vrij waren, hoe normen en waarden vervaagden, de vernederingen die ze ondergingen en af en toe laat ze iets los over de tijd van voordat ze in Auschwitz kwam.
Soms wil je uitstellen om een boek verder te lezen omdat je bijvoorbeeld nog geen afscheid kan nemen van de personages in het boek dat je aan het lezen bent. Soms moet je door omstandigheden, zoals bijvoorbeeld werk en huishouden, wat langer met een boek doen om te lezen. Maar er zijn ook boeken die zo emotioneel zijn geschreven, zo indringend, dat je soms noodgedwongen moet stoppen met lezen om de gelezen tekst door te laten dringen, om even op adem te komen. Niemand van ons zal terugkeren van Charlotte Delbo valt onder dat laatste. Niemand van ons zal terugkeren van Charlotte Delbo is een boek dat je niet in één keer uit kunt lezen. Het is een boek waar je een paar dagen of langer over doet. Het is zeker geen boek voor onder het eten en voor het slapen gaan. De auteur heeft haar boek zo indringend, zo rauw geschreven, dat je het haast zelf meemaakt. Haar verhaal gaat door merg en been.
Het is schokkend om te lezen wat de auteur en haar medegevangenen allemaal hebben moet doorstaan en wat voor verschrikkelijks ze allemaal hebben gezien. Het mag dan ook een wonder heten dat zij en nog een aantal medegevangenen het er levend vanaf hebben gebracht. Haar verhaal laat zien hoe vasthoudend veel mensen kunnen zijn ook al zijn ze nog zo zwak. Een aantal keren is ze zelf ook door het oog van de naald gekropen, vaak ook dankzij haar medegevangenen. Bij de stukjes over haar medegevangenen voel je de kameraadschap onder de gevangenen. In de gedichten over haar man voel je de liefde voor haar man.
Het is knap van Charlotte Delbo dat zij Niemand van ons zal terugkeren op een haast poëtische manier heeft weten te beschrijven en ook in de gedichten haar gevoelens heeft weten te verwerken. Ze valt vaak in herhaling, maar dat is niet storend. Waarschijnlijk wilde ze met de geschreven tekst de lezer laten doordringen hoe het was, hoe ze zich voelde en wat ze ervaarde. En misschien wilde ze niet alleen de lezers van haar boek overtuigen, maar vooral zichzelf, dat ze echt de vreselijkste dingen heeft meegemaakt, dat ze zich echt zo onnoemelijk ellendig heeft gevoeld. De auteur heeft haar gevoelens en alles wat ze heeft meegemaakt goed weten te verwoorden. Soms maakt ze vergelijkingen, zoals bijvoorbeeld lijken die ze met paspoppen vergelijkt. In het boek kan je lezen waarom ze dat deed.
Kortom; Niemand van ons zal terugkeren van Charlotte Delbo is een verhaal dat iedereen zou moeten lezen. Het is een verhaal dat laat zien hoe het eraan toe ging in Auschwitz, welke gruwelen zich daar hebben afgespeeld. Het is het verhaal van een ooggetuige en haar medegevangenen. Een verhaal dat je niet meteen los laat als je het boek uit hebt.

Super boek, getuigenis die tot in details wordt beschreven over de gruwelen die zij meemaakte